ΠΕΡΙ... ΑΜΑΡΤΙΑΣ

Θέμα: ΠΕΡΙ... ΑΜΑΡΤΙΑΣ Τετ Ιουν 14, 2023 10:25 pm

ΠΕΡΙ... ΑΜΑΡΤΙΑΣ!

Τι είναι, τελικά, αυτή η αμαρτία, το μέγα φόβητρο, με το οποίο μας μεγάλωσαν και μας γαλούχησαν;;; Και για ποιο λόγο;

Η αμαρτία είναι μία επινόηση των θρησκειών που επιθυμούσαν (και επιθυμούν) να χειραγωγήσουν τους ανθρώπους και να τους έχουν υπό τον πλήρη έλεγχό τους.

Με το φόβο της αμαρτίας, αφαιρείται από τους ανθρώπους η αυτόνομη βούληση, το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής και η δυνατότητα να μάθουν από τα λάθη τους.

Κατ' εμέ, δεν υπάρχει αμαρτία, δεν υπάρχει αμαρτωλός, μόνο ΑΓΝΟΙΑ και ΑΤΕΛΗΣ - ΑΓΟΥΡΗ ψυχή!

Μία ατελής και άγουρη ψυχή, δεν διαπράττει καμία αμαρτία, απλά δε γνωρίζει ακόμα τους νόμους του Σύμπαντος και της Νομοτέλειας.

Αυτός, είναι και ένας από τους κυριότερους λόγους που ενσαρκώνεται, σε ανάλογους πλανήτες (χαμηλής βαθμίδας), με σκοπό την εξέλιξή της, τη μάθηση και την κατανόησης της Θείας Διάνοιας!

Γι' αυτό και οι σοφοί Διδάσκαλοι λένε ότι δεν πρέπει να κρίνουμε κανέναν, τόσα ξέρουν... τόσα κάνουν!

Μία εξελιγμένη ψυχή δεν θα διαπράξει καμία "αμαρτία", γιατί γνωρίζει, έχει την κρίση του σωστού και του λάθους. Ίσως κάποιες φορές κάνει μερικά λάθη, λόγω των συνθηκών της ενσάρκωσής της, της λήθης που απορρέεται από αυτήν και της ανθρώπινης φύσης που διακατέχεται από αισθήματα (φόβο, ανασφάλεια, βιώματα κ.λ.π.).

Όσο περισσότερο εξελιγμένη είναι μία ψυχή, τόσο και λιγότερα λάθη θα κάνει.

Ο Θεός δεν κρίνει κανέναν, δεν χρεώνει κανέναν, αντίθετα, όλα τα πλάσματα Του, τα αγκαλιάζει με Αγάπη σαν ένας Σοφός Πατέρας.

Και δίνει σε όλα την ευκαιρία, να εξελιχθούν, να μάθουν από τα λάθη τους, ώστε μία μέρα να είναι σε θέση να ενσωματωθούν μαζί Του....

Όπου υπάρχει φόβος, δεν επέρχεται εξέλιξη!

Γι' αυτό και λέγεται, πως ο φόβος είναι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου.

Και όπου δεν επέρχεται εξέλιξη, τότε δημιουργείται και ο πόνος.

Ο πόνος είναι απόρροια της στενοχώριας = προσκόλλησης = μη εξέλιξης.

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΕΠΕΙΔΗ ΠΟΝΩ!
ΠΟΝΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΩ!
ΠΟΝΩ, ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΑ ΜΗ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΜΑΙ!
ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΜΑΙ ΓΙΝΟΜΑΙ ΠΡΟΣΙΤΟΣ.. ΑΣΥΝΕΤΑ ΠΡΟΣΙΤΟΣ...

ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΧΑΝΩ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΔΥΝΑΜΗ!

Θέμα: Απ: ΠΕΡΙ... ΑΜΑΡΤΙΑΣ Τετ Ιουν 14, 2023 10:25 pm

Αγαπητοί μου φίλοι

Μία σημαντική παραπλάνηση της εκκλησίας που θέλει να ελέγχει τη μάζα και όχι της εκκλησίας του Χριστού (της πραγματικής Του διδασκαλίας, δηλαδή), είναι αυτή περί της Αμαρτίας!

