IAΣΙΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ;

Μία πολύ ενδιαφέρουσα επιστολή που αξίζει προσοχής!

D.C.A = IAΣΙΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ?
καρκίνος [καρ-τύνω + κινώ]- ο κάβουρας,
https://www.youtube.com/watch?v=0-ITqLVvoVA
Ενθαρρυντικά τα πρώτα αποτελέσματα κλινικών δοκιμών του αντικαρκινικού D.C.A.
Επιστολή από τον Δρ. Ευάγγελο Μιχαλάκη
Οκτώβριος 2008

Αγαπητοί φίλοι,

Αυτή η επιστολή είναι μια σύντομη ενημέρωση σχετικά με τα τεκταινόμενα των ερευνών μας για το D.C.A. εδώ στο Πανεπιστήμιο της Αλμπερτα.

Θα θέλαμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη και την εκτίμηση μας για την υποστήριξή σας στη προσπάθεια για χρηματοδότηση των ερευνών. Διαμέσου δωρεών σε αυτήν την ιστοσελίδα και από φιλανθρωπικούς οργανισμούς καταφέραμε να επεκτείνουμε τις βασικές επιστημονικές μας προσπάθειες όπως επίσης και την έναρξη και πραγματοποίηση δυο Κλινικών δοκιμών στο Εντμοντον (Καναδά). Σε συνεργασία με το ινστιτούτο Cross Cancer και το συμβούλιο της Αλμπερτα για τον καρκίνο, πραγματοποιούμε Κλινικές δοκιμές σε ασθενείς με στερεούς όγκους που απέτυχαν να εξαφανιστούν με τις συνηθισμένες θεραπείες, καθώς και σε ασθενείς με κακοήθεις όγκους στον Εγκέφαλο. Οι στόχοι αυτών των δοκιμών είναι να καθορίσουν την ασφάλεια του D.C.A. ως καινοφανούς θεραπείας ενάντια στον καρκίνο. Προσπαθούμε να καθορίσουμε την σωστότερη δόση και να ερευνήσουμε πιθανές παρενέργειες, όπως αλληλεπιδράσεις με άλλες θεραπείες και φάρμακα καθώς και διάφορες τοξικότητες. Αυτό είναι απαραίτητο να γίνει προτού προχωρήσουμε σε πιο συγκεκριμένες δοκιμές για να τεστάρουμε την αποτελεσματικότητα αυτού του φαρμάκου στη θεραπεία ενάντια του καρκίνου. Έχουμε εγγράψει πάνω από τα μισά από τα επιλεγμένα μέλη ασθενών σε αυτές τις δοκιμές και αρχίζουμε να κερδίζουμε πολύτιμη εμπειρία. Και η πρόοδος και τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των δοκιμών είναι υποσχόμενα, αν και τα λεπτομερή αποτελέσματα αυτών των δοκιμών θα δημοσιευτούν σε ιατρικά περιοδικά, αφού ολοκληρωθούν.

Είμαστε πολύ ενθαρρυμένοι από αυτά τα πρώτα αποτελέσματα, και τώρα ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε επιπρόσθετες κλινικές δοκιμές, στο Έντμοντον και σε συνεργασία με άλλα Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο.

Είμαστε επίσης ικανοποιημένοι που βλέπουμε άλλους ερευνητές να έχουν ξεκινήσει να συμμερίζονται τον ενθουσιασμό μας με το D.C.A. Αρκετές πρόσφατες μελέτες ανάφεραν τα ίδια αποτελέσματα με τα δικά μας. Αυτά συμπεριλαμβάνουν κάποιες εργασίες που προτείνουν ότι το D.C.A. παρουσιάζει αντι-καρκινική δράση σε καρκίνους της μήτρας και του προστάτη (βλέπετε τις αναφορές στο τέλος αυτής της επιστολής). Μολαταύτα πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτά τα πειράματα (από αυτές τις ομάδες) δεν έγιναν σε πραγματικούς ασθενείς αλλά σε ζώα του εργαστηρίου και δοκιμαστικούς σωλήνες, και έτσι η δυνατότητα εφαρμογής αυτών των αποτελεσμάτων σε ανθρώπινη ασθένεια δεν έχει ακόμα καθοριστεί. Κάνουν παρόλο αυτά την ανάγκη για επιπλέον Κλινικές δοκιμές ακόμα πιο επιτακτική. Επαναλαμβάνουμε τέλος ότι λόγω της απουσίας γνώσης σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα αυτού του φαρμάκου σε ανθρώπους, δεν θα ήταν σοφό να λάβετε αυτή τη θεραπεία δίχως την επίβλεψη ειδικών και εκτός των Κλινικών δοκιμών.

Εκ μέρους των πολλών ανθρώπων εδώ στο Πανεπιστήμιο της Αλμπερτα που συνεχίζουν την μελέτη πάνω στο D.C.A.,

Σας ευχαριστούμε πολύ!

Τελευταίες ιατρικές αναφορές πάνω στο D.C.A.:
(Ιατρικά περιοδικά)

Journal: Gynecol Oncol. 2008 Jun;109(3):394-402
Title: Dichloroacetate induces apoptosis in endometrial cancer cells.
Authors: Wong JY, Huggins GS, Debidda M, Munshi NC, De Vivo I. Channing Laboratory, Department of Medicine, Brigham and Women's Hospital and Harvard Medical School, Boston, Massachusetts 02115, USA

Journal : Prostate. 2008 Aug 1;68(11):1223-3
Title: Dichloroacetate (DCA) sensitizes both wild-type and over expressing Bcl-2 prostate cancer cells in vitro to radiation.
Authors: Cao W, Yacoub S, Shiverick KT, Namiki K, Sakai Y, Porvasnik S, Urbanek C, Rosser CJ. Department of Urology, University of Florida, Gainesville, Florida, USA

Journal: Proceedings of the National Academy of Sciences, PNAS 2007 104:9445-9450
Title: Metabolic targeting of hypoxia and HIF1 in solid tumors can enhance cytotoxic chemotherapy
Authors: Rob A. Cairns, Ioanna Papandreou, Patrick D. Sutphin, and Nicholas C. Denko Stanford University, Palo Alto, CA, USA

http://andromedios.blogspot.com/2009/02/dca.html
Αναρτήθηκε από Ανδρομέδιος στις 9:31 μμ

http://andromedios.blogspot.com/2009/02/dca_10.html

Υπάρχουν θεραπείες για τον καρκίνο που το υπουργείο υγείας δεν θέλει να γνωρίζετε. Παρακολουθήστε το βίντεο και σκεφτείτε πως μπορείτε να βοηθήσετε για να σωθούν ζωές! Διαδώστε αυτό το βίντεο όπου μπορείτε.



Βγήκε το νέο επαναστατικό φάρμακο για τον καρκίνο από ερευνητική ομάδα του Καναδά με προϊστάμενο έλληνα ερευνητή του εξωτερικού. Δραστική αντιμετώπιση των καρκίνων Πνεύμονα, Εγκεφάλου και Στήθους και δευτερευόντως άλλων μορφών, δίχως τις παρενέργειες της τυπικής χημειοθεραπείας. Εργαστηριακή επίτευξη συρρίκνωσης καρκινικών όγκων πάνω από 70%.

Εμποδίζεται να βγει στην αγορά και να χρηματοδοτηθούν οι έρευνες επειδή το φάρμακο δεν είναι συμβατό με τους αμείλικτους νόμους του Καπιταλισμού του πλέγματος των φαρμακοβιομηχανιών και της Νέας Τάξης.

Για μια ακόμα φορά οι έλληνες του εξωτερικού μεγαλουργούν και πρωτοστατούν στην μάχη εναντίον του καρκίνου.

http://andromedios.blogspot.com/

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ;;;

ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΟΥΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΖΩΕΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ.

ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!!!

ΦΥΛΛΑ ΕΛΙΑΣ

Η χρυσοφόρος φλέβα που λέγεται "καρκίνος"
Τελευταία έγινε μεγάλος θόρυβος, όσον αφορά τα φύλλα ελιάς. Ακούστηκαν απόψεις ότι τα φύλλα ελιάς είναι επικίνδυνα, προκαλούν αλλεργίες και εμετούς. Η προτροπή που επαναλαμβανόταν πολλές φορές ήταν να μην διακόψουν οι ασθενείς την θεραπεία της επίσημης Ιατρικής (χημειοθεραπεία και ακτινοβολίες). Είναι τα πράγματα όντως έτσι;
Πριν πάρει οποιοσδήποτε μια θέση υπέρ ή εναντίον των φύλλων της ελιάς, μετά από ήρεμη και νηφάλια κρίση, πέρα από κραυγές και δογματισμούς, κατηγορίες και τσαρλατανισμούς και άλλα ηχηρά παρόμοια, πρέπει να σταθμίσει ορισμένα δεδομένα. Να απαντήσει σε κάποια επιχειρήματα και γεγονότα και έπειτα να εκφέρει την κρίση του.

http://andromedios.blogspot.com/2009/02/dca_10.html

Δεδομένο 1ο Ο Γερμανός Otto Warburg τιμήθηκε με δύο βραβεία Νόμπελ. Οι περισσότεροι γιατροί τον αγνοούν, αν και ξέρουν τον μαθητή του Krebs, διδάσκονται τις ανακαλύψεις του Krebs. Αποκαθηλώνουν τον δάσκαλο και τιμούν τον μαθητή. Δεν έχουν τιμηθεί πολλοί με δύο βραβεία Νόμπελ. Μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Γιατί έδωσαν στον Warburg 2 Νόμπελ; Μαντεύετε την απάντηση. Για την ανακάλυψη μιας βασικής αιτίας του καρκίνου. Ο Warburg ανακάλυψε και απέδειξε, κάτι πολύ σημαντικό. Χωρίς να χρησιμοποιήσω την ιατρική ορολογία - όσο είναι δυνατό - το αναφέρω με απλό τρόπο, για να καταλάβει ο κόσμος. Τα καρκινικά κύτταρα καταβροχθίζουν σάκχαρο σε ποσότητες δέκα έως δεκαπέντε φορές μεγαλύτερες από το φυσιολογικό. Το σάκχαρο που καταναλώνεται από τα καρκινικά κύτταρα, παράγεται κυρίως από το συκώτι ενώ τα φυσιολογικά κύτταρα χρησιμοποιούν γλυκόζη που παίρνουν από τις τροφές.

Το γαλακτικό οξύ ένα υποπροϊόν της όλης διαδικασίας βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα 10 φορές και περισσότερο, απ' ότι στα υγιή κύτταρα. Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε μια ανισορροπία της σχέσης οξέων και αλκαλίων (χαμηλό PH) και στέρηση του οξυγόνου. Καθώς τα καρκινικά κύτταρα έχουν PH γύρω στο 5 και η οξύτητα αυξάνει, είναι πολύ δύσκολο στα κύτταρα αυτά να αναπνεύσουν κανονικά. Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να υπάρξουν σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε οξυγόνο. Η ζωή χωρίς οξυγόνο ή αναεροβίωση των καρκινικών κυττάρων είναι ένας κανόνας χωρίς καμία εξαίρεση δήλωνε ο Warburg.

Όλα τα κανονικά κύτταρα έχουν μια απόλυτη ανάγκη για οξυγόνο αλλά τα καρκινικά κύτταρα ζουν με τη ζύμωση της ζάχαρης. Ο Warburg απέδειξε την θεωρία του, που του απέφερε τα 2 βραβεία Νόμπελ, όταν πήρε κανονικά κύτταρα από ένα έμβρυο και τα ανάγκασε να μεγαλώσουν χωρίς οξυγόνο. Πήραν όλα τα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων. Αυτό σημαίνει πως τα κανονικά κύτταρα μπορούν να μετατραπούν σε καρκινικά κύτταρα αλλάζοντας απλά μια μεταβλητή. Το οξυγόνο. Το χαμηλό PH και η ανάγκη καταβρόχθισης τεράστιας ποσότητας σακχάρου είναι τα άλλα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων όπως και η επιτυχής άμυνα τους στο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού. Σ' όσους κατηγορούν τα φύλλα της ελιάς τίθεται το απλούστατο ερώτημα. Συμφωνούν Ναι ή Όχι με τη θεωρία του Warburg; Του έδωσαν άραγε λανθασμένα τα 2 βραβεία Νόμπελ; Η απάντηση έχει πολύ μεγάλη σημασία.

Δεδομένο 2ο Υπάρχει ο τομογράφος εκπομπής ποζιτρονίων (PET). Μηχάνημα εξαιρετικά ακριβό. Υπερτερεί σημαντικά έναντι της κλασσικής αξονικής και μαγνητικής τομογραφίας, γιατί μπορεί να δείξει καρκινικές βλάβες σε περιοχές που στην απλή αξονική φαίνονται καθαρές. Μια εξέταση με PET κοστίζει 40 φορές πιο ακριβά από την αξονική τομογραφία. Απ' όσο γνωρίζω ελάχιστοι τομογράφοι εκπομπής ποζιτρονίων υπάρχουν στην Ελλάδα και κατά 99% χρησιμοποιούνται για τον καρκίνο. Πώς λειτουργούν; Ο ασθενής παίρνει ραδιενεργή γλυκόζη σεσημασμένη με ειδικό ραδιοφάρμακο και χρησιμοποιώντας το PET με ειδικό αξονικό τομογράφο μπορούνε να δούμε σε ποια σημεία του σώματος πηγαίνει αυτή και έτσι να εντοπίσουμε τις περιοχές αυξημένης κατανάλωσης ζάχαρης πολύ πριν αυτές φανούν σε οποιαδήποτε άλλη εξέταση. Όπου απορροφάται περισσότερη ζάχαρη υπάρχει και υποψία όγκου. Σημειωτέον ότι ο PET θεωρείται η πιο προχωρημένη τεχνολογικά εξέταση διαγνώσεως καρκίνου αλλά και μεταστάσεων. Αν δεν είναι σωστός ο Warburg, πως χρησιμοποιούμε τις αρχές του περί αυξημένης κατανάλωσης ζάχαρης των καρκινικών κυττάρων στο PET; Γιατί δεν λέμε στους ασθενείς, που δεν γνωρίζουν τίποτα απ' όλα αυτά, να απορρίψουν τελείως τις πατάτες, τα αναψυκτικά, τα γλυκά κ.λ.π. που προσφέρουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης στα τρελά για ζάχαρη καρκινικά κύτταρα; Βλέπουμε λοιπόν ότι εφαρμόζουμε τις αρχές του Warburg στη διαγνωστική πρακτική αλλά από την άλλη μεριά δεν πληροφορούμε τον κόσμο για τη σωστή διατροφή και μια βασικότατη αιτία του καρκίνου.