ΚΑΜΙΑ ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΡΕΩΣΗ!!! Και εκεί αποδεικνύεται η Αγάπη και το μεγαλείο του Θεού!

Ο Θεός δίδει την ευκαιρία σε όλες τις ψυχές να μάθουν από τα λάθη τους και να εξελιχθούν. Η εκκλησία, όπως έχει διαμορφωθεί, αποκρύπτει αυτή την αλήθεια, γιατί το μέλημά της είναι να καλλιεργεί τον φόβο! Τον φόβο της τιμωρίας, τον φόβο της κόλασης, τον φόβο... τον φόβο... Και ο φόβος σίγουρα δεν πηγάζει από τη Θετική, Θεϊκή Ενέργεια!!!

ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΩΧΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ!!! ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΗΡΘΕ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙ ΣΤΗ ΓΗ, ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΤΗΣ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ!!!

Η Νέα Εποχή πλησιάζει! Πλησιάζει και η απελευθέρωση από τον φόβο! Η Αλήθεια σύντομα θα λάμψει, όπως και η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όπου θα αποκαλυφθεί όλη η αληθινή Του διδασκαλία!

Γιατί... ο καιρός γαρ εγγύς!

Θέμα: Απ: ΠΕΡΙ... ΑΜΑΡΤΙΑΣ Σαβ Ιουλ 08, 2023 5:30 pm

Γεια σας φίλοι μου!

Βρήκα κάτι πολύ ενδιαφέρον και σας το μεταφέρω!

Συγχωροχάρτι

Το συγχωροχάρτι, συγχωρητήριο ή έγγραφο/επιστολή άφεσης, στα λατινικά indulgentia (ελληνική μεταφορά, η ιντουλγκέντσια, ιντουλγκέντζα και ιντουλγκέντια), ήταν ένα έγγραφο το οποίο βεβαίωνε άφεση αμαρτιών και το οποίο χορηγούνταν έναντι χρημάτων, υποσχέσεων ή άλλων παραχωρήσεων από εκκλησιαστική αρχή.

Θεολογικό έρεισμα των συγχωροχαρτιών αποτελούσε η αντίληψη της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, ότι η εξομολόγηση δεν αρκεί για να άρει όλες τις συνέπειες της αμαρτίας, αλλά ότι κάποιες από αυτές παρέμεναν και μετά, μπορούσαν όμως να αντισταθμιστούν από το «πλεόνασμα» καλοσύνης των αγίων, το οποίο διαχειριζόταν η Εκκλησία και συγκεκριμένα ο Πάπας. Η πρακτική της πώλησης συγχωροχαρτιών βρήκε ευρεία εφαρμογή στη Δύση ιδίως κατά τον Μεσαίωνα. Αν και καταδικάστηκε επίσημα, η πρακτική αυτή μαρτυρείται στην πράξη έως και τον 20ό αιώνα.

Στην Ορθόδοξη εκκλησία, έντυπες ή χειρόγραφες ευχές υπέρ ζώντων και κεκοιμημένων, συχνά με την ονομασία συγχωροχάρτια ή συγχωρητικές ευχές ή και μετριότητες, εμφανίστηκαν σποραδικά, με διαφορετικό όμως σκοπό και θεολογικό περιεχόμενο από εκείνα της Καθολικής Εκκλησίας και χωρίς να επιφέρουν οποιαδήποτε αλλαγή στους θεσμούς της μετάνοιας, της εξομολόγησης, της άρσης και λύσης του αφορισμού ή των επιτιμίων, μέσω Οικουμενικής ή έστω τοπικής συνοδικής απόφασης.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία απουσιάζει πλήρως η θεολογική βάση του Καθαρτηρίου, των συγγνωστών και θανάσιμων αμαρτημάτων και του πλεονάσματος των καλών πράξεων των Αγίων, που αποτέλεσαν τη βάση για τα συγχωροχάρτια που χορήγησε η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Παρ' όλα αυτά, ένας περιορισμένος αριθμός Πατριαρχών της Ορθόδοξης Εκκλησίας, κυρίως στην περίοδο της Τουρκοκρατίας, εξέδωσαν σε άγνωστο αριθμό έντυπα, που ονομάζονταν συγχωροχάρτια, συγχωρητήρια, συγχωρητικές ευχές ή και μετριότητες.