Δεδομένο 3ο Η κα. Αποστολοπούλου (η γνωστή ερευνήτρια από την Αυστραλία) βρήκε το εμβόλιό της για τον καρκίνο από μόρια ζάχαρης. Αν αληθεύει η πληροφορία αυτή, γιατί το ιατρικό κατεστημένο την έδιωξε;

Δεδομένο 4ο Η LDH (γαλακτική αφυδρογενάση) και ειδικά τα ισοένζυμά της (υπάρχουν 5 κατηγορίες ισοενζύμων) είναι ανεβασμένα σε περιπτώσεις καρκίνου .Στους περισσότερους καρκίνους ένα μέχρι τρία ισοένζυμά (LD2, LD3, LD4) είναι συχνά αυξημένα .Συχνά η αύξηση της LD3,είναι η πρώτη ένδειξη για την παρουσία καρκίνου. Η LD3 αυξάνεται σε προχωρημένο καρκίνο και κακοήθες λέμφωμα και μειώνεται μετά από επιτυχή θεραπεία. Γιατί δεν ξέρει ο κόσμος για την LDH και τα ισοένζυμά της; Τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια τα ξέρουν οι πάντες. Γιατί αποκρύπτεται από τον κόσμο; Μήπως η δίαιτα ομαλοποιεί μόνη της την LDH και τα ισοένζυμά της; Μήπως η LDH και τα ισοένζυμά της επηρεάζονται από τη ζάχαρη;

Δεδομένο 5ο Αν μία βασική ιδιότητα ταυ καρκινικού κυττάρου είναι η καταβρόχθιση ζάχαρης (όπως δείχνει το PET) και η έλλειψη οξυγόνου, τότε η θεραπεία είναι τα πικρά. Αν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου και τεράστιες ποσότητες γαλακτικού οξέος, οι τροφές που περιέχουν οξυγόνο είναι η θεραπεία. Αν το PH είναι το πρόβλημα, τότε οι αλκαλικές τροφές, το αντίθετο του όξινου PH, λύνει το πρόβλημα.

Δεδομένο 6ο Τα φύλλα της ελιάς είναι πολύ πικρά. Έχουμε απορρίψει σαν κοινωνία την πικρή γεύση. Μοναδικό κριτήριο είναι η ευχαρίστηση, η ηδονή του λάρυγγα. Πηγαίνουμε ενάντια στη φύση. Τα φύλλα της έχουν χλωροφύλλη. Τι κάνει η χλωροφύλλη στα φυτά; Μήπως συμμετέχει στη διαδικασία παροχής οξυγόνου στα φυτά; Επιπλέον τα φύλλα της ελιάς περιέχουν τεράστιες ποσότητες ασβεστίου και σιδήρου όπως δήλωσε και ο πρόεδρος των γιατρών Δημόσιας Υγείας κ. Τσαντήρης. Οποιοσδήποτε γεωπόνος ξέρει πως στο όξινο PH του εδάφους (PH 0-7 όξινο, PH 7 ουδέτερο, PH 7-14 αλκαλικό), το ασβέστιο διορθώνει την αλκαλικότητα του εδάφους. Αν έχει όξινο PH το έδαφος π.χ. 5 ρίχνουμε ασβέστιο και γίνεται ουδέτερο. Το ίδιο γίνεται και στον άνθρωπο. Το ασβέστιο φτιάχνει το PH που στα καρκινικά κύτταρα είναι όξινο. Η τεράστια ποσότητα ασβεστίου των φύλλων της ελιάς (770 mg στα 100 γραμμάρια) είναι εύκολα απορροφήσιμη και διορθώνει βαθμιαία την όξινη κατάσταση των καρκινικών κυττάρων.

Η πικρή γεύση, η χλωροφύλλη, το ασβέστιο, η eleupeine και άλλες ίσως άγνωστες ουσίες επιδρούν με την τεράστια παροχή οξυγόνου, στη διόρθωση του PH και την κατάργηση της ανάγκης για ζάχαρη. Αν όμως παράλληλα με τα φύλλα ελιάς καταναλώνει ο ασθενής γλυκά, αναψυκτικά, πατάτες, κ.τ.λ., δηλαδή ακατάλληλες τροφές, η αγωγή καθίσταται χωρίς νόημα. Αυτό τόνιζε ο γιατρός Λαμπρόπουλος. Θα βγουν λοιπόν κάποιοι από τα παράθυρα της τηλεόρασης και θα κατηγορούν τα φύλλα ελιάς χωρίς να έχουν εφαρμόσει ακριβώς τη δίαιτα, τρώγοντας κρέας και ζάχαρη, αγνοώντας τις ουσιαστικές ιδιότητες των φύλλων της ελιάς το οξυγόνο, το ασβέστιο και την πικρή καταπληκτική γεύση που τόσο μας λείπει. Άλλωστε από παλιά το πικρό ταυτιζόταν με το φάρμακο. Από πού παίρνει σήμερα ο άνθρωπος πικρές τροφές για να καταπολεμήσει την ακόρεστη μανία των καρκινικών κυττάρων για ζάχαρη; Μήπως είναι λάθος το PET που βασίζεται στην αρχή της σεσημασμένης γλυκόζης;

Δεδομένο 7ο Επειδή υπάρχουν πολλοί δύσπιστοι και η αλήθεια σκόπιμα κρύβεται από τις φαρμακευτικές εταιρείες, θα πρέπει να απαντήσει ο οποιοσδήποτε επιθυμεί στο εξής ερώτημα που έχει άμεση σχέση με τα φύλλα της ελιάς και τη λειτουργία τους: Γιατί δεν παθαίνουμε καρκίνο του λεπτού εντέρου; Έχουμε ακούσει για καρκίνους του παχέος εντέρου. Γιατί πολύ σπάνια έχουμε καρκίνους του λεπτού εντέρου; Ποιες είναι οι ουσίες που εμποδίζουν την εμφάνιση καρκίνου στο λεπτό έντερο; Η αλκαλικότητα; Αλκαλικό PH ή άλλη αιτία; Καλείται ο οποιοσδήποτε κατήγορος των φύλλων της ελιάς να απαντήσει. Μήπως εδώ κρύβεται το μυστικό;

Δεδομένο 8ο Χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. «Επικίνδυνα τα φύλλα της ελιάς .Ακολουθήστε τη θεραπεία σας» φώναζαν σε όλους τους τόνους οι ειδικοί. Είναι αλήθεια κομπογιαννίτης ο Watson νομπελίστας - ναι αυτός που ανακάλυψε το DNA - όταν δήλωνε πως η χημειοθεραπεία και οι ακτινοβολίες είναι ένας σωρός σκ... Γιατί αποκρύπτεται αυτή η δήλωση του Watson; Μήπως είναι τσαρλατάνος ο L. Pauling με 2 βραβεία Νόμπελ όταν δήλωνε «θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι πως ο πόλεμος κατά του καρκίνου είναι σε μεγάλο βαθμό απάτη». Το ακούτε. ΑΠΑΤΗ. Είναι άραγε τσαρλατάνοι αυτοί οι 2 επιστήμονες που εναντιώνονται στις χημειοθεραπείες και στις ακτινοβολίες. Και τι να κάνουμε αναρωτιέται ο κόσμος. Οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοβολίες είναι αναγκαίο κακό. Θα πεθάνω, αλλά θα έχω ποιότητα στη ζωή μου. Έτσι άλλωστε μου λένε. Βέβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ένας καρκινοπαθής μπορεί να ζήσει περισσότερο και καλύτερα, αν δεν κάνει θεραπεία. Αυτό είναι το συμπέρασμα του καθηγητή της ιατρικής Χάρτιν Τζόουνς και άλλες τρεις μελέτες ερευνητών υποστηρίζουν αυτή τη θέση η οποία δεν έχει αντικρουσθεί ΠΟΤΕ.

Ο Τζόουνς δήλωσε σε συνέδριο της Αμερικανικής αντικαρκινικής εταιρείας ότι οι ασθενείς που δεν υποβάλλονται σε καμιά αγωγή δεν πεθαίνουν νωρίτερα από τους ασθενείς στους οποίους εφαρμόζεται η ορθόδοξη αγωγή. Άλλωστε και στο τεύχος του Lancet της 13ης Απριλίου του 1991 ο Α. Μπρέιβμαν κάνει έκκληση για ένα περιορισμό του όλου χημειοθεραπευτικού τομέα. Τι είναι άλλωστε η παρηγορητική θεραπεία; Ξέρω πως ο ασθενής θα πεθάνει αλλά του κάνω χημειοθεραπεία για να υπάρξει δήθεν ποιότητα ζωής χωρίς να ελπίζω στην θεραπεία του. Για διατροφή βέβαια κουβέντα. Άλλωστε δεν διδάσκεται στις ιατρικές σχολές. Έχουν άραγε λάθος πολλοί Γερμανοί ογκολόγοι - όπως έγραψε ο Der Spiegel - που με θάρρος δήλωσαν πως οι ίδιοι αν πάθαιναν καρκίνο, δεν θα έκαναν ποτέ χημειοθεραπεία; Μόνο για το μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα υπάρχουν δεδομένα που δείχνουν βελτίωση και η βελτίωση αυτή φτάνει στο χρονικό διάστημα των 3 μηνών. Στους καρκίνους του μαστού, του εντέρου, των πνευμόνων που πεθαίνουν οι περισσότεροι δεν ανταποκρίνονται. Στους μεγάλους όγκους -πρέπει να ξέρει το κοινό- εμφανίζει περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Η χρήση της χημειοθεραπείας τη στιγμή που έχει ελάχιστες πιθανότητες να αποδειχθεί αποτελεσματική είναι στην καλύτερη περίπτωση βλακεία και στη χειρότερη έγκλημα λέει ο γιατρός Άτκινς και όμως μας λένε να συνεχίσουμε αυτές τις θεραπείες. Ένας λόγος είναι ο οικονομικός. Το κύκλωμα του καρκίνου που έχει τζίρο 10 τρις ετησίως, θα καταρρεύσει αυτόματα. Αυτό το σύστημα που δηλώνει «δεν μπορούμε να σε θεραπεύσουμε, σου προξενούμε εμετούς, χάσιμο στα μαλλιά, τα μαρτύρια της αλεπούς στον κάθε κακόμοιρο άνθρωπο που πέφτει στα νύχια του, τονίζει να μη δοκιμάσει ο καρκινοπαθής καμιά άλλη αγωγή».

Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες» διότι τα δώρα τυφλώνουν τους οφθαλμούς της σκέψης. Ζούμε σ' ένα «αγνό κόσμο» και οι πιο αθώες εταιρείες είναι οι φαρμακευτικές μιας και δεν λαδώνουν ποτέ. Δεν υπάρχουν δωρεάν συνέδρια, δεν υπάρχουν παροχές στους γιατρούς, δεν υπάρχουν ιατρικοί επισκέπτες, ο καρκίνος είναι η πιο ιάσιμη ασθένεια σήμερα με τις χημειοθεραπείες, όπως δήλωσε ο Vita διάσημος καρκινολόγος. Ο λόγος λοιπόν είναι απλός. Τα κότερα, οι βίλες και οι παροχές απειλούνται. Θα αφήσουν οι καρχαρίες το χυμό από τα φύλλα ελιάς; Όπως έγραψε η εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» ο καθηγητής Ευάγγελος Μιχελάκης βρήκε ένα υπερόπλο κατά του καρκίνου, ένα φθηνό φάρμακο το DCA που χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια. Αυτό ενεργεί στα μιτοχόνδρια, τους δίνει οξυγόνο και διορθώνει το PH. Βρίσκεται δηλαδή προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο καθηγητής βασίζεται στη θεωρεία του Warburg αλλά ανησυχεί για τις φαρμακευτικές εταιρείες. Θα τον αφήσουν αναρωτιέται δημόσια (ΤΟ ΒΗΜΑ, Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2007, σελ. Α9); Εσείς τι λέτε;

Μελέτες: Δεν υπάρχουν μελέτες για τα φύλλα της ελιάς φωνάζουν. Ο καθηγητής παθολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών κ. Σ. Καραγιαννόπουλος βασιζόμενος σε πλήθος μελετών, αναφέρει πως το σελήνιο - είναι ένα ιχνοστοιχείο όπως ο σίδηρος - είναι αντικαρκινικό. Έχετε μήπως δει κανένα γιατρό να το χορηγεί στους ασθενείς του; Πείτε το μου για να σας πω μπράβο. Η Κίνα πραγματοποίησε μελέτη σε 300.000 άτομα μαζί με το Πανεπιστήμιο Cornel των ΗΠΑ σχετικά με το σελήνιο επί 10 έτη. Είδατε τη μελέτη δημοσιευμένη πουθενά; Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Το σελήνιο προλαβαίνει τον καρκίνο και βοηθάει τη θεραπεία του στο αρχικό στάδιο μαζί με βιταμίνη Ε. Η μελέτη του καθηγητή Μιχελάκη που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Cancer Cell θα ανοίξει το δρόμο προς χρησιμοποίησή του ή θα θαφτεί και αυτό προς δόξα της χημειοθεραπείας; Βέβαια και το κράτος πληρώνει πολλά λεφτά στις φαρμακοβιομηχανίες, μπαίνει μέσα, χρωστάμε παντού μας λένε, δεν δίνει λεφτά στους εργαζόμενους αλλά τα φάρμακα για τις χημειοθεραπείες πάντοτε υπάρχουν και μάλιστα δωρεάν.

Συμπέρασμα: Όπως δήλωσε και καθηγητής χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών τα φάρμακα για τον καρκίνο υπάρχουν, αλλά δεν τα αφήνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες να βγουν στην επιφάνεια. Ο Πρίγκιπας Κάρολος της Αγγλίας τον Ιούνιο του 2004 έκανε την εξής δήλωση: «Μία φίλη μου είχε καρκίνο και είχε διάρκεια ζωής για 2 μήνες. Ακολούθησε την θεραπεία του Max Gerson και τώρα έπειτα από 8 χρόνια είναι τελείως καλά. Πρέπει να προσεχθεί αυτή η θεραπεία». Δήλωσε τίποτα άσχημο αυτός ο άνθρωπος; Είπε μόνο την εμπειρία του. Όμως το κατεστημένο δεν τα θέλει αυτά. Απειλείται. Οι οικονομικοί λόγοι που είπαμε... Τι χρησιμοποιεί ο Max Gerson; Μόνο 8 ποτήρια πράσινους χυμούς καθημερινά και αυστηρή διατροφή. Δεν θεράπευσε αποδεδειγμένα χιλιάδες ανθρώπους; Μάλιστα 50 περιπτώσεις με τα ιστορικά τους, ακτινογραφίες κ.τ.λ. τις παρουσίασε ενώπιον του Κογκρέσου. Όπως είπαμε η χλωροφύλλη δίνει οξυγόνο στον οργανισμό και πολλά ένζυμα και αυτά έκαναν καλά τους καρκινοπαθείς. Γιατί κυνηγήθηκε αυτός ο υπέροχος άνθρωπος; Γιατί δεν ξέρει τίποτα ο πολύς κόσμος, γι’ αυτόν τον οποίο ο Α. Σβάιτσερ, νομπελίστας, που θεραπεύτηκε από τον Gerson τον θεωρεί μια από τις μεγαλύτερες ιδιοφυίες του 20ου αιώνα;

Η γυναίκα του προέδρου της Αγγλικής Βουλής πως θεραπεύτηκε μόνο με τη θεραπεία του Gerson; Ο χυμός των φύλλων της ελιάς έχει πολύ περισσότερα θεραπευτικά συστατικά από τους χυμούς πράσινων φυτών που χρησιμοποιούσε ο Gerson και ειδικά ένζυμα που βοηθούν την πέψη των καρκινοπαθών η οποία έχει διαταραχθεί. Το συκώτι κρύβει το μυστικό της πρόληψης και θεραπείας του καρκίνου. Αυτό πίστευε και ο βραβευμένος με Νόμπελ Δρ. Ζέντ Γκιόργκι. Και ο λόγος είναι απλός. Το συκώτι παράγει την χολή. Θέλει πικρές ουσίες για να λειτουργήσει και τα φύλλα της ελιάς έχουν μια πικρή, ιαματική γεύση. Τα πειράματα του Γκιόργκι ήταν εντυπωσιακά στην καταστολή καρκίνων με την λειτουργία του συκωτιού. Γιατί κρύβονται ακόμα και από τους γιατρούς;

Πρέπει να τιμούμε και να ευχαριστούμε τους γιατρούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα θέσουμε μεγάλα ερωτήματα που βασανίζουν τον κάθε άνθρωπο που αντιμετωπίζει τον καρκίνο. Δεν θα μπορέσουν οι φαρμακευτικές εταιρείες να καταπνίξουν και να κρύψουν την αλήθεια αιώνια. Η αλήθεια είναι σαν το ελατήριο. Την πιέζεις, την πιέζεις αλλά κάποια στιγμή πετάγεται με δύναμη. Αυτή η στιγμή ήρθε. Ένας και η αλήθεια είναι η πλειοψηφία. Οι φαρμακευτικές εταιρείες βασανίζουν τον κόσμο με το φόβο. Ο φόβος σταματάει το μυαλό να λειτουργεί κανονικά. Η αλήθεια ελευθερώνει. Νικάει το φόβο. Κάνε τη χημειοθεραπεία σου. Τώρα. Χάθηκες. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι. Χωρίς φόβο, ας σκεφτούμε γιατί όλες αυτές τις πληροφορίες τις κρύβουν και ας ψάξουμε για μόνιμες εναλλακτικές αγωγές. Οι New York Times αναφέρουν τον De Andrew Weil ως τον πιο γνωστό γιατρό της Αμερικής. Αυτός ο καθηγητής Ιατρικής αναφέρει την ύπαρξη κλινικών για πλουσίους με €35000 την εβδομάδα όπως και για θεραπευμένους από τον καρκίνο. Οι πλούσιοι έχουν τις κλινικές τους. Ο Ρήγκαν είχε καρκίνο κακοηθεστάτης μορφής και έγινε καλά με Carnivora, ένα φυτικό σκεύασμα από την Γερμανία όπως είχε γραφτεί, χωρίς ποτέ να διαψευσθεί. Η θεραπεία Moerman στην Ολλανδία είναι η μόνη εναλλακτική θεραπεία του καρκίνου με διατροφή που έχει αναγνωρισθεί από το Ολλανδικό κράτος. Έχει μεγάλα ποσοστά επιβίωσης στα αρχικά στάδια. Οι Ελβετικές κλινικές ακολουθούν επίσης θεραπευτική προσέγγιση με διατροφή.

Οι θεραπείες αυτές όμως δεν είναι πανάκεια. Ένας που βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο δεν θα θεραπευθεί. Θα έχει όμως καλύτερη ποιότητα ζωής από τις συμβατικές θεραπείες. Το να δέχεσαι την χημειοθεραπεία είναι σαν να παίρνεις ποντικοφάρμακο είπε ένας παθών. Ας απαντήσουμε ειλικρινά στους εαυτούς μας σχετικά με τις θεραπείες του καρκίνου και ας διαλέξουμε. Η αλήθεια περνάει από τρία στάδια όπως έλεγε ο Σοπενχάουερ. Πρώτα προσπαθείς να την γελοιοποιήσεις. Έπειτα επιτίθεσαι βίαια σ' αυτή και στο τελικό στάδιο την δέχεσαι. Ελπίζω η αναζήτηση της αλήθειας που γίνεται με καλή προαίρεση, τόσο από τους γιατρούς όσο και από τους ασθενείς, να ανάψει το φως της υποψίας για τον ρόλο των λίγων. Των φαρμακευτικών εταιρειών. Και τότε θα αλλάξουν γιατί το φάρμακο για τον καρκίνο είναι μπροστά στα μάτια όλων των γιατρών. (Ο συγγραφέας είναι πρόσωπο υπαρκτό, περιμένει μέσα από το kentri.gr τις τοποθετήσεις και τα επιχειρήματα των ειδικών και είναι πρόθυμος για δημόσιο διάλογο).

Για μια ακόμα φορά οι έλληνες του εξωτερικού μεγαλουργούν και πρωτοστατούν στην μάχη εναντίον του καρκίνου.

http://andromedios.blogspot.com/

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ;;;

ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΟΥΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ. ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΖΩΕΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ.

ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!!!

Έλαβα και αυτό το πολύ ενδιαφέρον γράμμα και σας το παραθέτω:

ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ

ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟ ΠΡΟΙΟΝ ΣΤΟ ΝΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ. ΕΙΝΑΙ 10000 ΦΟΡΕΣ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ; ΔΙΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΠΟΥ ΕΝΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΟΥΝ ΜΙΑ ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ, ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΠΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΚΕΡΔΗ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ!

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΙΚΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΝΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙ ΟΤΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟ ΝΑ ΠΙΕΙ ΧΥΜΟ ΛΕΜΟΝΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ. Η ΓΕΥΣΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ. ΕΦΟΣΟΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟ ΠΡΑΞΕΙΣ, ΦΥΤΕΨΕ ΜΙΑ ΛΕΜΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΣΟΥ. ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΑ. ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΧΥΜΟ, ΖΗΤΑ ΦΥΣΙΚΟ ΧΥΜΟ ΛΕΜΟΝΙΟΥ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ.

ΠΟΣΑ ΑΤΟΜΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΕΝΩ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΑΥΤΟΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΦΥΛΑΓΜΕΝΟ, ΜΕ ΚΑΧΥΠΟΨΙΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΣΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΠΧΕΙΡΗΣΕΩΝ;

Η ΠΗΓΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ: ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΕΚ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ 1970 ΚΑΙ ΜΕΤΑ.

ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΗΣΑΝ: ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ 12 ΤΥΠΩΝ ΚΑΡΚΙΝΩΝ, ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ, ΤΟΥ ΕΝΤΕΡΟΥ ΚΟΛΟΝ, ΤΟΥ ΣΤΗΘΟΥΣ, ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ, ΤΩΝ ΠΝΕΥΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΝΓΚΡΕΑΤΟΣ... ΤΑ ΧΗΜΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΕΝΔΡΟΥ ΚΑΤΕΔΕΙΞΑΝ ΟΤΙ ΔΡΑ 10000 ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ ADRIAMYCIN, ΕΝΑ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ, ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟΝ.

ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΞΑΓΟΜΕΝΟ ΧΥΜΟ ΛΕΜΟΝΙΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΔΡΑ ΣΤΑ ΥΓΙΗ

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ, LLC 819N, CHARLES STREET, ΒΑΛΤΙΜΟΡΗ, MD 1201

Ο γιατρός Ευάγγελος Μιχελάκης καρδιολόγος στην Αλµπέρτα του Καναδά ανακάλυψε ότι η χορήγηση της ουσίας DCA σε ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο ßοηθά δραστικά στην υποχώρηση της ασθένειας!! Μάλιστα σε ορισµένες µορφές καρκίνου όπως του πνέυµονα, του στήθους και του εγκεφάλου επιτεύχθηκε συρρίκνωση των καρκινικών όγκων πάνω από 70%!!!

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΗΜΑ:

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΕΥΝΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ;;;

ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΟΥΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ. ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ, ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΖΩΕΣ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ.

ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!!!

Η νέα ιατρική του γιατρού Χάμερ: Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των "εσωτερικών συγκρούσεων"!

(Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε)...

Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer) υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών. Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στις 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ιστορία της ιατρικής.

Ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής: " Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια.

" Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν καρκίνο των οστών, για παράδειγμα, είχαν όλοι βιώσει κάποιο σοκ, κάποιο στρες, κάποια έντονη και βίαιη (αιφνίδια) εσωτερική σύγκρουση κατά την οποία αισθάνθηκαν υποτιμημένοι. Επιπροσθέτως, παρατήρησε ότι σε όλους τους ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, είχε εμφανισθεί ένα σημάδι στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους. Έτσι, ανακάλυψε ότι σε κάθε τύπο στρες αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο.

Ο καρκίνος των οστών αντιστοιχεί στην εσωτερική σύγκρουση της υποτίμησης. Ο καρκίνος των πνευμόνων στη έντονο φόβο του θανάτου. Ο καρκίνος του αριστερού στήθους σε μια γυναίκα δεξιόχειρα, στη έντονη εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με ένα παιδί (πραγματικό, εικονικό, φανταστικό ή συμβολικό). Ο καρκίνος του δεξιού στήθους σε μια δεξιόχειρα γυναίκα αντιστοιχεί σε εσωτερική σύγκρουση γενικά με τον σύντροφο (σε μια γυναίκα αριστερόχειρα, οι αντιστοιχίες αντιστρέφονται). Ο καρκίνος του προστάτη αντιστοιχεί στη σεξουαλική εσωτερική σύγκρουση (πραγματική ή συμβολική) σε σχέση με τα παιδιά ή τους απογόνους (ή την ικανότητα δημιουργίας). Και ούτω καθεξής, για όλους τους καρκίνους.

Αυτός ο νόμος έχει επιβεβαιωθεί εδώ και σχεδόν 20 χρόνια από εκατοντάδες θεραπευτές (εκπαιδευμένους από τον Χάμερ ή τους διαδόχους του), σε δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, χωρίς εξαίρεση. Αυτό που είναι φανταστικό σε αυτήν την ανακάλυψη, είναι ότι ο μηχανισμός: «σύγκρουση - εγκέφαλος – όργανο» λειτουργεί και προς τις δύο κατευθύνσεις.

Για να το πούμε και αλλιώς, όσο η εσωτερική σύγκρουση είναι ενεργή, η περιοχή του εγκεφάλου που δραστηριοποιείται δίνει διαταγή στη βιολογική διαδικασία να παραγάγει καρκινικά κύτταρα στο όργανο που διαλέχτηκε για να εκφράσει την ανισορροπία.

Αντιθέτως, όταν το άτομο λύσει την εσωτερική του σύγκρουση (με οποιονδήποτε τρόπο και αν το κάνει αυτό) και βάλει τέλος στο έντονο στρες του, η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιστρέφει το πρόγραμμα και δίνει αμέσως διαταγή στη βιολογική διαδικασία, να σταματήσει την παραγωγή καρκινικών κυττάρων και να καταστρέψει τον όγκο που έχει δημιουργηθεί στο όργανο...

Έτσι σήμερα, αρκετές χιλιάδες ιατρικοί φάκελοι θεραπειών έχουν σχηματιστεί και συγκεντρωθεί από τον γιατρό Χάμερ και τους διαδόχους του. Μέσα σε αυτούς τους φακέλους, απαριθμούνται πολλές αποθεραπείες τις οποίες η επίσημη ιατρική χαρακτηρίζει ως « αυθόρμητες, ανεξήγητες ή αξιοθαύμαστες»: έτσι, ανιχνεύσεις (με σκάνερ), αναλύσεις αίματος, ακτινογραφίες, υποβολές εκθέσεων που έγιναν σε νοσοκομεία, αποδεικνύουν ότι ασθενείς έχουν θεραπευθεί εντελώς από καρκίνους, λευχαιμίες, σκληρύνσεις κατά πλάκας, μυοπάθειες, διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες, κωφώσεις, σοβαρές διαταραχές της όρασης, ψωριάσεις, αλλεργίες, κ.λπ., χωρίς να προσφύγουν στη χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία, τη χειρουργική επέμβαση ή άλλες κλασικές θεραπείες που ορίζονται από την ιατρική.

Και όμως, πολλοί από αυτούς ήταν καταδικασμένοι από την επίσημη ιατρική, που είχε βεβαιώσει ότι ήταν ανίατοι, ότι θα πεθάνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κατά τη διάρκεια μιας από τις αναρίθμητες δίκες εναντίον του γιατρού Χάμερ στις οποίες ενάγων ήταν ο ιατρικός σύλλογος, ο δικηγόρος του Χάμερ είχε ζητήσει από το δικαστήριο να συγκρίνει το ποσοστό, σε εθνική κλίμακα, όσων επέζησαν από καρκίνο, με το ποσοστό όσων επέζησαν από καρκίνο ανάμεσα στους ασθενείς του πελάτη του (λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικοί από αυτούς είχαν απευθυνθεί σ’ αυτόν, μερικές φορές στο τελευταίο τους στάδιο, απελπισμένοι, αφού είχαν δοκιμάσει τα πάντα). Αυτή η σύγκριση παρουσίασε με περιφανή τρόπο την ανωτερότητα της προσέγγισής του Χάμερ, σε σχέση με την προσέγγιση της επιστημονικής ιατρικής και ολόκληρου του οπλοστασίου της: 95% επιβίωση για περισσότερα από 5 χρόνια για τον Χάμερ, απέναντι στο 30% κατά μέσο όρο, σε εθνική κλίμακα στη Γερμανία. Χωρίς σχόλιο.

Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των «εσωτερικών συγκρούσεων».

Εάν σταματούσα εδώ την παρουσίασή μου, θα σας άφηνα πιθανώς αμήχανους και με πολλές αμφιβολίες. Εάν δεν καταλάβουμε σε τι πραγματικά χρησιμεύει η ασθένεια, από βιολογική άποψη, οι θεραπείες μπορεί να φανούν μαγικές. Για να το καταλάβουμε αυτό, ο γιατρός Χάμερ έδωσε πρώτα - πρώτα ένα παράδειγμα παρμένο από την ζωική βιολογία: αυτό μιας αλεπούς που βρέθηκε σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την επιβίωσή της.

Ας φανταστούμε ότι μια αλεπού δεν έχει καταφέρει να πιάσει την παραμικρή λεία εδώ και τρεις μέρες. Βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την σωματική της επιβίωση, όταν επιτέλους, καταφέρνει να αιχμαλωτίσει ένα μικρό κουνέλι που περνάει από εκεί. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να το δαγκώσει, να το ξεσκίσει, να το φάει, η αλεπού ακούει έναν από τους χειρότερους εχθρούς της να πλησιάζει: τον κυνηγό. Και τώρα η αλεπού μας βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα, ανάμεσα σε δύο απειλές: εάν φάει το γεύμα της, για να ικανοποιήσει την ανάγκη της για τροφή, κινδυνεύει να σκοτωθεί με την κοιλιά γεμάτη · εάν το σκάσει, αφήνοντας τη λεία της, κινδυνεύει ίσως να πεθάνει της πείνας λίγο αργότερα. Για να βγει από αυτό το δίλημμα, αποφασίζει να καταπιεί ολόκληρο το πόδι του κουνελιού και να φύγει μακριά.

Εκείνη την στιγμή, ένας άλλος κίνδυνος απειλεί την αλεπού: κινδυνεύει να πεθάνει από απόφραξη εντέρου, επειδή αυτό το ολόκληρο πόδι δεν μπορεί ούτε να ξανανεβεί από το στομάχι, ούτε να συνεχίσει τη διαδρομή του μέσα στο έντερο. Βρισκόμαστε, λέει ο Χάμερ, μπροστά σε μια έντονη και βίαιη εσωτερική σύγκρουση που σχετίζεται με την ανάγκη να χωνευτεί κάτι. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί την τέλεια λύση που θα εξασφαλίσει την επιβίωση του ατόμου: ενεργοποιεί ένα πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων στα τοιχώματα του στομαχιού.

Στόχος: η χώνεψη του ποδιού που έχει σφηνώσει στο στομάχι, να γίνει πέντε φορές πιο γρήγορα και πέντε φορές καλύτερα. Όσο ο στόχος δεν επιτυγχάνεται, ο εγκέφαλος συνεχίζει να διατάζει την παραγωγή αυτών των πεπτικών υπερκυττάρων που έχουν σαφώς ανώτερες επιδόσεις από τα κανονικά. Αλλά μόλις το πόδι χωνευθεί εντελώς, μια διαδικασία βιοανάδρασης ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί. Στη στιγμή ο εγκέφαλος βάζει τέλος στο πρόγραμμα της παραγωγής και δίνει διαταγή να εξαλειφθούν αυτά τα υπερκύτταρα, που θα απέβαιναν επικίνδυνα εάν παρέμεναν στο στομάχι. Μερικές ημέρες αργότερα, εάν ναρκώσουμε την αλεπού και εξετάσουμε τα τοιχώματα του στομαχιού της, θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε ουλές, μάρτυρες της πρόσφατης εξάλειψης των υπερκυττάρων.

Συμπέρασμα: χάρη σε αυτόν τον προγραμματισμό, τον εγγεγραμμένο στη βιολογική διαδικασία εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ο εγκέφαλος της αλεπούς διάλεξε την καλύτερη ανάμεσα σε όλες τις λύσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωσή της. Το μόνο που δεν σας είπα ακόμη, είναι ότι αυτά τα υπερκύτταρα είναι αυτό που κοινώς αποκαλούμε, καρκινικά κύτταρα του στομαχιού!

Έτσι, σύμφωνα με τους Χάμερ και Σαμπά, βάσει επαληθεύσεων που έγιναν στο εργαστήριο, αυτό που αποκαλούμε καρκινικό κύτταρο έχει τις ίδιες λειτουργίες με ένα κανονικό κύτταρο, αλλά με πολλαπλάσιες επιδόσεις. Ένα καρκινικό κύτταρο στομαχιού χωνεύει πολύ πιο γρήγορα και δυνατά από ένα κανονικό κύτταρο. Ένα καρκινικό κύτταρο παγκρέατος παράγει πολύ περισσότερη ινσουλίνη, ένα καρκινικό κύτταρο του στήθους παράγει πολύ περισσότερο γάλα, ένα καρκινικό κύτταρο πνεύμονα έχει πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ανταλλαγής οξυγόνου αίματος, ένα καρκινικό κύτταρο νεφρού φιλτράρει σαφώς περισσότερο, κ.λπ.

Ας σημειώσουμε, μια και το έφερε ο λόγος, ότι ο γιατρός Κλωντ Σαμπά (Claude Sabbah) γενίκευσε τις ανακαλύψεις του Χάμερ αποδεικνύοντας ότι όλες οι ασθένειες, όποιες και αν είναι αυτές (από την πιο καλοήθη ως την πιο σοβαρή), είναι αποτέλεσμα κάποιου σοκ ή στρες που το βιώσαμε χωρίς να το εκφράσουμε, και ενεργοποιούνται από τον εγκέφαλο, ως η τέλεια λύση για την εξασφάλιση της επιβίωσης.

Γιατί πεθαίνουμε από τις ασθένειές μας;

Τότε, θα μου πείτε, εάν οι ασθένειες είναι οι τέλειες λύσεις που είναι γραμμένες στη βιολογική διαδικασία για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή μας, γιατί πεθαίνουμε από καρκίνο ή άλλες ασθένειες; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να καταλάβουμε, με ποιο τρόπο επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας τις πληροφορίες που φτάνουν σ’ αυτόν. Δηλαδή πρέπει να γνωρίζουμε, ότι ο εγκέφαλος δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε μια πραγματική και μια φανταστική, εικονική ή συμβολική πληροφορία. Για να το αποδείξουμε, ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα.

- Εάν ξαφνικά βρεθείτε όρθιος στο χείλος της χωρίς παραπέτο στέγης ενός 20όροφου κτιρίου, ο εγκέφαλός σας θα ερμηνεύσει αυτήν την κατάσταση ως πραγματικό κίνδυνο: θα ενεργοποιήσει μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων και ανακλαστικών συμπεριφοράς (άνοδος του ποσοστού της αδρεναλίνης, επιτάχυνση του καρδιακού παλμού, άγχος, ίλιγγος, κ.λπ.). Εδώ, έχει επεξεργαστεί μια πραγματική πληροφορία.

- Εάν, διαβάζοντας το παραπάνω παράδειγμα, φανταστήκατε τον εαυτό σας σ’ αυτή τη θέση, πιθανώς ο εγκέφαλός σας να ενεργοποίησε τις ίδιες αντιδράσεις. Εντούτοις, δεν βρισκόσαστε πραγματικά σε κίνδυνο, αφού ήσασταν καθισμένος και διαβάζατε. Ο εγκέφαλός σας όμως επεξεργάστηκε μια φανταστική πληροφορία, σαν να ήταν πραγματική.

- Εάν, τώρα, κατά τη διάρκεια ηλεκτρονικού παιχνιδιού ή κάποιας κινηματογραφικής προβολής, το σενάριο σάς προβάλει στο χείλος μιας στέγης, με το κενό από κάτω, σκηνή τραβηγμένη από την οπτική γωνία του ήρωα, και εάν είστε αρκετά βυθισμένος, συνεπαρμένος μέσα στην εικόνα, ο εγκέφαλός θα αντιδράσει και πάλι με το ίδιο τρόπο. Εδώ, θα έχει επεξεργαστεί μια εικονική πληροφορία σα να ήταν πραγματική ·

- Και τέλος, εάν σας ανακοινώσουν ξαφνικά ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζεστε κήρυξε πτώχευση, τη στιγμή που εσείς έχετε μόλις πάρει ένα μεγάλο δάνειο από την τράπεζα, θα αισθανθείτε ίσως τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια σας. Ο εγκέφαλος θα ενεργοποιήσει και πάλι τις ίδιες αντιδράσεις, παρόλο που ή άβυσσος που έχετε μπροστά σας, δεν είναι παρά συμβολική. Έτσι, θα έχει επεξεργαστεί μια συμβολική πληροφορία σα να ήταν πραγματική.

Εάν κατανοήσετε αυτό το παράδειγμα, θα καταλάβετε εύκολα ότι ό,τι λέμε, ό,τι σκεφτόμαστε εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλό μας ως πραγματική πληροφορία, την οποία έχει υποχρέωση να επεξεργαστεί, ως υπερυπολογιστής. Έτσι εάν, μιλώντας για ένα φίλο, πείτε: "αυτό δεν θα του συγχωρήσω ποτέ. Δεν θα μπορέσω ποτέ να το χωνέψω", και αυτή η φράση πραγματικά αντανακλά αυτό που έντονα αισθάνεστε, τότε ο εγκέφαλός σας θα λάβει αυτήν την συμβολική πληροφορία και θα την επεξεργαστεί σα να ήταν πραγματική. Εάν η σύγκρουση που βιώνετε στη σχέση σας με το άλλο άτομο είναι πολύ έντονη και δεν καταφέρνετε να εκφράσετε όλη τη δυσαρέσκεια που αισθάνεστε, είναι πολύ πιθανό ο εγκέφαλος να ξεκινήσει πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων (δηλαδή καρκινικών κυττάρων) για να χωνέψει αυτό που δεν μπορείτε να χωνέψετε…

Η διαφορά με την περίπτωση του ποδιού που σφήνωσε στο στομάχι της αλεπούς, είναι ότι εάν δεν συμφιλιωθείτε με τον φίλο σας, εάν παραμείνετε στις θέσεις σας, εάν δεν τον συγχωρέσετε, δεν θα μπορέσετε πράγματι ποτέ να χωνέψετε αυτό που σας έκανε. Κατά συνέπεια ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να λαμβάνει το μήνυμα ότι κάτι δεν έχει ακόμη χωνευθεί. Και υπάκουα, θα συνεχίζει το πρόγραμμα της παραγωγής καρκινικών κυττάρων. Μαντεύετε τη συνέχεια: αργά ή γρήγορα, εξαιτίας της ανώμαλα υπερβολικής ικανότητας πέψης, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πόνους, οι τροφές δεν θα χωνεύονται σωστά. Θα σας γίνει τότε διάγνωση καρκίνου του στομάχου, που οι γιατροί θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν με τα διάφορα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους.

Αλλά αρχίζετε να μαντεύετε αυτό που υπάρχει κίνδυνος να επακολουθήσει. Ακόμα και αν σας έκαναν ολική αφαίρεση στομάχου, ο εγκέφαλός σας θα συνέχιζε να δίνει την εντολή για την παραγωγή καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του σώματος όπου βρισκόταν το στομάχι. Κάποιους μήνες αργότερα, οι γιατροί θα ανακάλυπταν αυτό που θα ονόμαζαν υποτροπή ή μετάσταση, ενώ αυτό δεν θα ήταν παρά η συνέχιση του προγράμματος που είχε ξεκινήσει ο εγκέφαλός σας, βασιζόμενος σε μια συμβολική πληροφορία σχετικά με την σύγκρουση που βιώσατε με κάποιο φίλο.

Για να πάμε ακόμη μακρύτερα, εάν σοκαριστείτε από την απαισιόδοξη διάγνωση του καρκινολόγου σας και αισθανθείτε μεγάλο φόβο θανάτου, ο εγκέφαλός σας θα αρχίσει καινούργιο πρόγραμμα παραγωγής υπερκυττάρων ,στον πνεύμονα, που αργότερα θα χαρακτηριστεί από τους γιατρούς καρκίνος του πνεύμονα. Και ούτω καθεξής, μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος.

Πώς να προλάβουμε τις ασθένειες και πώς να τις θεραπεύσουμε;

Στο τελευταίο μου βιβλίο «Η γλώσσα της θεραπείας» έχω περιγράψει λεπτομερώς τις διαδικασίες που, ξεκινώντας από έντονα ψυχικά σοκ ή μεγάλο στρες, καθορίζουν και προκαλούν τις σωματικές ασθένειές μας. Στα πλαίσια αυτού του άρθρου μου φαίνεται άχρηστο να προχωρήσω βαθύτερα, αφού η ίδια λογική ισχύει για όλες τις ασθένειες, ανεξάρτητα από τον βαθμό έντασης και σοβαρότητάς τους.

Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε από όλα αυτά είναι, ότι από τη μια, ο εγκέφαλος δε σφάλει ποτέ και από την άλλη, ότι αυτός είναι που ενεργοποιεί όλες τις «ασθένειες» έτσι ώστε να εγγυηθεί στο άτομο τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον μιας τέτοιας θεώρησης είναι τεράστιο. Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, καμιά πάθηση, καμιά ανισορροπία μας δεν οφείλεται στην τύχη. Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων, όπως λέει ο γιατρός Κλωντ Σαμπά.

Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα, ότι εάν μάθετε τους νόμους της Νέας Ιατρικής του Ρίκε Γκέερτ Χάμερ ή της Ολιστικής Βιολογίας του Κλωντ Σαμπά, που είναι αμετάβλητοι όσο και οι νόμοι της φυσικής ή της χημείας, θα μπορείτε όχι μόνο να καταλάβετε από πού προέρχονται όλες οι ασθένειές σας, αλλά κυρίως θα μπορείτε να τις προλαμβάνετε και να τις θεραπεύετε. Πώς; Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κατέχει: το να εκφράζει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, να τολμά να αντιπαρατίθεται στους άλλους (με σεβασμό βέβαια), να αναγνωρίζει και να δέχεται την πραγματικότητα όπως αυτή είναι, οι πράξεις του να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα, να τελειώνει τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχει με τους άλλους, να συγχωρεί. Ας πάρουμε αυτές τις αρχές μία μία, για να εξετάσουμε με ποιο τρόπο μπορούν να μας κάνουν να αποφύγουμε τις ασθένειες ή να μας θεραπεύσουν...

- Να εκφράζουμε τις ανάγκες μας: πολλές απογοητεύσεις, πολλές καταστάσεις στρες προέρχονται από το γεγονός ότι αφενός, λίγοι είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν συνειδητά τις αληθινές ανάγκες τους και αφετέρου, ακόμη πιο σπάνιοι είναι εκείνοι που έχουν την ικανότητα να τις εκφράσουν με κατάλληλο τρόπο. Συνεπώς, συσσωρεύουμε μίση και μνησικακίες, μένουμε μπλοκαρισμένοι σε αδιέξοδα. Αισθανόμαστε βέβαια ότι κάτι δεν μας ταιριάζει, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς να ξεφύγουμε. Μας συμβαίνουν συχνά απαράδεκτα πράγματα. Εντούτοις τα δεχόμαστε, επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα όριά μας, σχετικά με το τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε, τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε.

Το να ξαναμάθουμε να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες μας και τα όριά μας για όσα δεν θέλουμε πια, το να είμαστε ικανοί να τα εκφράσουμε στους συνομιλητές μας, χωρίς να φοβόμαστε τις συνέπειες, αυτό είναι ένας από τους τρόπους που μπορεί να προλάβουν ή να θεραπεύσουν τις ασθένειες που προκαλούνται από τις ανθρώπινες εσωτερικές συγκρούσεις και τις απογοητεύσεις.

- Να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας: Το συναίσθημα μοιάζει με το σύμπτωμα. Είναι ο δείκτης του βαθμού ικανοποίησης ή μη ικανοποίησης των αναγκών μας. Μια ανάγκη μας ματαιώνεται· εμφανίζεται ένα δυσάρεστο συναίσθημα (θυμός, θλίψη, φόβος, κ.λπ.). Μια ανάγκη μας ικανοποιείται· ένα ευχάριστο συναίσθημα θα εκδηλωθεί (χαρά, ευχαρίστηση, κ.λπ.). Δυστυχώς, η παιδεία μας μας έχει διδάξει, να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας όπως η ιατρική αντιμετωπίζει τα συμπτώματα : να τα αρνούμαστε, να τα απορρίπτουμε, να τα εξαφανίζουμε. Με αυτό τον τρόπο στερούμαστε τα καλύτερα σημάδια, που έχουμε στη διάθεσή μας για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι είναι καλό για μας και τι δεν είναι. Αυτή η άγνοιά μας μάς οδηγεί στην απογοήτευση, αφού μην έχοντας πια τους φωτεινούς δείκτες στον πίνακα ελέγχου, δεν ειδοποιούμαστε καν ότι μια ή περισσότερες ανάγκες μας ματαιώνονται. Σ’ αυτό το σημείο ο εγκέφαλος παίρνει αναγκαστικά τα ηνία, για να εγγράψει στη βιολογική διαδικασία των οργάνων τις ίδιες πληροφορίες που μας είχαν δώσει τα συναισθήματα [θυμηθείτε: στο παράδειγμα με το αυτοκίνητο, εάν οι φωτεινοί δείκτες του πίνακα ελέγχου (τα συναισθήματα) δεν λειτουργούν πια ή δεν ληφθούν υπόψη, η βλάβη θα εκδηλωθεί στα όργανα της μηχανής (στα όργανα του σώματος)].

Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.

- Να τολμούμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους:

Πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μη τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Σημειώστε ότι ακόμη και ο υπολογισμός είναι λανθασμένος: θέλοντας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, δεν λέμε αυτό που θα έπρεπε να ειπωθεί. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει...

Το να τολμάμε την σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.

- Να αναγνωρίζουμε και να δεχόμαστε την πραγματικότητα όπως αυτή είναι: συχνά έχω παρατηρήσει, ότι πολλές ασθένειες ξεκινάνε όταν αρνούμαστε να δούμε μια κατάσταση, όταν της αντιστεκόμαστε, όταν δεν δεχόμαστε αυτό που μας συμβαίνει. Έτσι, μπορεί να μπούμε σε καταστάσεις εσωτερικής σύγκρουσης, αντίστασης, αυτοϋποτίμησης, απώλειας της ταυτότητας ή του χώρου κυριαρχίας μας. Και όσο περισσότερο μαχόμαστε την πραγματικότητα, τόσο περισσότερο ενισχύουμε την επιρροή της και τη δύναμή της πάνω μας, μέχρις ότου εξαντληθούμε.

Χωρίς να είμαστε καθόλου μοιρολάτρες (το θέμα δεν είναι να είμαστε ανθρώπινα ράκη που δέχονται τα πάντα χωρίς αντίδραση, αντιθέτως), το να δεχόμαστε την πραγματικότητα είναι το να τολμάμε να την κοιτάμε κατάματα, αντικειμενικά, χωρίς να κρίνουμε. Είναι επίσης το να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα γεγονότα, θεωρώντας τα ούτε καλά, ούτε κακά: η συμβουλή μου είναι, να θεωρούμε μάλλον ό,τι μας συμβαίνει σαν ευκαιρίες που μας προσφέρονται για να μάθουμε κάτι καινούργιο.

- Οι πράξεις μας να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα: Ο Γιούνγκ επέμενε πολύ σε αυτό το σημείο. Πράγματι, δεν υπάρχει θεραπεία εάν δεν δράσουμε πραγματικά. Συχνά, μένουμε εγκλωβισμένοι στις εσωτερικές συγκρούσεις μας και τα στρες, επειδή δεν τολμάμε να δράσουμε. Ή ακόμα χειρότερα: επειδή νομίζουμε ότι αρκεί να συνειδητοποιήσουμε την αιτία του καρκίνου μας για να θεραπευθούμε. Λάθος. Όσοι πίστεψαν πως είναι έτσι, έχουν πεθάνει. Η δράση είναι ο μόνος τρόπος να δώσουμε στον εγκέφαλο την πληροφορία ότι η συγκρουσιακή κατάσταση τελείωσε. Ειδάλλως, το είδαμε παραπάνω, η ενεργοποίηση της ασθένειας δεν θα σταματήσει ποτέ.

- Να τελειώνουμε τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχουμε με τους άλλους: αυτή η έννοια εκφράστηκε για πρώτη φορά από την Ελίζαμπεθ Κίμπλερ Ρος (Kübler-Ross), την ελβετίδα γιατρό που μετανάστευσε στις Η.Π.Α, από όπου ξεκίνησε η εφαρμογή της φροντίδας για την ανακούφιση των βαριά ασθενών, που σήμερα είναι διαδεδομένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Έλεγε, ότι πολλοί ασθενείς, στο τέλος της ζωής τους, αισθανόντουσαν την απόλυτη ανάγκη να συμφιλιωθούν με αυτούς με τους οποίους είχαν έρθει σε ρήξη. Παρατήρησε χιλιάδες φορές, ότι μόλις αυτές οι εκκρεμείς υποθέσεις έκλειναν, οι ασθενείς πέθαιναν την ίδια νύχτα, νηφάλιοι και γαληνεμένοι.

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε το τέλος της ζωής μας, στο τελευταίο στάδιο μιας μακράς και επίπονης ασθένειας για να το κάνουμε αυτό. Από προσωπική εμπειρία ξέρω, ότι κλείνοντας ταχτικά τις εκκρεμείς υποθέσεις μου, με βοηθάει να διατηρώ την ισορροπία μου και να μην δημιουργώ άχρηστες και επιζήμιες πηγές άγχους.

- Να συγχωρούμε: τέλος, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, να συγχωρούμε. Όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας. Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Δηλαδή, τελικά, με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε.

Συμπεράσματα:

Στο τέλος αυτού του άρθρου, θέλω να βγάλω μερικά σύντομα συμπεράσματα. Πρώτα πρώτα, δεν υπήρξε στόχος μου να σας πείσω ότι οι πεποιθήσεις σας σχετικά με την υγεία και την ασθένεια είναι λανθασμένες. Ξέρω πολύ καλά ότι θα χρειαζόταν να παραθέσω πολύ περισσότερα, για να σας κάνω να αλλάξετε απόψεις. Στόχος μου ήταν να σας προτείνω μια θεώρηση του πώς θα είναι πιθανώς στο μέλλον η κατανόηση της ασθένειας και της θεραπείας. Εάν κάποια από αυτές τις ιδέες βρήκε απήχηση μέσα σας, σας προσκαλώ να εμβαθύνετε την έρευνά σας, να ενημερωθείτε, να διαβάσετε τα βιβλία που αρχίζουν τώρα να βγαίνουν σχετικά με το θέμα... Και κυρίως, να πειραματιστείτε μόνοι σας με τον εαυτό σας, όπως κάνω εγώ, εδώ και 18 χρόνια.

Έπειτα, αυτή η θεώρηση μας κομίζει ένα εξαιρετικά καλό νέο: η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Επιπλέον, ακόμα και αν κάπου κάπου αρρωσταίνουμε, δεν θα εξαρτόμαστε πια από τους θεραπευτές που βρίσκονται σε θέση εξουσίας σε σχέση με μας. Ξαναβρίσκουμε, επιτέλους, την αυτονομία μας, την ελευθερία μας, την αυτοκυριαρχία μας.

Και τέλος, ως ασθενείς και ως πολίτες, έχουμε όλοι το καθήκον να ενημερώνουμε τον περίγυρό μας, όσο περισσότερο μπορούμε, γύρω από αυτές τις νέες έρευνες, έτσι ώστε η τρέλα που έχει καταλάβει την ιατρική, πολιτική και οικονομική εξουσία σε σχέση με κάθε τι το εναλλακτικό, να γελοιοποιηθεί, να αποδειχθεί ακατάλληλη, ξεπερασμένη.

Όταν βλέπω τις διώξεις τις οποίες υφίστανται πολλοί θεραπευτές που έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν πραγματικά την υγεία και τον ασθενή (και επομένως να μην υπηρετούν πια τα συμφέροντα των μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων), γνωρίζω ότι αυτή η νέα μορφή ιεράς εξέτασης δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα είμαστε αρκετοί για να πούμε ευθέως στους κλασσικούς γιατρούς μας, αυτό που πραγματικά μας θεράπευσε. Αλλιώς, η ασθένεια θα παραμείνει για πολύ ακόμη στα χέρια αυτών που έχουν πάρει την εξουσία πάνω στη ζωή μας και το σώμα μας. Έχουμε τον κόσμο που μας αξίζει. Θα έχουμε τον κόσμο που δικαιούμαστε; Αυτό θα εξαρτηθεί από μας.

Του Ζαν-Ζακ Κρεβκέρ (Jean - Jacques CREVECOEUR)

Η Θεραπεία καρκίνου είναι εδώ! Συνταρακτικό βίντεο!

Γιατί το ιατρικό κατεστημένο δεν αναφέρει τίποτα για όλα αυτά που αναφέρονται στο βίντεο; Γιατί μας έχουν ταράξει στο ψέμα; Γιατί δεν εφαρμόζουν τις απλές και οικονομικές μεθόδους του Dr Coldwell που προσφέρει θεραπεία σε 2 έως 16 εβδομάδες αλλά εφαρμόζουν τις χημειοθεραπείες που αποδεδειγμένα καταστρέφουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα; Γιατί υπάρχει μια ολόκληρη βιομηχανία με εξωπραγματικά κέρδη που κονομάει παίζοντας με την υγεία μας....

TΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 1934!



Αυτά τα οποία είναι γνωστά για τον καρκίνο σήμερα είναι τα εξής: Ο Καρκίνος είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας που παρατηρούνται σήμερα στις αναπτυγμένες χώρες. Οι στατιστικές δείχνουν ότι αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου μετά τις καρδιοπάθειες. Συνήθως προσβάλλει ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, υπάρχουν όμως και μορφές καρκίνου που εμφανίζονται σε νεαρής ηλικίας άτομα, ακόμη και σε παιδιά.

Ο όρος «καρκίνος» δεν αποδίδεται σε μία και μόνη ασθένεια, αλλά σε μια ομάδα ασθενειών που χαρακτηρίζονται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Σε αντίθεση με τα φυσιολογικά κύτταρα στο σώμα μας, τα οποία αυξάνονται, διαιρούνται και πεθαίνουν με έναν αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο, τα καρκινικά κύτταρα διαφέρουν διότι συνεχίζουν να διαιρούνται ανεξέλεγκτα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη μιας μάζας κυττάρων, που ονομάζεται όγκος. Οι όγκοι μπορεί να είναι καλοήθεις ή κακοήθεις.Γενικά, τα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων είναι ότι:

- ανθίστανται στην απόπτωση
- πολλαπλασιάζονται παρουσία ή μη αυξητικών παραγόντων
- ανθίστανται σε σήματα που σταματούν τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό
- ανθίστανται στο μηχανισμό γήρανσης
- κάνουν μεταστάσεις
- δημιουργούν αγγεία για την αιμάτωσή τους

Αυτά λίγο πολύ είναι γνωστά, αυτά τα οποία δεν είναι γνωστά στον κόσμο είναι ότι ο καρκίνος είναι μια ασθένεια μεταδοτική που προκαλείτε από ιούς και ότι στο παρελθόν είχε θεραπευτεί πλήρως χωρίς καμία αποτυχία!!!! Ο Barry Lynes, βασισμένος σε ιστορικά στοιχεία και αποδείξεις ισχυρίζεται ότι οι επιστήμονες και ιατροί γνώριζαν από το 1934 ότι ο καρκίνος προκαλείται από ιο, και ότι επέτυχαν να θεραπεύσουν την πάθηση 100% !!! Τα τελευταία δέκα χρόνια οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν ότι αρκετές μορφές καρκίνου θα πρέπει πλέον να αναγνωριστούν ως μεταδοτικές νόσοι. Και μάλιστα ότι οφείλονται σε μόλυνση από ιούς, μικρόβια και παράσιτα, όπου μπορούν και να προληφθούν και να θεραπευθούν!!!!

Η εξειδικευμένη σε θέματα ογκολογίας και μεταδοτικών νοσημάτων Αγγλική ιατρική επιθεώρηση The Lancet ανακοίνωσε πρόσφατα τα τελευταία συμπεράσματα για τον καρκίνο, βασισμένα σε στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ερευνών για τον Καρκίνο (International Agency for Research on Cancer), ο οποίος αποτελεί τμήμα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (World Health Organization –WHO).

Οι επιστήμονες εξέτασαν τα ποσοστά εμφάνισης 27 διαφορετικών μορφών καρκίνου σε 184 χώρες και αναγνώρισαν τον καρκίνο ως μια μεταδοτική ασθένεια. Οι στατιστικές έδειξαν ότι μία στις έξι περιπτώσεις νέων κρουσμάτων καρκίνου που εμφανίστηκαν το 2008 οφείλεται σε λοιμώξεις από μικρόβια, ιούς και παράσιτα. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 2.000.000 νέα περιστατικά καρκίνου κάθε χρόνο προκαλούνται από μολυσματικούς παράγοντες που είναι σε μεγάλο βαθμό θεραπεύσιμοι, όπως αναφέρει και το BBC. Από αυτά τα 1.900.000 αφορούν κυρίως καρκίνο του στομάχου, του ήπατος και του τραχήλου της μήτρας. Υπεύθυνοι παθογόνοι μικροοργανισμοί είναι το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (γαστρικοί καρκίνοι), ο ιός της ηπατίτιδας B και C (καρκίνος του ήπατος) και ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων Human Papilloma Virus –HPV (καρκίνος του τραχήλου της μήτρας). Το BBC υπενθυμίζει ότι οι ειδικοί ήδη γνώριζαν ότι ο καρκίνος του στομάχου μπορεί να αποφευχθεί, αν εξολοθρευτεί το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού με τη βοήθεια αντιβίωσης. Τα στοιχεία της έρευνας κατέδειξαν επίσης ότι το ένα τρίτο των καρκίνων που οφείλονται σε λοίμωξη συμβαίνει σε άτομα ηλικίας μικρότερης των 50 ετών.

Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του συγγραφέα Barry Lynes, το 1934 στις ΗΠΑ μια ομάδα κορυφαίων Αμερικανών βακτηριολόγων και γιατρών κατόρθωσε να θεραπεύσει ολοκληρωτικά τον καρκίνο σε κλινικά πειράματα. Όπως αναφέρει ο Lynes στο βιβλίο του «Η θεραπεία του καρκίνου που πέτυχε: 50 χρόνια αποσιώπησης» (The Cancer Cure That Worked: 50 Years of Suppression – 1987), οι Αμερικανοί επιστήμονες εντόπισαν ότι ο καρκίνος προκαλείται από έναν παθογόνο μικροοργανισμό, ο οποίος μπορεί να καταστραφεί τελείως ανώδυνα με τη βοήθεια ειδικής ηλεκτρονικής συσκευής. Σχετικές αναφορές έγιναν τόσο σε εφημερίδες όσο και στην ετήσια έκθεση του Αμερικανικού Ιδρύματος Smithsonian Institution, ενώ είχε προηγηθεί σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό Science. Κατά τον Lynes, βασικός συντελεστής της έρευνας ήταν ο ιδιοφυής μηχανικός, εφευρέτης ιατρικών συσκευών, παθολόγος και βακτηριολόγος Royal Raymond Rife. Ο Rife το 1932 απομόνωσε τον ιό του καρκίνου με τη βοήθεια του πρότυπου ισχυρού μικροσκοπίου που ο ίδιος επινόησε.

Τον ονόμασε BX virus και στη συνέχεια κατόρθωσε να τον καταστρέψει κατ’ επανάληψη μέσω μιας συσκευής που παρήγε συγκεκριμένες ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες, με άλλα λόγια μιας γεννήτριας συχνοτήτων. Αφού πρώτα μόλυνε τα πειραματόζωα με τον ιό του καρκίνου, είδε τους όγκους να αναπτύσσονται και κατόπιν τους εξουδετέρωσε. Το 1934 λέγεται ότι εφάρμοσε για πρώτη φορά την ανώδυνη θεραπεία με απόλυτη επιτυχία και σε ανθρώπους (16 ασθενείς, 16 πλήρεις ιάσεις μέσα σε τέσσερις μήνες, επιτυχία 100% χωρίς παρενέργειες).O Rife πίστευε ότι όλες οι μορφές καρκίνου προκαλούνται από τον ίδιο ιό, ο οποίος μπορεί να αλλάζει μορφή μοιάζοντας πότε με ιό, πότε με βακτήριο και πότε με μύκητα.

Ο Barry Lynes (ο οποίος έχει δεχθεί επικριτικά σχόλια ως συνομωσιολόγος. Βλέπετε όταν κάποιος λέει την αλήθεια του ρίχνουν αμέσως λάσπη….!!!!) εξηγεί ότι στη συνέχεια η συγκεκριμένη θεραπεία του καρκίνου λογοκρίθηκε και αποσιωπήθηκε από μεγάλα ιατρικά περιοδικά για ευνόητους λόγους ( για να μην χάσουν την κονόμα οι φαρμακευτικές εταιρείες!!!! ). Ο συγγραφέας αναφέρει ότι ένας αριθμός από επιστήμονες και γιατρούς γελοιοποιήθηκε και περιφρονήθηκε από το επιστημονικό κατεστημένο, σε σημείο που η όλη ιστορία να φτάσει να θεωρείται μύθος. Όμως στην πραγματικότητα, όπως διατείνεται, η θεραπεία χρησιμοποιήθηκε κρυφά για πολλά χρόνια συνεχίζοντας ακόμα να γιατρεύει τόσο τον καρκίνο όσο και άλλες ασθένειες.

Ο Rife, ο οποίος πέθανε το 1971 αδέκαρος και πικραμένος για την απαξίωση που επιφύλαξαν στον ίδιο και τις μεθόδους του οι συνάδελφοί του, σύμφωνα με την εφημερίδα Daily Californian ( το ίδιο συμβαίνει και με άλλες επιστήμες ειδικά της αρχαιολογίας όταν λένε την αλήθεια ), φέρεται επίσης να είχε δώσει απάντηση στην εύλογη απορία γιατί δεν ασθενούν όλοι από καρκίνο: Αν ο μεταβολισμός του ανθρώπινου οργανισμού είναι ισορροπημένος, τότε δεν είναι ευπαθής σε καμία ασθένεια, είχε δηλώσει.

Υπάρχουν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις ότι ο καρκίνος θεραπεύεται πλήρης σε όποια μορφή και να είναι. Δυστυχώς σήμερα κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά τις αποδείξεις αυτές και να χρησιμοποιήσουν την μέθοδο του ιατρού αυτού που το ανακάλυψε. Ειδικά οι κορυφαίοι ιατροί που ασχολούνται με τον καρκίνο έχουν κάνει ειδικές ας τις πούμε συμβάσεις με τις φαρμακευτικές βιομηχανίες για να πουλάνε τα φάρμακα που φτιάχνουν χωρίς κανένα αποτέλεσμα με συνέπια το θάνατο των αρρώστων!!!! Αν λοιπόν σήμερα πείτε στο ιατρό σας ότι ο καρκίνος είναι μια αρρώστια η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί λόγο ότι είναι ιός δεν θα σας πάρει καθόλου στα σοβαρά για δυο λόγους:

Α) Γιατί δεν θα το γνωρίζει πράγμα λίγο απίστευτο!!!
Γιατί δεν θα θέλει να πει κόντρα στο κατεστημένο και την κονόμα!!!!
Ας πούμε ότι εμείς εδώ και κάποιες άλλες ιστοσελίδες που έχουν αναρτήσει το ίδιο σχεδόν άρθρο λέμε μπούρδες και δεν μας πιστεύουν, θα ήθελα να παρακαλέσω τα παιδιά που σπουδάζουν ιατρική και θέλουν να γίνουν θεραπευτές αυτής της νόσου ας ψάξουν αυτά που λέμε για να δουν ότι είναι 100% αληθείς!!!! Όταν λοιπόν διαπιστώσετε ότι έτσι είναι δυο πράγματα σας μένουν να κάνετε ή θα πάτε κόντρα στο κατεστημένο και στο σύστημα με τον δικό σας τρόπο ώστε να το πετύχετε, κάτι το οποίο συνιστάτε μέγα προσοχή για να μην σας εξαφανίσουν από τον χάρτη ή θα γίνετε ένα με το κατεστημένο και το σύστημα και να κάνετε τις τσέπες σας παχουλές από τα χρήματα!!!!

Οι ιατροί σήμερα λένε ότι καρκίνος είναι πρακτικά η αποτυχία ρύθμισης της ανάπτυξης ενός ιστού. Για να μετατραπεί ένα φυσιολογικό κύτταρο σε καρκινικό πρέπει να λάβουν χώρα μία ή περισσότερες μεταλλάξεις σε γονίδια. Τα γονίδια αυτά χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, τα ογκογονίδια, που προωθούν την ανάπτυξη του ιστού, και τα ογκοκατασταλτικά γονίδια, που είναι υπεύθυνα για τη διακοπή του κυτταρικού πολλαπλασιασμού. Συνήθως για την εμφάνιση ενός καρκίνου απαιτούνται μεταλλάξεις σε πολλά γονίδια.

Οι μεταλλάξεις αυτές μπορεί να οφείλονται σε λάθη που συμβαίνουν κατά τη μίτωση, όπως η απώλεια ή ο διπλασιασμός της περιοχής ενός χρωμοσώματος. Επίσης, μια άλλη πιθανή χρωμοσωμική μετάλλαξη είναι η μετάθεση, όταν δυο χρωμοσώματα συντήκονται ανώμαλα. Χαρακτηριστική πάθηση της τελευταίας περίπτωσης είναι η χρόνια μυελογενής λευχαιμία, στην οποία μέρος του ένατου χρωμοσώματος μετατοπίζεται στο 22ο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία μίας πρωτεΐνης υβρίδιο, γνωστή ως Bcr-Abl, η οποία δρα ως μία ιδιοσυστατά (συνεχώς) ενεργή κινάση της τυροσίνης. Τέτοιοι καρκίνοι που οφείλονται σε μια μόνο μετάλλαξη δεν παρατηρούνται στους συμπαγείς όγκους.

Οι όγκοι, μία μάζα κυττάρων, είναι καλοήθεις ή κακοήθεις. Οι καλοήθεις όγκοι, των οποίων τα κύτταρα περιβάλλονται από συνδετικό ιστό, δεν είναι επεκτατικοί, δηλαδή δεν εισβάλλουν στους γύρω ιστούς και δεν εξαπλώνονται σε άλλα σημεία του σώματος. Γενικά, δεν προκαλούν σοβαρή βλάβη στο σώμα, εκτός εάν λόγω του μεγέθους τους ασκούν πίεση σε ζωτικά όργανα. Αντίθετα, στους κακοήθεις όγκους τα κύτταρα εμφανίζουν διαφορετική μορφολογία σε σχέση με τα φυσιολογικά, εισβάλλουν στους γειτονικούς ιστούς, ενώ μέσω της κυκλοφορίας του αίματος ή της λέμφου είναι δυνατόν να μεταφερθούν σε άλλα σημεία του σώματος και να σχηματίσουν δευτερογενείς όγκους, φαινόμενο που ονομάζεται μετάσταση.

Κάθε καρκίνος (π.χ. καρκίνος του πνεύμονα, της μήτρας, του προστάτη κτλ.) έχει διαφορετικά συμπτώματα, διαφορετική εξέλιξη και επομένως αποτελεί διαφορετική ασθένεια. Οι καρκίνοι του αίματος ονομάζονται λευχαιμίες. Τα προβλήματα υγείας που προκαλούνται στο άτομο εξαρτώνται από το μέγεθος του όγκου, από τη θέση του στο σώμα, από το στάδιο ανάπτυξής του, από το αν έχει εισβάλει στους γειτονικούς ιστούς και σε ποια έκταση και από το αν έχει υπάρξει μετάσταση.

To τι λένε οι σημερινοί ιατροί έπρεπε να το αναφέρω, εγώ όμως θα τους παροτρύνω αν τυχόν διαβάσουν αυτό το άρθρο να κάνουν μια έρευνα στο όλο θέμα αν και είμαι σίγουρος ότι άμα το διαβάσουν θα στραβώσουν τα μούτρα τους από ειρωνεία λέγοντας ότι η είμαι πυροβολημένος ή ότι είμαι και γω ένας συνομωσιολόγος...

Πηγή: http://toaeriko.blogspot.gr/2014/03/t-1934.html

Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ



Από τον Φόβο του «Θανατηφόρου» Καρκίνου και τον Μύθο της Χημειο- «θεραπείας» στην Πραγματικότητα της Εναλλακτικής Αντιμετώπισης

«Η Χημειοθεραπεία Θεραπεύει και… η Γη Είναι Επίπεδη»*

Μερικές δεκαετίες από τη δημοσίευση του περίφημου βιβλίου του Δρ. Χάμερ Καρκίνος, Ασθένεια της Ψυχής, και την επακόλουθη οργανωμένη καταδίωξή του, μέχρι τον τελικό εγκλεισμό του στις γαλλικές φυλακές και παρά το γεγονός ότι οι φωνές, που προέρχονται τόσο από τους ίδιους τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, όσο και από τον ιατρικό χώρο, κατά της πληθαίνουν, τα πράγματα στο τοπίο της «θεραπείας» του καρκίνου δεν φαίνεται να έχουν προχωρήσει…

Γράφει η Αριάδνη Γερούκη

Εκτός από την Εκκλησία και η Ιατρική κατασκευάζει τους δικούς της «αιρετικούς» και «αφορισμένους»: Ο Αυστριακός μαιευτήρας Semmelweiss εξοστρακίστηκε από το ιατρικό επάγγελμα, γιατί τόλμησε να ασκήσει κριτική σε αθέμιτες ιατρικές πρακτικές. Οι Wilbur και OrvilleWright εκδιώχτηκαν ως «τσαρλατάνοι» από το ScientificAmerican, τον Αμερικανικό Στρατό και τους συναδέλφους τους. Η ανακάλυψη, από τον WillhemRontgen των ακτινών Χ, περιγράφτηκε σαν «επιδέξια απάτη» από επιφανείς επιστήμονες.

Ο JohnWoodall ανακάλυψε το 1636 (!) ότι η έλλειψη βιταμίνης C ευθύνεται για την εμφάνιση σκορβούτου, αλλά το Βρετανικό Ναυτικό μόλις το 1795 συμπεριέλαβε χυμό λεμονιού στο διαιτολόγιο των ναυτικών. Τα βιβλία του επαναστάτη ψυχίατρου Βίλχελμ Ράιχ καίγονταν όχι μόνο από τους Ναζί στα 1930, αλλά και από την αμερικανική κυβέρνηση τις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Πρόσφατα, ο Δρ.DeanOrnish, υπεύθυνος για την ανακάλυψη ασφαλούς και αποτελεσματικής θεραπείας για την καρδιοπάθεια, βασισμένης στη διατροφή, άσκηση και χαλάρωση, αποπέμφθηκε από την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρία…

Η ιατρική επιστήμη, που κατ’ ευφημισμό θέλει να είναι η έρευνα για νέες θεραπείες, καταδυναστεύεται από «αυθεντίες», μέλη επιστημονικών ιδρυμάτων οι οποίοι αντιτίθενται στην αληθινή πρόοδο, καταπιέζοντας κάθε πρωτότυπη ιδέα. Γιατί εκτός από τα πρωτεία του λιγότερο ανεκτικού ιατρικού κλάδου, η σύγχρονη βιομηχανία του καρκίνου κατέχει και τα πρωτεία του λιγότερο επιτυχημένου κλάδου που υπήρξε ποτέ!

Η Επικερδής Βιομηχανία του Καρκίνου

Οι λόγοι είναι προφανείς: πρόκειται για διαπλοκή συμφερόντων, εξαιτίας του υπέρογκου τζίρου της διεθνούς φαρμακοβιομηχανίας. Ενδιαφέρει να συνεχίσει η παραγωγή φαρμακολογικών «λύσεων», ανεξάρτητα από την πλατιά αμφισβητούμενη αποτελεσματικότητά τους.

Το τραγικό δε είναι, ότι ακόμη και αν, κατά τύχη, βρεθεί κάποτε πραγματικά αποτελεσματική θεραπεία, πολύ αμφιβάλλω αν θα το μάθουμε καν! Κάθε ανακάλυψη και δημοσίευση πιθανής θεραπείας, θα κινδύνευε να στείλει στην ανεργία πολλούς «ειδικούς»…

Δισεκατομμύρια επενδύονται στην έρευνα αλλά οι «λύσεις» του προβλήματος επίσημα μας διαφεύγουν συστηματικά. Αντίθετα, τις τελευταίες δεκαετίες, το ποσοστό θανάτων από την ασθένεια αυξάνει σταθερά. Η ψεύτικη λύση της χημειοθεραπείας δεν «δουλεύει» και ποτέ δεν «δούλεψε» για τους καρκίνους, που σκοτώνουν 9 στους 10 ασθενείς. Ακόμη και όσοι χαρακτηρίζονται «θεραπευμένοι» μετά από χημειοθεραπεία, πεθαίνουν αργότερα από άλλο καρκίνο που αναπτύσσουν αλλού. Το ιατρικό κατεστημένο έχει «κολλήσει» στην εφαρμογή ακτινοβολίας και τοξικών χημικών σκευασμάτων, παρά το γεγονός ότι είναι πλέον γενικά αντιληπτό ότι αυτές οι προσεγγίσεις «δεν πιάνουν». Όλο και περισσότεροι ασθενείς επιλέγουν να πεθάνουν στο σπίτι, ήσυχα και με αξιοπρέπεια, παρά να διαλυθούν μέχρι θανάτου σ’ ένα νοσοκομείο, από την ταλαιπωρία και τον πόνο που επιφέρουν αυτές οι ψευτοθεραπείες… Οι μόνοι που ωφελούνται είναι οι γιατροί, οι φαρμακευτικές εταιρίες και αυτές που κατασκευάζουν τα ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα. Η φαρμακοβιομηχανία δεν θα πλούτιζε με την εφαρμογή προγραμμάτων θεραπείας που θα περιελάμβαναν απλά «διαλογισμό και αλλαγή διατροφής»!

Το πιο τραγικό είναι πως η βιομηχανία του καρκίνου, που αρνείται επίμονα να διερευνήσει τις πολλά υποσχόμενες εναλλακτικές θεραπείες, προστατεύεται από τον νόμο. Στις περισσότερες χώρες είναι «παράνομο» να προσφέρεις μια ενδεχόμενη θεραπεία για τον καρκίνο. Οι γιατροί επιτρέπεται να συνταγογραφήσουν μόνον τη συμβατική χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία ή να στείλουν τους ασθενείς για εγχείριση. Οι αρχές διώκουν με ιδιαίτερη συνέπεια όποιον τολμά να προτείνει κάποια νέα, μη τοξική και πιθανά αποτελεσματική θεραπεία, ακόμη και αν ο ασθενής επιθυμεί να το δοκιμάσει…

Οι «Αφορισμένοι» της Ιατρικής

Οι γιατροί που τολμούν να δώσουν μια πνοή ελπίδας και νέες θεραπείες απειλούνται, εξοστρακίζονται, και διώκονται σαν κοινοί εγκληματίες… Οι εναλλακτικές προσεγγίσεις κατασυκοφαντούνται ως «τσαρλατανισμοί» από την επίσημη ιατρική, με την ύποπτη υποστήριξη της μεγαλύτερης μερίδας του Τύπου και των ΜΜΕ. Η λίστα των γιατρών που έχουν καταδιωχτεί για εφαρμογές «ανορθόδοξων» θεραπειών κατά του καρκίνου –οι οποίες, παρεμπιπτόντως, φαίνεται βάσιμα να λειτουργούν πολύ αποτελεσματικότερα από αυτές που έχει να προσφέρει το επίσημο αντικαρκινικό οπλοστάσιο– είναι τόσο μεγάλη, όσο σχεδόν η λίστα εκείνων των επιτήδειων ερευνητών της ιατρικής βιομηχανίας, που χρηματοδοτήθηκαν από οργανισμούς και κυβερνήσεις για την εκπόνηση (θαυματουργών και πολλά υποσχόμενων) ερευνών, οι οποίες, το ίδιο… θαυματουργά «ξεχάστηκαν», μετά την έγκριση των επιδιωκόμενων κονδυλίων.

Εξέχοντες επιστήμονες αναγκάστηκαν να εκπατριστούν και να ανοίξουν στο εξωτερικό κλινικές, γιατί ασκούσαν εναλλακτική ιατρική κατά του καρκίνου. Τι κάνουν όμως οι ίδιοι οι άνθρωποι του κατεστημένου, αν τύχει να αρρωστήσουν οι ίδιοι, ή οι συγγενείς τους; Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη περίπτωση ενός Αμερικανού εισαγγελέα, που είχε συλλάβει τον εναλλακτικό γιατρόHarryHoxsey καμιά εκατοστή φορές μέσα σε δυο χρόνια, μέχρι που αρρώστησε ο αδερφός του. Τότε, ο εισαγγελέας άλλαξε απότομα στρατόπεδο και προσέτρεξε μετά δακρύων να αναζητήσει τις συμβουλές και τη φροντίδα του πρώην «απατεώνα»Hoxsey.

Η σοβαροφάνεια και η προσκόλληση σε δόγματα είναι ο χειρότερος εχθρός της ανθρωπότητας. ΟHoxsey έχει καταφύγει στο Μεξικό, όπου ασκεί την ιατρική του μαζί με τον Δρ.MaxGerson, εξαιρετικό Γερμανό γιατρό που εκδιώχτηκε από τις ΗΠΑ επειδή επινόησε μια θεραπεία βασισμένη στον χυμό φρούτων και λαχανικών. Στις ΗΠΑ ο Δρ.StanislawBurzynski χρησιμοποιεί μη τοξικά αντινεοπλασματικά σκευάσματα για τη θεραπεία εγκεφαλικών όγκων,NonHodgkins λεμφωμάτων και πολλών κοινών όγκων. Οι δικηγόροι του Αμερικανικού Οργανισμού Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA), έχουν ξοδέψει εδώ και 15 χρόνια εκατομμύρια δολάρια προσπαθώντας να χώσουν τονBurzynski στη φυλακή. Ωστόσο ο ίδιος οργανισμός ενέκρινε εξήντα οκτώ πειραματικά προγράμματα του ερευνητικού ινστιτούτου τουBurzynski…

Από τη Γερμανία γνωρίζουμε ήδη (βλέπε σχετικό άρθρο μου στο ΖΕΝΙΘ Νο 3) την υπόθεση του Δρ. Χάμερ, υποψήφιου για Νόμπελ Ιατρικής και δημιουργού της Νέας Ιατρικής, βασισμένης στην εκ βαθέων ανατροπή των κατεστημένων ιδεών γύρω από το καρκίνο, που στάλθηκε –με τις ευλογίες του γαλλικού Τύπου και των ΜΜΕ– στη φυλακή δυο φορές, μια το 1997, για ενάμισι χρόνο, και μια πρόσφατα, το 2004. Κρατείται ακόμη, για το απίθανο αδίκημα της «παρότρυνσης σε άσκηση ιατρικής αντίθετης από την ιατρική της σχολής»…

Στην Ιταλία, ο καθηγητής LuigiDiBella, χρησιμοποιεί μείγμα ορμονών και βιταμινών (χαρακτηριστικά, μια ασθενής που ακολουθεί την εναλλακτική του μέθοδο, λέει για την «επίσημη» χημειοθεραπεία ότι «είναι σαν να χρησιμοποιείς… υδραυλικάεργαλεία για να επισκευάσεις κοσμήματα»!). Το ιταλικό κράτοςδίωξε ποινικά τον καθηγητήDiBella που τώρα είναι υπόδικος.

Ο Αυστραλός Δρ.SamChachoua έχει επινοήσει μια επαναστατική θεραπεία, που αποκαλεί «Θεραπεία Παρακινούμενης Ανάρρωσης» (InducedRemissionTherapy). ΟChachoua παρατήρησε προσεκτικά τα δεδομένα στις περιπτώσεις της «αυθόρμητης αυτοθεραπείας», όπου «καταδικασμένοι» ασθενείς «νεκρανασταίνονταν», και είδε ότι σε όλες τις περιπτώσεις, οι ασθενείς αυτοί είχαν προσβληθεί λίγο πριν τη θαυματουργή τους ανάρρωση, από κάποια μορφή σοβαρής λοίμωξης. Αυτό είχε διαπιστωθεί και μερικούς αιώνες πριν από έναν Γάλλο γιατρό, ο οποίος παρατήρησε ότι οι πόρνες με σύφιλη, δεν ανέπτυσσαν καρκίνο. Είχε μάλιστα καταφέρει να θεραπεύσει δεκατέσσερις από τους είκοσι καρκινοπαθείς που κούραρε, μεταδίδοντας τους τη σπειροχαίτη της σύφιλης! (Εφόσον ο καρκίνος σπανίζει στις περιοχές του πλανήτη που μαστίζονται από την ελονοσία, η καταπολέμησή της μπορεί ενδεχομένως να σημάνει την εκεί αύξηση του καρκίνου). Ωστόσο, μέχρι σήμερα, κανείς από τους κύκλους της συμβατικής ιατρικής δεν καταδέχθηκε να ελέγξει τη θεωρία του Δρ.Chachoua, παρόλο που ο ίδιος υπόσχεται αμοιβή 100.000 δολαρίων σε όποιον σοβαρό ιατρικό οργανισμό αναλάβει να ελέγξει και να δημοσιεύσει την αποτελεσματικότητα των εμβολίων του για τον καρκίνο και τοAIDS. Να σημειωθεί ότι σε δείγμα 22 εμβολίων του Δρ.Chachoua που ελέγχθηκαν, τα 20 αποδείχθηκε ότι εξουδετέρωσαν κατά 99% τον ιόHIV-1…

Ο Βρετανός Δρ. VernonColeman, είδε τις διαφημίσεις του βιβλίου του FoodforThought, να απαγορεύονται από την Βρετανική Αρχή Διαφημιστικών Κανόνων (ASA,AdvertisingStandardAuthority), επειδή παρέχει απλές συμβουλές (αποδεδειγμένες κλινικά), για το είδος διατροφής που προστατεύει από την ανάπτυξη καρκίνου, δηλαδή λίστες τροφών που ευνοούν την ασθένεια και αντίστοιχα που προστατεύουν από καρκινογένεση. Η δικαιολογία είναι ότι ηASA θέλει να «προστατέψει το καταναλωτικό κοινό»… από τι ακριβώς;

Τα παραδείγματα μπορούν να συνεχιστούν επ’ άπειρον. Το λυπηρό είναι, ότι σε όλες τις περιπτώσεις βλέπουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα «μπλοκ» αντίστασης απέναντι στην ελεύθερη πληροφόρηση που θα μπορούσε να σώζει ζωές, που περιλαμβάνει εκτός από την ευημερούσα παγκόσμια φαρμακευτική βιομηχανία, και (σχεδόν) όλα τα επίσημα ιατρικά και επιστημονικά ιδρύματα, τα οποία αυτή χρηματοδοτεί, καθώς και τους χειραγωγημένους πολιτικούς και τα ΜΜΕ, που αθέμιτα στηρίζουν το «άνωθεν» κατευθυνόμενο κυνήγι των εναλλακτικών γιατρών και των μεθόδων τους.

Η Αποτυχία της Συμβατικής Ιατρικής

Ποτέ, στον αιώνα τον άπαντα δεν πρόκειται να βρει η κατεστημένη βιομηχανία και έρευνα τη λύση για τον καρκίνο. Γιατί η κατεστημένη ιατρική θεωρία διέπεται από μια οιονεί «στρατοκρατική» νοοτροπία. Βλέπει το ανθρώπινο σώμα σαν πεδίο μάχης και την ασθένεια σαν εχθρό που εισβάλλει. Νοοτροπία που υπήρχε στις αρχές του 20ου αιώνα, όταν οι ασθένειες που ανησυχούσαν περισσότερο τους γιατρούς, προκαλούνταν από τις επίφοβες λοιμώξεις, όπως η φυματίωση, ο τυφοειδής πυρετός, η γρίπη, η πνευμονία, η χολέρα, η σύφιλη κλπ. Η ιατρική επιστήμη είχε, σε μεγάλο βαθμό καταφέρει να ελέγξει αυτές τις αρρώστιες, από τα τέλη του 19ου αιώνα, έχοντας, παρόλα αυτά πέσει σε δυο θεμελιώδη λάθη, που έκτοτε την ακολουθούν.

Το πρώτο λάθος ήταν το συμπέρασμα ότι η μείωση της θνησιμότητας από τις μολυσματικές ασθένειες υπήρξε το αποτέλεσμα των προσπαθειών των γιατρών. Η αλήθεια είναι ότι η μείωση ήταν περισσότερο αποτέλεσμα καλύτερης υδροδότησης, διατροφής και καλύτερης γενικά διαβίωσης μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού. Όποιος θέλει να ασχοληθεί με την ιστορία της ιατρικής, μπορεί να παρακολουθήσει τα αρχειακά εκείνα δεδομένα που δείχνουν ότι το ποσοστό θνησιμότητας από τις μολυσματικές ασθένειες, είχε κατέβει ήδη πολύ καιρό πριν να αρχίσει η χρήση αντιβιοτικών και εμβολίων…

Το δεύτερο θεμελιώδες λάθος ήταν η «στρατοκρατική» ιατρική αντίληψη, που προσδοκούσε την «ανακάλυψη» του μαγικού χαπιού, που σαν ένα είδος βιολογικού όπλου, θα διέλυε τον παθογόνο στρατό της ασθένειας, που είχε «επιτεθεί», στον οργανισμό του πάσχοντος. Η κατεστημένη ιατρική επιμένει και σήμερα να ακολουθεί το μοντέλο που φαίνεται ότι λειτούργησε έναν αιώνα πριν και να το εφαρμόσει στον πόλεμο κατά του καρκίνου. Τραγικό λάθος, καθότι οι σύγχρονες θανατηφόρες ασθένειες λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο από ό, τι οι παλιές μολυσματικές. Ο λόγος σήμερα ανάπτυξης καρδιακών νοσημάτων, είναι η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας ακατάλληλης τροφής και η έλλειψη άσκησης. Και η κύρια αιτία καρκίνου (εκτός περιπτώσεων έντονου ψυχικού σοκ απώλειας) είναι οι υπερβολικές ποσότητες ακατάλληλης –και οι ελάχιστες ποσότητες κατάλληλης– τροφής, ώστε το σώμα γεμίζει τοξικές, καρκινογόνες χημικές ουσίες.

Κι επειδή οι γιατροί δεν είναι αφελείς, για να μην κατανοούν αυτή την απλή αλήθεια, το μόνο που μένει να υποθέσουμε είναι ότι συνεχίζουν να παραβλέπουν το γεγονός ότι η χημειο-«θεραπεία» αποτυγχάνει συστηματικά να θεραπεύσει τον καρκίνο, επειδή «βολεύονται» με τα κονδύλια που αφειδώς παρέχονται από τις φαρμακοβιομηχανίες για να πειραματίζονται με ολοένα πιο τοξικά χημειο-«θεραπευτικά» παρασκευάσματα.

Η χημειο-«θεραπεία» αποτυγχάνει παταγωδώς και οι γιατροί έχουν φτάσει στο σημείο να δηλώνουν «ικανοποιημένοι» όταν τα ποσοστά επιβίωσης μετά από χημειοθεραπεία φτάσουν να είναι ίσα με τα ποσοστά βιωσιμότητας των ασθενών που… δεν έχουν υποστεί καθόλου παρόμοια αγωγή! Τα βασικά προβλήματα σε σχέση με τη χημειο-«θεραπεία, είναι, πρώτον, ότι για να «σκοτώσει» τα καρκινικά κύτταρα (που είναι απλώς ανθρώπινα κύτταρα σε κατάσταση εκτός ελέγχου) το δηλητήριο είναι τόσο ισχυρό, ώστε αναπόφευκτα προκαλεί ζημιά και στα υγιή κύτταρα. Με χημειο-«θεραπεία» από το στόμα ή ενδοφλέβια, ολόκληρο το σώμα προσβάλλεται. Όταν σύντομα η χημειο-«θεραπεία» «αποτύχει» (στο 95% των περιπτώσεων), οι γιατροί συνήθως αυξάνουν τη δόση ή την τοξικότητα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι στην προσπάθεια να «σκοτωθούν» οι εχθροί (τα καρκινικά κύτταρα), σκοτώνεται παρεμπιπτόντως ο ίδιος ο ασθενής…

Δεύτερον, ακόμη και στην περίπτωση που η χημειο-«θεραπεία» ή η ακτινοθεραπεία «πετύχει», «σκοτώνοντας» κατά τα φαινόμενα, έναν καρκινικό όγκο, ο κίνδυνος επανεμφάνισης είναι μεγάλος. Εφόσον οι εξωτερικές και εσωτερικές συνθήκες που δημιούργησαν αρχικά τον καρκίνο δεν έχουν αλλάξει, η οποιαδήποτε «θεραπεία» (χημικά, ακτινοβολία, εγχείρηση), δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Αργά ή γρήγορα, οι ίδιες συνθήκες θα παράξουν το ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή την τρομερή «μετάσταση». Φταίει άραγε ο καρκίνος που επανεμφανίζεται ή απλά ο οργανισμός είναι τρωτός και επιρρεπής στην ανάπτυξη καρκίνου; Με άλλα λόγια, όταν επανεμφανίζεται ένας καρκίνος, δεν σημαίνει η όποια συμβατική παρεμβατική «θεραπεία» απέτυχε να σκοτώσει όλα τα καρκινικά κύτταρα. Σημαίνει ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα στο σώμα.

Το Δυναμικό της Αυτοθεραπείας

Το αληθινό πρόβλημα δεν είναι ο αόρατος «εχθρός» που κυνηγάει η συμβατική θεραπεία, ούτε μια συμμορία κακών κυττάρων. Είναι το ίδιο το αποδυναμωμένο, «τοξινωμένο» σώμα. Ο καρκίνος αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός είναι αδύναμος και άρρωστος και είναι προφανές ότι το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται, είναι να τον βομβαρδίσουμε επιβαρύνοντάς τον με επιπλέον τοξικά χημικά. Το να οδηγείς έναν καρκινοπαθή στη χημειο-«θεραπεία», είναι σαν να προτείνεις σαν λύση για τον πονοκέφαλο, να πάει να βαρέσει δυνατά το κεφάλι του στον τοίχο! Προς στιγμήν, εξαιτίας του πόνου από το χτύπημα, δεν θα νοιώθει πια τον πονοκέφαλο…

Είναι απλή σύμπτωση, το ότι οι πολυεθνικές που κατασκευάζουν τα τοξικά χημικά που δημιουργούν τον καρκίνο, είναι οι ίδιες που κατασκευάζουν και τα τοξικά χημικά που συνταγογραφούνται ως «θεραπείες» για τον καρκίνο;… Το σύστημα του πλουτοπαραγωγικού φαρμακευτικού μηχανισμού είναι αύταρκες και επανατροφοδοτούμενο. Υπάρχει όμως ευτυχώς και ο παράγοντας Χ: το απρόβλεπτο, τρομερό δυναμικό αυτοθεραπείας που διαθέτει ο ανθρώπινος οργανισμός. Το σώμα είναι ικανό να φροντίσει μόνο του τον εαυτό του, κάτι που οι φαρμακοβιομηχανίες θέλουν να ξεχάσουμε. Λίγοι άνθρωποι βρίσκουν το κουράγιο να πιστέψουν σε αυτό, παρακάμπτοντας ή άμεσα αμφισβητώντας τους «ειδικούς». Λίγοι αποφασίζουν να πάρουν στα χέρια τους την ευθύνη για τη ζωή και την υγεία τους, παρά να την αφήσουν στα χέρια κάποιων που βλέπουν τη ζωή και τα σώματά μας στο μικροσκόπιο.

O Καρκίνος δεν Είναι Πρόβλημα, Αλλά Μια Λύση

Το σώμα μας διαθέτει δύναμη πέρα από ό, τι πιστεύουμε. Στις εννιά από τις δέκα περιπτώσεις προσβολής από ασθένεια, το σώμα αυτοθεραπεύεται, χωρίς να μας απασχολήσει εξωτερικά με ιδιαίτερα ενοχλητικά συμπτώματα, χωρίς ουδεμία εξωτερική παρέμβαση. Η σωστή φροντίδα σώματος και ψυχικού κόσμου ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες προσβολής από καρδιά, καρκίνο ή άλλη «θανατηφόρα» ασθένεια.

Επιπλέον, μπορούμε πάντοτε να βοηθήσουμε τον οργανισμό να αναρρώσει, αξιοποιώντας τις εσωτερικές θεραπευτικές του δυνάμεις. Σημαντικό είναι να αλλάξουν οι εσωτερικές και εξωτερικές συνθήκες που είχαν εξασθενήσει τον οργανισμό (κακή διατροφή, έλλειψη άσκησης, κλπ). Από τη στιγμή που αλλάζουν οι ζημιογόνες συνθήκες, ο καρκίνος παύει να εξαπλώνεται και το σώμα αποκτά σταδιακά τη δύναμη να τον εξαφανίσει. Αυτό είναι το κλειδί της επιτυχίας κατά του καρκίνου: να μην προσπαθεί κανείς να τον «νικήσει» με εξωτερικά μέσα, αλλά να βοηθήσει το σώμα να ξεπεράσει τον καρκίνο από μέσα.

Υπάρχουν σήμερα πολυάριθμες επιλογές εναλλακτικών θεραπειών για τον καρκίνο, άλλες απλές και προσιτές οικονομικά, άλλες πολύπλοκες και πανάκριβες. Συχνά, έχουν θεαματικά αποτελέσματα όταν εφαρμοστούν με συνέπεια, ακόμη και στις πιο σοβαρές περιπτώσεις. Αλλά όλες έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά: βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα να δυναμώσει και αποτοξινώνουν τον οργανισμό. Συνήθως περιλαμβάνουν δίαιτα πλούσια σε βιταμίνες, βιολογικά λαχανικά και φρούτα και αποφυγή κατανάλωσης χημικών τοξικών. Επίσης οι ασθενείς ενθαρρύνονται να μάθουν να χαλαρώνουν και να βρίσκουν εσωτερική γαλήνη, δεν έχει σημασία με ποιο τρόπο: με προσευχή, βαθιά χαλάρωση, διαλογισμό, επαφή με τη Φύση, αγάπη και παρηγοριά από τους αγαπημένους τους… Σημασία έχει ότι αυτές οι ποιότητες, της υγιεινής διατροφής και της γαλήνιας συναισθηματικής ζωής, συνιστούν τις σταθερές της εναλλακτικής αντιμετώπισης του καρκίνου.

Σε τελική ανάλυση, ο καρκίνος εμφανίζεται όταν ο άνθρωπος έχει γίνει σωματικό και ψυχικό ράκος. Ακόμη και όταν –σε σπάνιες περιπτώσεις– κάποιος δεν το αντιλαμβάνεται αυτό. Πολλοί άνθρωποι, εκτιθέμενοι σε έντονο στρες και σε τοξικό περιβάλλον για μεγάλο διάστημα, καταφέρνουν να απομονώσουν τα μηνύματα που στέλνει το σώμα τους πιστεύοντας ότι είναι «καλά». Μέχρι κάποια μέρα, να βρεθεί ένα καρκινικό σύμπτωμα. Το κακό είχε ήδη γίνει, το στρες και τα τοξικά χημικά είχαν συσσωρευτεί στον οργανισμό και το ανοσοποιητικό σύστημα υπολειτουργούσε, εδώ και καιρό. Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι και το AIDS αναπτύσσεται για παρόμοιους λόγους.

Ο καπνός και οι γεμάτες τοξίνες τροφές θεωρούνται από τις πιο καρκινογόνες ουσίες. Οι υπέρβαροι αναπτύσσουν συχνότερα καρκίνο, επειδή ακριβώς καταναλώνουν περισσότερες τροφές με περισσότερα λιπαρά γεμάτα τοξίνες. Άλλες πιθανές αιτίες καρκινογένεσης θεωρούνται η ακτινοβολία, ο μολυσμένος αέρας, το μολυσμένο νερό, το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, οι «οικιακές τοξίνες», τα βιομηχανικά χημικά και τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία.

Αν δεν θέλετε να εμφανίσετε καρκίνο, ή θέλετε να απαλλαγείτε από αυτόν, τα πράγματα, από πλευράς εναλλακτικής αντιμετώπισης, είναι συγκεκριμένα: πρέπει να μειωθεί δραστικά η πρόσληψη τοξικών ουσιών και να τονωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα με φυσικές μεθόδους. Φυσική διατροφή και άσκηση, με εξάσκηση στη δύναμη του νου. Η πίστη και μόνο του ασθενή ότι θα θεραπευτεί, βοηθά σημαντικά την αποθεραπεία. Ο πανικός και η απαισιοδοξία μπορούν αντίθετα να αποβούν μοιραίες. Εκτός από τα πρωτεία του λιγότερο ανεκτικού ιατρικού κλάδου, η σύγχρονη βιομηχανία του καρκίνου κατέχει και τα πρωτεία του λιγότερο επιτυχημένου κλάδου που υπήρξε ποτέ! Τις τελευταίες δεκαετίες, το ποσοστό θανάτων από την ασθένεια αυξάνει σταθερά. Η ψεύτικη λύση της χημειοθεραπείας δεν «δουλεύει» και ποτέ δεν «δούλεψε» για τους καρκίνους, που σκοτώνουν 9 στους 10 ασθενείς.

Η βιομηχανία του καρκίνου, που αρνείται επίμονα να διερευνήσει τις πολλά υποσχόμενες εναλλακτικές θεραπείες, προστατεύεται από τον νόμο. Στις περισσότερες χώρες είναι «παράνομο» να προσφέρεις μια ενδεχόμενη θεραπεία για τον καρκίνο. Η χημειο-«θεραπεία» αποτυγχάνει παταγωδώς και οι γιατροί έχουν φτάσει στο σημείο να δηλώνουν «ικανοποιημένοι» όταν τα ποσοστά επιβίωσης μετά από χημειοθεραπεία φτάσουν να είναι ίσα με τα ποσοστά βιωσιμότητας των ασθενών που… δεν έχουν υποστεί καθόλου παρόμοια αγωγή! Είναι απλή σύμπτωση, το ότι οι πολυεθνικές που κατασκευάζουν τα τοξικά χημικά που δημιουργούν τον καρκίνο, είναι οι ίδιες που κατασκευάζουν και τα τοξικά χημικά που συνταγογραφούνται ως «θεραπείες» για τον καρκίνο;…

(ariadni_g@hotmail.com) είναι Ιστορικός– Ανθρωπολόγος του Δικαίου, Δρ. Ιστορίας της Σορβόννης και διδάσκει στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

*Τον τίτλο του άρθρου (Η Θανατηφόρα Απάτη της Χημειοθεραπείας) τον δανείστηκα από τον προκλητικό τίτλο του βιβλίου του εναλλακτικού θεραπευτή LotharHirneise, που πρόσφατα εκδόθηκε στα γερμανικά (Sensel: Kernen, 2002). Βλέπε και LynneMcTaggart, WhatDoctorsDon’tTellYou, εναλλακτικό περιοδικό και ομότιτλο bestseller βιβλίο στη Βρετανία.

Αναδημοσίευση άρθρου από το Περιοδικό Ζενίθ

Σημείωση Εναλλακτικής Δράσης:

Όπως έχουμε επισημάνει και άλλοτε, η χημική προσέγγιση της ασθένειας καταπολεμά μόνο το σύμπτωμα, αφήνοντας ανέγγιχτη την αιτία και προκαλώντας παράλληλα τρομακτικές επιπτώσεις στον οργανισμό. Επίσης δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι “είναι πολλά τα λεφτά” για να βρεθούν αποτελεσματικότερες μέθοδοι θεραπείας, πόσο μάλλον όταν αυτές οι μέθοδοι μπορεί να είναι φυσικές.

Ωστόσο, είμαστε αισιόδοξοι όσον αφορά τους γιατρούς. Υπάρχουν πλέον πολλοί γιατροί οι οποίοι αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους προσέγγισης της ασθένειας και αντιδρούν στο κατεστημένο. Εάν τους ψάξετε θα τους βρείτε παντού! Από την άλλη πιστεύουμε πραγματικά ότι η πλειοψηφία των συμβατικών γιατρών πιστεύει στ’ αλήθεια ότι η χημική θεραπεία είναι η σωστή προσέγγιση. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και κυρίως στο κεφάλι… Θα ήταν άδικο να τους βάλουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι, χωρίς να αμφιβάλλουμε καθόλου ότι πολλοί δεν αξίζουν την άδεια της άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος, όπως εξάλλου και πολλοί επαγγελματίες σε πολλούς άλλους κλάδους.

Τελικά το κύριο μέλημά μας θα πρέπει να είναι η πρόληψη. Όπως πολύ σωστά λέει η κα. Γερούκη αλλά και χιλιάδες άλλοι γιατροί (που δεν εξαρτώνται από τις φαρμακοβιομηχανίες), η διατροφή, η άσκηση και η καλή ψυχολογία είναι ό,τι χρειαζόμαστε για μια καλή υγεία σε όλα τα επίπεδα!

Πηγή: http://enallaktikidrasi.com/2014/03/douleyei-i-ximeiotherapeia/#ixzz2wSBBq8gJ