Όπως αναλύεται παρακάτω, τα έντυπα αυτά, τα οποία ανέγραφαν τις σχετικές με την περίσταση ευχές που προβλέπονταν στα εκκλησιαστικά λειτουργικά κείμενα, εξυπηρετούσαν τις παρακάτω ανάγκες:

1. Συνόδευαν τα σχετικά έγγραφα του πατριαρχείου που επικύρωναν την άρση, από την ενδημούσα σύνοδο, σοβαρών εκκλησιαστικών επιτιμίων ή και αφορισμού ζώντων, ή την άρση αφορισμού κεκοιμημένων. Σκοπός της ονομαστικής, χειρόγραφης ή και έντυπης συγχωρητικής ευχής ήταν να διαβαστεί από τους κατά τόπους πνευματικούς ιερείς ή μητροπολίτες, κατά τη διάρκεια της προβλεπόμενης από την περίσταση ακολουθίας, αφού πρώτα γινόταν κοινοποίηση της συνοδικής απόφασης εντός του ναού, συνήθως τις Κυριακές ή σε ημέρες εορτής.

2. Κατ' εξαίρεση, και μόνο για το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, λόγω των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε ως προς τη διάσωση των Αγίων Τόπων (συνεχείς τακτικοί και έκτακτοι φόροι, τόκοι αυτών, επισκευές λόγω παλαιότητας ή καταστροφών), δόθηκε με επικύρωση από το πατριαρχείο Κων/πόλεως, το προνόμιο διανομής μεγάλου αριθμού τέτοιων εντύπων ώστε:

* Προαιρετικά, "χάριν ευχής και ευλογίας" και μετά από εξομολόγηση, να χορηγείται στους επισκέπτες των αγίων τόπων (τους λεγόμενους και χατζήδες), με αντάλλαγμα την εισφορά τους για τη διάσωση των χριστιανικών μνημείων. Για τους επισκέπτες αυτούς, τα συγχωροχάρτια με την υπογραφή του πατριάρχη, αποτελούσαν και τιμητικό τεκμήριο για την πραγματοποίηση του μακρινού ταξιδιού τους.

* Επίσης προαιρετικά, δωρεάν ή με αντάλλαγμα κάποια εισφορά για τις ανάγκες του πατριαρχείου των αγίων τόπων, τα συγχωροχάρτια μπορούσαν να δωθούν ή να αποσταλούν ανώνυμα (δηλ. με κενούς τους χώρους συμπλήρωσης ονομάτων), με σκοπό να γραφτούν από ιερέα στον τόπο των αποδεκτών, ονόματα ζώντων ή κεκοιμημένων (μεμονωμένα ή και ολόκληρων οικογενειών) ώστε να πραγματοποιηθεί μνημόνευση αυτών επάνω στην αγία τράπεζα. Η πρακτική αυτή κατά παρόμοιο τρόπο διατηρείται μέχρι και σήμερα, με την αναγραφή των ονομάτων των πιστών στα λεγόμενα δίπτυχα.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Δεν πιστεύω ότι με ένα απλό χαρτί ή με μία άφεση αμαρτιών μπορούμε έτσι απλά να απαλλαγούμε από τα "χρέη" μας! Η πραγματική απαλλαγή γίνεται μόνο μέσα από τη συνειδητοποίηση!

» ΠΕΡΙ ΤΟΥ Ε των ΔΕΛΦΩΝ
» ΠΕΡΙ ΦΙΛΙΑΣ
» ΠΕΡΙ ΑΙΘΕΡΟΣ
» ΠΕΡΙ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΤΕΛΕΤΩΝ
» ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ (ΙΝΔΟΥΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ)