ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΖΩΗ

ΕΞΩΓΗΙΝΗ ΖΩΗ

Οι εξωγήινοι είναι υποθετικά έμβια όντα που κατοικούν εκτός της Γης, σε κάποια περιοχή του Ηλιακού Συστήματος ή του Τοπικού Γαλαξία ή του Τοπικού Γαλαξιακού Σμήνους ή έστω, του απώτερου Σύμπαντος.



"Τυπικός" Εξωγήινος

Ετυμολογία

Η ονομασία " Εξωγήινη" σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη " Γη".

Η άποψη της Επιστημονικής Φαντασίας

Μεταξύ αστείου και σοβαρού, με ερευνητικά δεδομένα ή χωρίς, ειδικοί αλλά και συγγραφείς [[Επιστημονική Φαντασία|Επιστημονικής Φαντασίας έχουν περιγράψει είδη εξωγήινων όντων, τα οποία συνήθως ζουν ακριβώς στη σωστή απόσταση από τα αστέρια: ούτε πολύ κοντά ούτε πολύ μακριά. Ούτε στα πολύ ζεστά ούτε στα πολύ ψυχρά, σε επιφάνειες άλλων, μακρινών, πλανητών όπου η θερμοκρασία επιτρέπει στην κύρια πηγή ζωής, το νερό, να μη βράζει ή να μην παγώνει...

Η Άποψη της Επιστήμης

Με την ίδια, ίσως και με μεγαλύτερη πειστικότητα, οι βιολόγοι, χημικοί ή παλαιοντολόγοι, άνθρωποι που αναζητούν τα ίχνη της ζωής, στο παρελθόν, στο παρόν ή το μέλλον, απαντούν πως όχι, είναι αδύνατον να υπάρχει ζωή κάπου αλλού, κάπου μακριά από τον δικό μας πλανήτη. «Αυτό που ζούμε εδώ στη Γη είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο», υποστηρίζουν δύο Αμερικανοί επιστήμονες, οι Ρeter Ward και Donald Βrownlee, οι οποίοι με το βιβλίο τους «Rare Εarth» έρχονται να διαψεύσουν κάθε θεωρία περί ύπαρξης εξωγήινης ζωής και να συμπεράνουν πως τελικά είμαστε μόνοι ­ολομόναχοι ­στο Σύμπαν.

Ο Βrownlee είναι παλαιοντολόγος και ο Ward καθηγητής Γεωλογίας. Και οι δύο εργάζονται στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, στο Σιάτλ. Η θεωρία τους αναφέρει πως δεν υπάρχουν πλανήτες όπου να επικρατούν συνθήκες ικανές να γεννήσουν και να συντηρήσουν πολύπλοκες μορφές ζωής. «Μπορεί να υπάρχουν βακτήρια, εγκλωβισμένα στα πιο απίθανα σημεία, όμως το περιβάλλον γύρω τους, η υψηλή ραδιενέργεια αλλά και ο χρόνος, έτσι όπως κυλά στους άλλους πλανήτες, δεν θα τους επιτρέψουν ποτέ να εξελιχθούν σε κάτι μεγαλύτερο...», σημειώνουν οι δύο επιστήμονες.



Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Έρευνες της NASA

Ωστόσο, οι σχετικές έρευνες που γίνονται από υπηρεσίες της ΝΑSΑ ή από πανεπιστημιακά εργαστήρια αστροφυσικής δεν αναζητούν ανθρωπάκια που θα μοιάζουν με τον ΕΤ τον εξωγήινο ή με Αρειανούς. Τέτοιου είδους παρουσίες ανήκουν πια εξακριβωμένα στη σφαίρα της επιστημονικής ή κινηματογραφικής φαντασίας και μόνο.

Ο ρόλος της Αστροβιολογίας

Η συζήτηση γύρω από το αν υπάρχουν ή όχι εξωγήινοι έχει πάρει νέες διαστάσεις και ξετυλίγεται πάνω σε διαφορετικά επιχειρήματα τα τελευταία χρόνια. Πολλοί υποστηρίζουν πως η αλλαγή πλεύσης οφείλεται στην επανάσταση που έφερε η επιστήμη της Αστροβιολογίας, της επιστήμης δηλαδή που μελετά τις πιθανότητες για την ύπαρξη ζωής κάπου αλλού στο Σύμπαν. Η σχετικά νέα αυτή επιστήμη ξεκινά από την αρχή πως η εξωγήινη ζωή δεν χρειάζεται να αναζητηθεί στη σωστή απόσταση από τις ακτίνες ενός αστεριού. Μπορεί να υπάρξει ακόμη και στα βάθη σκοτεινών πλανητών ή δορυφόρων, μπορεί και να κρύβεται κάτω από την επιφάνειά τους, να αντλεί ύδωρ από πάγους που τήκονται και ενέργεια από χημικές αντιδράσεις που σημειώνονται στο κέντρο των πλανητών.

Μελέτες σε αντίστοιχα υποχθόνια σημεία του δικού μας πλανήτη έχουν αποδείξει πως υπάρχουν οργανισμοί που ζουν και αναπαράγονται κάτω από τις πλέον αφιλόξενες συνθήκες, μέσα σε ρήγματα, στην καρδιά ηφαιστείων, στους πόλους ή στο βυθό της παγωμένης Λίμνης Βοστόκ στην Ανταρκτική. Αν υπάρχει ζωή εκεί, αν καταφέρνουν και επιβιώνουν βακτήρια και μικροοργανισμοί, τίποτε δεν αποκλείει σε παρόμοιους και εξίσου ανθεκτικούς οργανισμούς να έχουν βρει καταφύγιο κάπου αλλού στο διάστημα, να κατοικούν σε μακρινούς πλανήτες, να κρύβονται κάτω από την επιφάνεια τους και ­ γιατί όχι ­ να αποτελούν... τροφή για άλλους μεγαλύτερους οργανισμούς.

Νέοι Ορίζοντες

Πίσω από αυτή τη νέα επιστημονική προσέγγιση κρύβεται η αιτία του ενθουσιασμού που έχει συνεπάρει τους ειδικούς που συμμετέχουν στις ερευνητικές αποστολές της ΝΑSΑ στον Άρη και στην Ευρώπη, έναν μεγάλο δορυφόρο του Δία. Οι ειδικοί είναι σε θέση να γνωρίζουν πως κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν στα δύο αυτά σημεία στον χάρτη του διαστήματος είναι πιθανόν να φιλοξενούνται εξωγήινες μορφές ζωής. «Είναι απίστευτο το πόσο άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τη βιολογία τα στοιχεία που ήρθαν από την εξερεύνηση της Ευρώπης ή του Άρη», λέει με ενθουσιασμό ο Dr. Βruce C. Μurray, ένας επιστήμονας από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια και πρόεδρος στην Πλανητική Κοινότητα (Ρlanetary Society), μια ιδιωτική ομάδα, η οποία εδρεύει στην Ρasadena των ΗΠΑ και υποστηρίζει την προσπάθεια εξερεύνησης του διαστήματος.

Οι επιστήμονες έχουν λόγους να υποψιάζονται πως τουλάχιστον δέκα σώματα του ηλιακού μας συστήματος κρύβουν κάτω από την επιφάνειά τους την ικανότητα να «αναθρέψουν» τέτοιες εξωγήινες μορφές ζωής. «Ο αριθμός των πλανητών που είναι ικανοί να υποστηρίξουν μορφές ζωής είναι πιθανότατα μεγαλύτερος από αυτόν που υπολογίζαμε στο παρελθόν», λέει χαρακτηριστικά ο Dr. Frank D. Drake, ένας από τους πρωτοπόρους στην επιστημονική αναζήτηση εξωγήινων. Όπως εξηγεί η Dr. Wesley Τ. Ηuntress, αναπληρώτρια διευθύντρια σε θέματα επιστημών του διαστήματος στη ΝΑSΑ, ήταν οι ανακαλύψεις μας επί της Γης που άλλαξαν ριζικά τον τρόπο που βλέπουμε το διάστημα και ενδυνάμωσαν τις ελπίδες να βρεθεί ζωή κάπου αλλού στο Σύμπαν.

Αν όλες αυτές οι θεωρίες που έχουν πολύ πρόσφατα βγει στο φως είναι σωστές, τότε ο αριθμός των εξωγήινων όντων ίσως και να ξεπερνά ακόμη και το πιο τρελό διήγημα επιστημονικής φαντασίας. Γεγονός είναι, πάντως, πως η ΝΑSΑ έχει πια αναθεωρήσει πλήρως την πολιτική της σε ό,τι αφορά το κυνήγι εξωγήινων. Πλήθος βιολόγων έχουν προσληφθεί για να θέσουν εκ νέου τους στόχους των ερευνών, ενώ οι κορυφαίοι ειδικοί της ανανεώνουν και ξανασχεδιάζουν αποστολές στον Άρη, στον Δία και τον Κρόνο, σε πλανήτες που πιστεύεται πως θα στείλουν στη Γη πολύτιμα στοιχεία και απαντήσεις σε καυτά ερωτήματα.

Από τα βάθη των ωκεανών αναδύθηκαν τα επιχειρήματα για την ύπαρξη...

Ιστορική Αναδρομή

Η πρώτη συστηματική αναζήτηση εξωγήινων μορφών ζωής ξεκίνησε το 1960, με επικεφαλής τον Frank Drake, ο οποίος σήμερα είναι αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στη Santa Cruz. Χρησιμοποιώντας μια εξαιρετικά μεγάλη κεραία, όπως ένα δορυφορικό πιάτο, ο Drake σάρωνε τον ουρανό, προσπαθώντας να ακούσει σήματα και να καταφέρει να επικοινωνήσει με... εκπροσώπους προηγμένων εξωγήινων πολιτισμών.

Με βάση μια πολύπλοκη εξίσωση την περίφημη Εξίσωση Drake, ο Drake υπολόγισε τις πιθανότητες να υπάρχει ζωή σε κάποιον άλλο πλανήτη. Και κατέληξε στο συμπέρασμα πως θα πρέπει να υπάρχουν αρκετές χιλιάδες έξυπνα εξωγήινα όντα, ανάμεσα στα 400 εκατομμύρια αστέρια του γαλαξία μας, τα οποία να ζουν στην επιφάνεια πλανητών, που βρίσκονταν γύρω από αστέρια όπως ο Ήλιος και θερμαίνονταν από το φως τους.

Όμως, στη δεκαετία του 1970 εμφανίστηκε ο Dr. Μichael Ηart, ένας φυσικός από το Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικών Ερευνών στο Βoulder, ο οποίος, με επιστημονικά επιχειρήματα, υποστήριζε πως πράγματι υπάρχουν ορισμένες πολύ μικρές «κατοικήσιμες» ζώνες γύρω από τους αστέρες, ελάχιστες όμως. Οι ζώνες αυτές βρίσκονται εκεί όπου υπάρχει ασφάλεια, μακριά από τους πόλους των πλανητών, όπου η θερμοκρασία είναι είτε εξαιρετικά υψηλή είτε απελπιστικά ψυχρή. Το σημαντικότερο επιχείρημά του ήταν πως η ύπαρξη ζωής σε κάποιον άλλον πλανήτη είναι ζήτημα... τύχης. Και το κυριότερο παράδειγμά του ήταν πως «αν η τροχιά της Γης ήταν κατά ένα ελάχιστο ποσοστό μικρότερη ή μεγαλύτερη, δεν θα υπήρχε ζωή ούτε καν σε αυτόν τον δικό μας πλανήτη. Το γεγονός ότι υπάρχει είναι καθαρή τύχη. Είμαστε τυχεροί που η Γη βρίσκεται μέσα σε μια μικρή κατοικήσιμη ζώνη».

Στους χρόνους εκείνους, η θεωρία του Ηart βρήκε αρκετούς υποστηρικτές από τον χώρο της επιστημονικής κοινότητας, οι οποίοι θεώρησαν τα επιχειρήματά του «επαρκή». Ωστόσο, η διαμάχη συνεχίστηκε και αναθερμάνθηκε. Τότε ήταν που άρχισε να κερδίζει έδαφος μια νέα, ριζοσπαστική προσέγγιση, η οποία στηριζόταν στις μελέτες επιστημόνων που δεν γίνονταν στο διάστημα αλλά στη Γη και, συγκεκριμένα, στα βάθη των ωκεανών. Αναζητώντας να βρουν τι κρύβεται στον σκοτεινό βυθό και έπειτα από αναρίθμητες καταδύσεις στα βαθιά νερά των Νησιών Γκαλαπάγκος το 1977, οι ειδικοί εντόπισαν ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και πλούσιο οικοσύστημα, στην πανίδα του οποίου περιλαμβάνονταν μεγάλες αποικίες σκουληκιών και μικροοργανισμών μέσα σε υποβρύχια ρήγματα. Ήταν ένας ζωντανός κόσμος, που απεδείχθη πως έπαιρνε ενέργεια από τα υποθαλάσσια ηφαίστεια. Η εσωτερική θερμότητα της Γης απελευθέρωνε χημικές ουσίες με τις οποίες τρέφονταν διάφοροι μικροοργανισμοί κι αυτοί με τη σειρά τους γίνονταν τροφή για είδη που βρίσκονταν πιο ψηλά στην τροφική αλυσίδα. Σήμερα, έχουν πια ανακαλυφθεί περισσότερες από 100 τέτοιες σκοτεινές οάσεις ζωής, στα βάθη των ωκεανών της Γης, κατά μήκος των ηφαιστειακών ρηγμάτων που διασχίζουν απ' άκρη σ' άκρη τον θαλάσσιο πυθμένα.

Στηριζόμενος σε αυτές τις ανακαλύψεις, όπως επίσης και στον εντοπισμό μικροβίων αρκετά χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της γης, ο Dr. Τhomas Gold, από το Πανεπιστήμιο Cornell, ανακοίνωσε το 1992 πως με την ίδια λογική τέτοιοι οργανισμοί θα πρέπει να ζουν και στα βάθη άλλων πλανητών.

Ανάμεσα στους πλανήτες αυτούς, είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, η Σελήνη, ο Άρης, οι μεγάλοι αστεροειδείς Δήμητρα, Παλλάς και Εστία, δύο δορυφόροι του Δία, η Ευρώπη και ο Γανυμήδης, ο Τιτάνας (ένας δορυφόρος του Κρόνου), ο Τρίτων (ένας από τους δορυφόρους του Ποσειδώνα) και ο Πλούτων, ο πιο μακρινός και πλέον ανεξερεύνητος από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.

Η Θεωρία της Σπάνιας Γης



"Σπάνια Γη", το περίφημο βιβλίο

«Μόνο στη Γη υπήρξαν οι κοσμικές συγκυρίες που δημιούργησαν ζωή»

Ο πλανήτης πάνω στον οποίο ζούμε είναι εξαιρετικά σπάνιος, μοναδικός. «Όμοιός του δεν υπάρχει πουθενά αλλού στο σύμπαν, γι΄αυτό και πουθενά αλλού δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί ζωή, ζωή έξυπνη, ικανή να αναπτύξει πολιτισμό, ανάλογο με τον δικό μας εδώ στη Γη». Αυτό υποστηρίζουν δύο επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, στο Σιάτλ, ο καθηγητής Παλαιοντολογίας Donald Βrownlee και ο καθηγητής Γεωλογίας Ρeter Ward, τονίζοντας πως μπορεί να βρεθούν βακτήρια ή μικροοργανισμοί σε έναν άλλο, κοντινό ή μακρινό πλανήτη, όμως έξυπνα όντα είναι αδύνατον να έχουν υπάρξει ή να υπάρχουν κάπου αλλού, μακριά από τη Γη.

Τα επιχειρήματά τους, τα οποία αναλύονται στο βιβλίο τους «Rare Εarth», αντλούνται από την επιστήμη της Αστρονομίας και της Γεωλογίας αλλά και από τους νόμους των πιθανοτήτων. Κατ΄ αρχήν, η ζωή για να αναπτυχθεί χρειάζεται ένα σταθερό αστέρι για... πατέρα ­ένα αστέρι όπως ο Ήλιος, ικανό να παράγει σταθερά αρκετή ποσότητα ενέργειας για δισεκατομμύρια χρόνια. «Τα ζώα, τα είδη των ζώων όπως τα γνωρίζουμε, έχουν ανάγκη από οξυγόνο», λένε οι ειδικοί. «Και χρειάστηκαν περίπου δύο δισεκατομμύρια χρόνια για να παραχθεί τόσο οξυγόνο όσο χρειάζονταν όλα τα ζώα πάνω στη Γη. Αν η παραγόμενη ενέργεια από τον Ήλιο δεν ήταν σταθερή, αν υπήρχαν ξαφνικές μεταβολές σε όλη αυτή τη μακροχρόνια διαδικασία, θα ήταν ελάχιστες οι πιθανότητες να αναπτυχθεί ζωή πάνω στον πλανήτη μας».

Με τη λογική αυτή, οι μεταβλητοί αστέρες ή οι διπλοί αστέρες είναι εξαιρετικά ασταθείς για να μπορέσουν να παίξουν αυτόν τον ρόλο και η τροχιά τους πολύ ευμετάβλητη για να προσφέρει τη... φροντίδα που έχει ανάγκη η ζωή σ' έναν πλανήτη.

Εξαιρετικά μεγάλη σημασία έχει επίσης το μέγεθος του Ήλιου. Αν ήταν μεγαλύτερος κατά 30%, θα είχε αυτοαναφλεγεί μέσα σε τέσσερα δισεκατομμύρια έτη­ χρονικό διάστημα εξαιρετικά μικρό για να επιτρέψει σε έξυπνες μορφές ζωής να εξελιχθούν. Αν πάλι ήταν μικρότερος (και υπολογίζεται ότι το 95% των αστεριών είναι μικρότερα από τον Ήλιο) θα υπήρχαν άλλου είδους προβλήματα.

Κι αυτό γιατί (σύμφωνα με τη θεωρία που ανέπτυξε πρώτος ο Ηart) υπάρχει μια στενή «κατοικήσιμη» ζώνη γύρω από κάθε αστέρι, μέσα στην οποία θα πρέπει να βρίσκεται η τροχιά ενός πλανήτη, έτσι ώστε το νερό στην επιφάνειά του να διατηρείται σε υγρή μορφή ­ αναγκαία προϋπόθεση για να υπάρξει ζωή. Στο δικό μας ηλιακό σύστημα, τα σύνορα αυτής της ζώνης βρίσκονται από το 5% πιο κοντά στον Ήλιο από το σημείο όπου βρίσκεται πραγματικά η Γη έως και 15% πιο μακριά: είναι δηλαδή πιο πολύ στενή περιοχή, την οποία αναγκαστικά καταλαμβάνουμε.

Ωστόσο, οι αποστάσεις δεν είναι απόλυτες. Μέσα στα τελευταία τέσσερα δισεκατομμύρια έτη, η λάμψη του Ήλιου έχει αυξηθεί κατά 30%, με αποτέλεσμα η κατοικήσιμη ζώνη να μετακινείται πιο μακριά. Οι πιθανότητες ένας πλανήτης να μείνει στη ζώνη αυτή για όσο χρόνο χρειάζεται η ζωή να αναπτυχθεί (όπως συνέβη με τη Γη) είναι ελάχιστες. Ακόμη και η δική μας ζωή εδώ στη Γη, βρίσκεται σε κίνδυνο. Κάποια στιγμή, μέσα στα επόμενα τρία δισεκατομμύρια χρόνια, η τύχη θα μας εγκαταλείψει και αναπόφευκτα θα έρθει το τέλος. Η δύναμη του Ήλιου θα μετακινήσει ακόμα πιο μακριά, έξω από την τροχιά της Γης, αυτή την «κατοικήσιμη ζώνη» και η ζωή θα χαθεί μέσα στις φλόγες...

Για να υπάρξει όμως ζωή θα πρέπει να συμπέσουν πολλές ακόμη αστρονομικές ευνοϊκές συγκυρίες. Μια από αυτές είναι η παρουσία ενός γιγαντιαίου πλανήτη, όπως ο Δίας, σε απόσταση ούτε πολύ κοντινή ούτε πολύ μακρινή, ο οποίος θα μπορεί να δρα ως «βαρυτική ασπίδα» ενάντια στις «επιθέσεις» κομητών και αστεροειδών. Ο Δίας και το βαρυτικό του πεδίο έχουν επανειλημμένως προστατεύσει τη Γη από τέτοιου είδους επιθέσεις ικανές να αφανίσουν τη ζωή, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου.

Εξίσου σημαντική είναι και η παρουσία της Σελήνης. Το μέγεθός της είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα περίμενε κανείς για έναν δορυφόρο του δικού μας πλανήτη. Όμως βοηθά να σταθεροποιείται η κλίση του άξονα της Γης κοντά στις 23 μοίρες (στον βαθμό δηλαδή που βρίσκεται σήμερα). Χάρη σ' αυτή τη σταθερή κλίση μπορεί και διατηρείται σταθερή η θερμοκρασία στην επιφάνεια της γης ­ άλλη μια βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη ζωής. Όμως ακόμη κι αυτή η δημιουργία της Σελήνης φαίνεται να έγινε σε μια «μαγική» στιγμή ­ προκλήθηκε από σύγκρουση με τον νεαρό τότε πλανήτη γη, η σύγκρουση όμως έγινε ακριβώς τη στιγμή εκείνη και ακριβώς με τον τρόπο εκείνο που θα δημιουργούσε την κατάσταση που απολαμβάνουμε εμείς οι κάτοικοι του πλανήτη σήμερα.

Οι συμπτώσεις δεν σταματούν εδώ. Σύμφωνα με τη θεωρία των δύο Αμερικανών ειδικών, ακόμη και η θέση του ηλιακού μας συστήματος στον γαλαξία (ούτε πολύ κοντά στις άκρες του, όπου τα αστέρια δεν έχουν αρκετά μέταλλα για να μπορέσουν να δημιουργήσουν πλανήτες, ούτε και πολύ κοντά στο κέντρο, όπου η ακτινοβολία θα μας σκότωνε όλους) είναι μια ακόμη σύμπτωση που μας επιτρέπει να ζούμε.

«Τελικά η Γη είναι ένας ευλογημένος τόπος», καταλήγουν ο Βrownlee κι ο Ward. «Πράγματι σπάνιος. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τις τεκτονικές πλάκες. Δεν υπάρχουν πουθενά αλλού. Κι είναι αυτές που δημιούργησαν τα βουνά και τις κοιλότητες των ωκεανών, που επέτρεψαν στον πλανήτη να συγκρατήσει το εξαιρετικά πολύτιμο για τη ζωή νερό στην επιφάνειά του. Πουθενά αλλού στο σύμπαν δεν θα μπορούσαν να συνδυαστούν τόσο καλά τόσες πολλές κοσμικές συγκυρίες για να δημιουργήσουν τη ζωή έτσι όπως την ξέρουμε».

Απλές μορφές ζωής ίσως υπάρχουν, έξυπνες όμως όχι!

Το μεγαλύτερο αντεπιχείρημα στη θεωρία των Αμερικανών Donald Βrownlee και Ρeter Ward σχετικά με τη σπανιότητα της Γης είναι πως ενδέχεται η ζωή κάπου αλλού στο σύμπαν να ξεκίνησε και να εξελίχθηκε κατά τρόπο τελείως διαφορετικό από αυτόν που φανταζόμαστε. Πιθανότατα η εξωγήινη ζωή να έχει στηριχθεί σε άλλου είδους χημεία, πιθανότατα οι μελέτες και οι υποθέσεις μας για το πώς ξεκίνησε η ζωή εδώ στη Γη να μην έχουν εφαρμογή αλλού, να μην μπορούν να εξηγήσουν το πώς ξεκίνησε η ζωή σε άλλους πλανήτες.

Τη γνωρίζουν αυτή την άποψη οι δύο καθηγητές του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον και συγγραφείς του βιβλίου «Rare Εarth». Τη δέχονται ως πιθανότητα, όμως πιστεύουν πως είναι αμελητέα. «Πολλά πράγματα είναι πιθανά. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί τι είναι δυνατόν να συμβαίνει στο σύμπαν», λέει ο Βrownlee. «Γνωρίζουμε όμως τι συνέβη και τι δεν συνέβη εδώ στη Γη. Οι φυσικοί νόμοι έχουν πολλάκις επιβεβαιωθεί. Κι αν όλα τα πράγματα οφείλουν να υπακούουν σε νόμους της φυσικής και της χημείας, τότε η φύση δεν έχει και πολλές διαφορετικές επιλογές...».

Η θεωρία τους έδωσε νέα ώθηση στην επιστημονική συζήτηση για το αν είμαστε τελικά μόνοι στο Σύμπαν. «Είναι πράγματι δυνατόν να είμαστε οι μοναδικοί κάτοικοι αυτού του απέραντου σύμπαντος;». Όπως αναφέρει ο Αllan Ρenny, ένας Βρετανός αστρονόμος από το εργαστήριο Rutherford Αppleton και επικεφαλής του προγράμματος «Δαρβίνος», το οποίο στοχεύει στη μελέτη πλανητών που βρίσκονται 50 έτη φωτός μακριά μας, είναι ακόμη πολύ νωρίς για να δώσει κανείς μια πειστική απάντηση στο ερώτημα αυτό. «Ο πρώτος πλανήτης έξω από το δικό μας ηλιακό σύστημα εντοπίστηκε από τους αστρονόμους μόλις το 1995. Σήμερα γνωρίζουμε 30 ακόμη. Και, στηριζόμενοι στις πιο πρόσφατες παρατηρήσεις, οι ερευνητές πιστεύουν πως περίπου το 3% των αστέρων έχουν πλανήτες όμοιους σε μέγεθος με τον Δία».

Τη δέχονται την ένσταση οι δύο συγγραφείς του «Rare Εarth». «Δεν υποστηρίζουμε απαραιτήτως πως πρέπει να σταματήσουμε να ψάχνουμε για εξωγήινους», λέει ο Ward. «Αν και είναι πολύ δύσκολο να ισχυρισθεί κανείς πως δεν πρόκειται για μια ανώφελη σπατάλη χρημάτων. Ο ΕΤ o εξωγήινος πιθανότατα δεν θα επικοινωνήσει ποτέ με το σπίτι του, γιατί απλούστατα δεν θα εμφανιστεί ποτέ στη Γη. Απλές, μονοκύτταρες μορφές ζωής είναι πιθανόν να υπάρχουν κατά χιλιάδες εκεί έξω, όμως είναι απίθανο να εξελιχθούν σε πολύπλοκα κι ανώτερα είδη, πόσο μάλλον να αναπτύξουν πολιτισμό που να μοιάζει με τον δικό μας ή να είναι πολύ πιο προηγμένος».

Αισιόδοξες Θεωρίες

Όλα είναι πιθανά... «Όχι, πιθανότατα δεν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν...» Αυτό υποστηρίζει ένας από τους κορυφαίους Βρετανούς αστρονόμους, ο Sir Μartin Rees, από το Βασιλικό Αστεροσκοπείο της Μ. Βρετανίας. «Αν και είμαστε λιγότερο αισιόδοξοι από τους ανθρώπους που έζησαν σε περασμένες δεκαετίες πως θα "συναντήσουμε" κάποια στιγμή... Αρειανούς, αν και κανείς πια ­ ούτε ειδικός ούτε μη ειδικός ­ δείχνει να πιστεύει πως υπάρχει "προηγμένη ζωή" σε κάποιον άλλο πλανήτη ή δορυφόρο του ηλιακού μας συστήματος, φαίνεται να ξεχνάμε πως δεν είναι μόνο το δικό μας ηλιακό σύστημα στο σύμπαν που μας περιτριγυρίζει», λέει χαρακτηριστικά ο Βρετανός ειδικός.

Πώς να ομοιάζουν άραγε οι εξωγήινοι; Εργαστηριακά πειράματα τους θέλουν όμοιους με τους γήινους, είναι όμως έτσι;

«Ο Ήλιος δεν είναι παρά μόνο ένα αστέρι ανάμεσα σε δισεκατομμύρια άλλα. Τα τελευταία έτη, οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει πως πάρα πολλά τέτοια αστέρια έχουν τη δική τους ακολουθία πλανητών. Υπάρχουν εκατομμύρια ακόμη ηλιακά συστήματα. Και σίγουρα, κάπου εκεί, σε κάποιο από αυτά, δεν αποκλείεται να υπάρχουν ορισμένοι ακόμη πλανήτες που να μοιάζουν πολύ με τον δικό μας, με τη Γη».

Ένας άλλος Βρετανός αστρονόμος, ο Αndrew Cameron, από το Πανεπιστήμιο St Αndrews, επισημαίνει πως από το σύνολο των αστέρων που έχουν βρεθεί και που ομοιάζουν με τον Ήλιο θα αποδειχθεί πως ένα 30% αποτελούν πλανητικά συστήματα όμοια με το δικό μας, το ηλιακό.

Μέσα από αυτό το 30% ξετυλίγεται το κυριότερο επιχείρημα του βασιλικού αστρονόμου Sir Μartin Rees: υποστηρίζει πως η εξερεύνηση του διαστήματος δεν έχει ακόμη αποκαλύψει την πλήρη εικόνα. Πως υπάρχουν πολλά ακόμη να ερευνηθούν στο απέραντο σύμπαν, πολλά ερωτήματα μένουν να απαντηθούν.

* Θα μπορούσαν οι μακρινοί πλανήτες των άλλων ηλιακών συστημάτων να φιλοξενούν μορφές ζωής πολύ πιο ενδιαφέρουσες και πιο εξωτικές από αυτές που θα περίμενε κανείς να συναντήσει στον Άρη;
* Και αν πραγματικά υπήρχαν έξυπνοι εξωγήινοι, δεν θα μας είχαν ήδη επισκεφθεί;

Την απάντησή του ο Sir Μartin Rees τη δίνει μέσα από το νέο του βιβλίο «Just Six Νumbers», το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα στη Μ. Βρετανία: «Το ότι δεν μας έχουν επισκεφθεί εξωγήινοι δεν σημαίνει κι ότι δεν υπάρχουν ­ το ερώτημα παραμένει ανοικτό. Θα ήταν ακόμη πιο δύσκολο για έναν εξωγήινο να ταξιδέψει μια τόσο μεγάλη απόσταση από το να στείλει ένα σήμα σ' εμάς εδώ. Οι πλησιέστεροι αστέρες βρίσκονται τόσο μακριά που τα σήματα θα έμεναν για πάρα πολλά έτη κάπου στην πορεία...».

Αλλά, ακόμη κι αν υπάρχει πράγματι κάποιος αναπτυγμένος πολιτισμός κάπου εκεί έξω, θα μας χώριζαν με αυτόν περίπου 1.000-2.000 έτη φωτός. «Ακόμη κι αν καταφέρναμε ποτέ να τους στείλουμε ένα μήνυμα, θα ήταν αδύνατον να προλάβουμε να πάρουμε απάντηση», αναφέρει ο Αndrew Cameron και ο Sir Μartin Rees πιστεύει πως γι' αυτό είναι ίσως προτιμότερο να επικεντρώσουμε την προσπάθεια στο να «ακούσουμε», παρά στο να «στείλουμε» ένα σήμα.

Όμως, ακόμη κι αν ήμασταν σίγουροι πως υπάρχουν εξωγήινοι, πόσο σίγουροι είμαστε πως θα μας έστελναν κάποιο σημείο; «Είναι πολύ πιθανόν ο εγκέφαλος και η νοημοσύνη τους να είναι πολύ πιο διαφορετικά από τα δικά μας», σημειώνει ο Sir Μartin Rees. «Επιπλέον, είναι πολύ πιθανόν να υπάρχουν πολύ περισσότερες μορφές ζωής εκεί έξω από αυτές που είμαστε σε θέση να εντοπίσουμε. Η απουσία αποδείξεων δεν θα πρέπει οπωσδήποτε να θεωρείται απόδειξη απουσίας».

Κρίσιμα Ερωτήματα

Τα δύο ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν Απάντηση στο ερώτημα αν υπάρχουν ή όχι εξωγήινοι δεν μπορεί να δοθεί πριν η επιστήμη απαντήσει σε δύο κυριαρχικά ερωτήματα:

   * Το πρώτο είναι το «πώς ξεκίνησε η ζωή» και
   * το δεύτερο «αν είναι δυνατόν μια απλή μορφή ζωής να εξελιχθεί σε κάτι πολύπλοκο και έξυπνο».

Όπως αναφέρει ο κορυφαίος Βρετανός αστρονόμος Sir Μartin Rees, «η παρουσία μας εδώ στη Γη υπήρξε αποτέλεσμα μιας μεγάλης αλυσίδας γεγονότων. Σχεδόν όλα τα είδη που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και εξελίχθηκαν πάνω στη Γη στη διάρκεια της 4,5 εκατομμυρίων ετών ιστορίας της έχουν αυτή τη στιγμή εξαφανιστεί. Δεν μπορούμε δηλαδή να είμαστε σίγουροι για τίποτα. Αν, για παράδειγμα, οι δεινόσαυροι δεν είχαν εξαφανιστεί, είναι πολύ πιθανόν να μην υπήρχαμε εμείς οι άνθρωποι. Ίσως κάποιο άλλο είδος να είχε πάρει τη θέση μας, αλλά αυτό κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα».

Λόγω της ηλικίας του Σύμπαντος και μόνο, το να αναγάγει κανείς τη θεωρία της εξέλιξης και να προσπαθήσει να απαντήσει στο ερώτημα αν είναι δυνατόν μια απλή μορφή ζωής να γίνει πολύπλοκη, είναι μάλλον αδύνατον.

Επιπλέον, είναι πιθανό η ζωή εκεί έξω να αναπτύχθηκε με τελείως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που υποψιαζόμαστε για τη ζωή στη Γη. «Όσο τα ερωτήματα για το πώς ξεκίνησε η ζωή και το πώς ακριβώς εξελίσσεται ένας ζωντανός οργανισμός παραμένουν αναπάντητα τόσο η συζήτηση περί ύπαρξης ή μη εξωγήινων θα πρέπει να μένει ανοικτή», καταλήγει o Sir Rees.

The Captive Gray!

Τι αλήθεια συμβαίνει;

Εξωγήινη Ζωή

Του Δημήτρη Νικολαΐδη

Ο πλανήτης μας είναι ένας ενιαίος τόπος, για κάθε μορφή ζωής, η οποία έχει βρει στην Γη τις απαραίτητες συνθήκες και προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και εξέλιξη της, μέσα στο πέρασμα των αιώνων. Ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένας πολύ κρίκος της τεράστιας αλυσίδας, η οποία συμπληρώνεται από χιλιάδες άλλα είδη. Αν ένας χώρος τόσο περιορισμένος όσο ο πλανήτης σφύζει από ζωή και μάλιστα από τόσες πολλές διαφορετικές μορφές ζωής, γιατί το απέραντο σύμπαν να είναι ερημικό και να μας δίνει την αίσθηση ότι είμαστε μόνοι;

Η άποψη ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε μόνο για εμάς φαντάζει πολύ εγωιστική. Είναι δυνατόν τα δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων άστρων που βρίσκονται διάσπαρτα εκεί έξω να δημιουργήσουν και να συντηρήσουν ζωή; Ασφαλώς! Υπάρχουν δύο πολύ σημαντικοί παράγοντες οι οποίοι συνηγορούν στην άποψη αυτή. Πρώτον, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών, που θα μπορούσαν να έχουν ευνοϊκές συνθήκες για την δημιουργία και την ανάπτυξη ζωής. Δεύτερον, θεωρείται εξαιρετικά μεγάλη η ηλικία του σύμπαντος, η οποία αγγίζει τα 13 δισεκατομμύρια χρόνια , σε σχέση με την ηλικία της ζωής στον πλανήτης μας. Ας αναλογιστούμε μόνον το παράδειγμα που ακολουθεί: αν συμπιέσουμε τον χρόνο από την εμφάνιση της ζωής στον πλανήτη μας στο χρονικό διάστημα των 365 ημερών που διαρκεί ένα γήινο έτος, τότε η δική μας εμφάνιση σαν είδος, δεν έγινε παρά μόνο 1 ώρα πριν την λήξη αυτού του υποθετικού έτους.

Παρά τις ανωτέρω αμφισβητήσεις όμως, το ερώτημα παραμένει: Είμαστε πράγματι μόνοι; Και δυστυχώς το μοναδικό στοιχείο που διαθέτουμε ως τώρα για την παρουσία εξωγήινης ζωής είναι η απουσία της. Ασφαλώς όμως δεν πρέπει η απουσία της παρουσίας να αποτελεί απόδειξη ανυπαρξίας. Το μόνο βέβαιο στην όλη ιστορία είναι ο ότι ο άνθρωπος θα συνεχίσει την αναζήτηση, αφού η δίψα για γνώση και η διαρκής αναζήτηση είναι στοιχεία της φύσης του και του χαρακτήρα του.

Οι προσπάθειες μας μέχρι σήμερα για να έρθουμε σε επαφή με κάποιο εξωγήινο πολιτισμό ή να εντοπίσουμε κάποια ίχνη του έχουν αποβεί άκαρπες και μάταιες. Αν πράγματι υπάρχουν εξωγήινα όντα με νοημοσύνη, τότε θα είχαν φτάσει στη Γη και θα τους “βλέπαμε”. Όμως κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί. Ας υποθέσουμε ακόμα ότι οι εξωγήινοι δεν μπορούν να φτάσουν στον πλανήτη μας. Αλλά γιατί δεν τους ακούμε; έστω και από απόσταση; Εδώ υπεισέρχεται ένα ερώτημα του Ενρίκο Φέρμι (γνωστό ως το παράδοξο του Φέρμι) όπου μέσα σε τρεις λέξεις κατάφερε να εντάξει και να περιγράψει τους προβληματισμούς και τις απορίες ολόκληρης της ανθρωπότητας “ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ;”

Θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μερικές απαντήσεις για το παράδοξο του Φέρμι και τον προβληματισμό στην ύπαρξη της εξωγήινης νοημοσύνης. Είναι ένα μικρό αλλά πολύ αντιπροσωπευτικό δείγμα από τις πολλές απαντήσεις που δίνονται στο βιβλίο του Steven Web “ Where is everybody ?” και απαντούν σε 3 υποθέσεις.
1. Βρίσκονται ανάμεσά μας.
2. Η αλήθεια βρίσκεται εκεί έξω.
3. Σιγά μην υπάρχουν εξωγήινοι!

Εξωγήινοι, ουγγρικής καταγωγής

Μεταξύ σοβαρού και αστείου ήταν η πρώτη εξήγηση που προτάθηκε , από ένα φίλο του Φέρμι τον Λίο Σίλαρντ. Σύμφωνα με αυτή την εξήγηση, Αρειανοί πριν από εκατομμύρια χρόνια εγκατέλειψαν τον πλανήτη τους και μετοίκησαν στη Γη, βρίσκοντας σαν τόπο διαμονής την σημερινή Ουγγαρία. Η αφομοίωση τους από τους ανθρώπους εκείνης της εποχής υπήρξε τέλεια, αφού πιθανή αναγνώριση ξένων από τις βάρβαρες φυλές που κατοικούσαν την περιοχή θα θεωρείτο ως εισβολή, με απρόβλεπτες συνέπειες για το είδος τους. Γιατί όμως οι εξωγήινοι να είναι Ούγγροι; Πρώτον, λόγω της γλώσσας τους. Τα ουγγρικά δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με τις υπόλοιπες ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Αλλά μήπως έχουν τα φιλανδικά ή τα εσθονικά; Δεύτερον, ένα διακριτικό των “εξωγήινων Ούγγρων” είναι η εξαιρετική τους ευφυΐα που πραγματικά συχνά ξεπερνά τον αντίστοιχο μέσο όρο της ανθρώπινης νοημοσύνης. Ένα ιδιαίτερο παράδειγμα λαμπρού επιστήμονα είναι ο John von Neumann, αλλά και άλλοι οι οποίοι κατά την διάρκεια του 20ου αιώνα απέδειξαν την ευστροφία τους και την ευφυΐα τους. Μάλιστα για τον Neumann λέγεται το εξής παράδοξο: ότι ήταν παρών σε πολλά αυτοκινητιστικά δυστυχήματα από τα οποία κατάφερνε πάντα να διαφεύγει τον κίνδυνο χωρίς το παραμικρό ίχνος τραυματισμού ή ακόμα και απλής γρατσουνιάς. Παράδειγμα ύπαρξης εξωγήινης ζωής με υπερφυσικές δυνατότητες ή απόδειξη για την ύπαρξη ενός κακού οδηγού ακόμα;

Αλήθεια, είδα UFO

Είναι πάρα πολλοί αυτοί που ισχυρίζονται ότι έχουν δει στον ουρανό παράξενα αντικείμενα. Κάποιοι από αυτούς πιστεύουν ότι πράγματι είδαν UFO και κάποιοι άλλοι σκεπτόμενοι ορθολογιστικά, προσπαθούν να εξηγήσουν λογικά το φαινόμενο βασιζόμενοι στα άπειρα φαινόμενα που παρουσιάζονται στο νυκτερινό ουρανό.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων θέασης UFO έχει δοθεί κάποια λογική εξήγηση. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ανεξιχνίαστες και ανεξήγητες. Είναι άραγε σκάφη εξωγήινων ή πρόκειται για απλές λάμψεις στον ουρανό; Τόσο η θέαση παράξενων διαστημοπλοίων όσο και οι ισχυρισμοί ορισμένων για προσωπική επαφή με τους εξωγήινους είναι προβληματικές, καθώς και στις δύο περιπτώσεις εξωγήινοι και UFO υπήρχαν, αλλά χωρίς αποδείξεις.

Μήπως καταγόμαστε από εξωγήινους;

Η προέλευση και κυρίως ο μηχανισμός που ανέδειξε την ζωή στη Γη, αποτελεί ένα μεγάλο αίνιγμα και άλυτο γρίφο ακόμα, για τους επιστήμονες. Είναι δυνατό όλα τα όντα να έχουν μια κοινή καταγωγή, από εξωγήινη προέλευση; Στην ερώτηση δίνει απάντηση η θεωρία της πανσπερμίας , με σοβαρές όμως αμφισβητήσεις και αντίλογο, αφού μεταφέρει το πρόβλημα της προέλευσης της ζωής έξω από τα πλανητικά μας σύνορα.

Πολλοί επιστήμονες έχουν ενστερνιστεί την άποψη ότι η ζωή ξεκίνησε στον Άρη και μεταφέρθηκε στη Γη με την μορφή μικροβίων που υπήρχαν σε μετεωρίτες. Ο σκεπτικισμός όμως της συγκεκριμένης άποψης παραμένει έντονος, ακόμα και αν οι συνθήκες στον Άρη που επικρατούσαν παλαιότερα, θα μπορούσαν να ευνοήσουν την ανάπτυξη ζωής.

Οι Κρικ και Οργκελ πρότειναν το 1973 την θεωρία της “κατευθυνόμενης πανσπερμίας”, σύμφωνα με την οποία, ένας αρχαίος εξελιγμένος εξωγήινος πολιτισμός, έστειλε επιλεκτικά την ζωή σε πλανήτες, όπου θα ήταν δυνατόν να αναπτυχθεί, είτε για λόγους μεγάλης καταστροφής που θα έπληττε τον πολιτισμό τους είτε απλά για την δημιουργία αποικιών στο σύμπαν. Η παραπάνω πρόταση αποτελεί ένα εξαιρετικό συνδυασμό σύζευξης της θεωρίας της πανσπερμίας και ευφυΐας, που αν ισχύει τότε είμαστε όλοι απόγονοι των εξωγήινων.

Οι φίλοι μας τα ζώα

Το 1973 επίσης, ο Τζον Μπελ, πρότεινε την υπόθεση του ζωολογικού κήπου. Αυτή λέει απλά ότι οι εξωγήινοι μας αντιμετωπίζουν σαν είδος προς εξαφάνιση. Το σημείο αναφοράς της θεωρίας είναι ότι αν πράγματι υπάρχει εξωγήινη νοημοσύνη, τότε κάποιος πρέπει να είναι ο ηγέτης και να ελέγχει το σύμπαν. Οι άνθρωποι αφήνουν ελάχιστο χώρο στα άλλα είδη του πλανήτη μας για να εξελιχθούν και να αναπτυχθούν. Έτσι ακριβώς και οι εξωγήινοι που βρίσκονται στον πλανήτη μας δεν επεμβαίνουν αλλά παρατηρούν. Για αυτούς η Γη δεν αποτελεί παρά ένα μικρό ζωολογικό κήπο η ισορροπία του οποίου δεν πρέπει να διαταραχθεί.

Πρόκειται για μια πολύ ανθρωποκεντρική ιδέα που ακόμα και αν αληθεύει δεν έχουμε την ικανότητα να την ερευνήσουμε. Στο κάτω – κάτω είμαστε τόσο ξεχωριστοί ώστε να αξίζουμε της προσοχής και της προστασίας των εξωγήινων;

Πόσο διαρκεί ένα ταξίδι μέχρι τη Γη;

Η πιο λογική απάντηση στο παράδοξο του Φέρμι είναι ότι τα ταξίδια στα άστρα είναι ουσιαστικά αδύνατα, καθώς οι μεταξύ τους αποστάσεις είναι τεράστιες. Εκείνο βέβαια που αποτρέπει την πραγματοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος, δεν είναι ή έλλειψη τεχνολογικών μέσων (άλλωστε πολλές χώρες έχουν αποτολμήσει διαστημικές αποστολές), αλλά ο χρόνος. Με ποιο τρόπο ο άνθρωπος θα ήταν ικανός να νικήσει τον χρόνο, ώστε να ταξιδέψει στο διάστημα και να το εξερευνήσει. Δείτε το παράδειγμα που ακολουθεί και θα καταλάβετε.

Το φως (ή καλύτερα μια δέσμη φωτονίων) η οποία ξεκινά από τον Εγγύτατo του Κενταύρου (που είναι το πιο κοντινό άστρο στον Ήλιο μας), χρειάζεται 4,22 χρόνια για να καλύψει την απόσταση αυτή έχοντας ταχύτητα την ταχύτητα του φωτός που ισούται με 299.742.458 χλμ/δευτ. (1c). Αν για παράδειγμα το Voyager I είχε κατεύθυνση τον Εγγύτατο του Κενταύρου θα έφτανε στον προορισμό του μετά από 73.000 χρόνια αφού κινείται μόνο με ταχύτητα ίση με 0,000085c. Θα χρειαζόταν πολλές λοιπόν ανθρώπινες γενιές που θα ήταν επιβάτες σε ένα διαστημικό σκάφος για να επιτευχθεί ένα τέτοιο ταξίδι. Τα εμπόδια που υπάρχουν, τεχνικά, οικονομικά, επιστημονικά και πολιτιστικά δυσκολεύουν τον άνθρωπο και ίσως και κάποιο εξωγήινο πολιτισμό να αποτολμήσει μια τέτοια προσπάθεια και να καταφέρει να δει την αποστολή του μάλιστα να επιστρέφει.

Μήπως έχουμε μεγάλη ιδέα για το είδος μας;

Γιατί θεωρούμε ότι η πρώτη επιλογή των εξωγήινων θα ήταν να επισκεφτούν τη Γη;
Πιθανότατα στο σύμπαν να υπάρχουν μέρη πολύ πιο ελκυστικά από τη Γη μας, ώστε να αποφασίσει κάποιος να τα επισκεφτεί. Αν κάποιος εξωγήινος πολιτισμός διαθέτει αναπτυγμένη τεχνολογία, η επιλογή του κάλλιστα μπορεί να είναι να “γυρίζει αλητεύοντας” σ΄ όλο το σύμπαν, δημιουργώντας ταυτόχρονα αποικίες παρά να αρκεστεί στην εξερεύνηση και μετοίκηση του σε ένα μόνο πλανήτη. Με τον τρόπο αυτό θα ήταν δυνατό να ταξιδεύει από το ένα άστρο στο άλλο, παίρνοντας ενέργεια από αυτό πριν καταλήξει σε ένα άστρο κόκκινο γίγαντα ή ένα σουπερνόβα

Γιατί λοιπόν θα επέλεγε το ηλιακό μας σύστημα και τον Ήλιο μας, όταν υπάρχουν παντού και πολλά μάλιστα άστρα, φασματικού τύπου Ο5 .(άστρα που ανήκουν σε αυτό το φασματικό τύπο έχουν επιφανειακή τους θερμοκρασία που αγγίζει τους 30.000 °C) και αποδίδουν 800.000 φορές περισσότερη ενέργεια από τον Ήλιο μας.

Που να πάμε τώρα εκεί πέρα…

Προβλήματα οικονομικής φύσης μπορεί να ταλανίζουν και “αυτούς” όπως κι εμάς άλλωστε, μαζί με ένα γενικότερο κλίμα ωχαδελφισμού και απάθειας. Αλήθεια πότε πέρασαν 38 χρόνια από την μέρα που ο άνθρωπος πάτησε το πόδι του στη Σελήνη; 38 χρόνια και είμαστε ακόμα εδώ, χωρίς σχεδόν καμία άλλη προσπάθεια για επανδρωμένη αποστολή στο διάστημα, έστω στους κοντινούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος.

Γιατί; θα μπορούσε ποτέ αυτό να αλλάξει;

Ο άνθρωπος βέβαια κάποια στιγμή θα θελήσει να επεκταθεί και σε άλλους πλανήτες. Τίποτα όμως προς το παρόν δεν τον ωθεί να προβεί σε μια τόσο επικίνδυνη και πολυδάπανη ταυτόχρονα ενέργεια. Μόνο αν υπήρχε άμεσος κίνδυνος που θα απειλούσε την ύπαρξη του ανθρώπινου γένους, όπως η πρόσκρουση ενός μετεωρίτη, ή η έκρηξη κάποιου ηφαιστείου ή ακόμα η δραματική επιδείνωση των κλιματικών συνθηκών, θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον άνθρωπο στην αναζήτηση ενός νέου πλανήτη όπου θα μετοικούσε και παράλληλα θα διασφάλιζε την διαιώνιση του είδους του. Μέχρι όμως να αισθανθούμε την απειλή του αφανισμού θα παρατείνουμε την παραμονή μας στη Γη. Μήπως με τον ίδιο τρόπο αντιδρούν και οι εξωγήινοι;

Over, μας ακούει κανείς;

Παραδεχόμαστε λοιπόν ότι πράγματι υπάρχουν εξωγήινοι πολιτισμοί και τα διαστρικά ταξίδια είναι αδύνατα λόγω των τεραστίων αποστάσεων, άρα το γεγονός ότι δεν τους έχουμε δει φαίνεται λογικό. Γιατί δεν τους ακούμε όμως: Ασφαλώς και δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα ή να χάσουν κάτι στην προσπάθεια τους για επικοινωνία μαζί μας, σε αντίθεση μάλιστα θα γνώριζαν ένα “εξελιγμένο” πολιτισμό.

Αυτό που σίγουρα δεν είμαστε θέση να γνωρίζουμε είναι το επίπεδο της τεχνολογικής τους εξέλιξης και ικανότητας και μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε, καθώς τα στοιχεία που διαθέτουμε είναι μηδενικά. Αν έχουν αναπτύξει κάποια τεχνολογία και τον τρόπο με τον οποίο θα επέλεγαν να μεταδώσουν τα σήματα τους δεν είμαστε σε θέση να τον γνωρίζουμε. Άρα, δεν ξέρουμε πώς να τους ακούσουμε.

SETI

Από τότε που ξεκίνησε η έρευνα του SETI (Search for Extra Terrestrial Intelligence) ένας τεράστιος όγκος δεδομένων και πληροφοριών έχει συλλεχθεί και επεξεργαστεί. Ο οποιοσδήποτε θα έθετε την εύλογο ερώτηση; μα καλά σε όλες αυτές τις πληροφορίες δεν υπάρχει το “σημάδι” ενός εξωγήινου πολιτισμού;

Είναι αρκετές οι φορές που οι αισθητήρες του SETI έχουν ξεγελαστεί από σήματα, που έχουν γήινη προέλευση, προερχόμενα είτε από κινητά τηλέφωνα, είτε από τα ραντάρ κάποιων στρατιωτικών συσκευών. Οι επιστήμονες βέβαια που επεξεργάζονται τα σήματα έχουν την ικανότητα να τα ξεχωρίσουν και να αναγνωρίσουν τις πηγές εκπομπής τους. Υπάρχουν όμως και κάποιες εξαιρέσεις για τις οποίες οι επιστήμονες ψάχνουν ακόμα να δώσουν απαντήσεις. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως, παρουσιάζει το μυστήριο όπου κάθε φορά που οι επιστήμονες στρέφουν τα τηλεσκόπιά τους στην κατεύθυνση από την οποία προήλθε το προηγούμενο σήμα, αυτό να μην επαναλαμβάνεται.

Οι πιο αισιόδοξοι πιστεύουν και ελπίζουν ότι αν κάποιος εξωγήινος πολιτισμός αποφασίσει κάποτε να έλθει σε επικοινωνία μαζί μας, τότε τα σήματα του θα είναι τόσο ευδιάκριτα και σαφή, ώστε να μην υπάρξει καμία αμφισβήτηση για την προέλευσή τους.

1+1=2, Είμαστε σίγουροι γι΄ αυτό;

Αδιαμφισβήτητα, τα μαθηματικά κατέχουν εξέχουσα θέση στη ζωή μας και στις δραστηριότητές μας. Επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα, ακόμα και την εξέλιξή μας. Μάλιστα, κάποιοι τους προσδίδουν έναν ιδανικό χαρακτήρα, ικανό να μας ανοίξει το δρόμο προς την απόλυτη αλήθεια.

Μια άλλη άποψη όμως «προσγειώνει» τα μαθηματικά στη σφαίρα του ανθρώπινου, θεωρώντας ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια εφεύρεση του μυαλού και μέρος του πολιτισμού μας. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια σύμβαση, σκοπός της οποίας είναι να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της ανθρωπότητας. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε οι εξωγήινοι πολιτισμοί ενδέχεται να έχουν αναπτύξει διαφορετικά μαθηματικά, σύμφωνα με τις συνθήκες του περιβάλλοντός τους, τις ανάγκες τους και τον τρόπο ζωής τους. Ίσως τα «εξωγήινα» μαθηματικά να βασίζονται περισσότερο στα σχήματα και στα μεγέθη, παρά στους αριθμούς. Μήπως όμως τελικά τα μαθηματικά των ανθρώπων είναι τα μοναδικά που οδηγούν στην ανάπτυξη της τεχνολογίας;

Δεν θέλουν καμιά επαφή μαζί μας

Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα που αφορούν στην ύπαρξη της εξωγήινης νοημοσύνης είναι το γεγονός ότι εμείς οι άνθρωποι θεωρούμε δεδομένη την επιθυμία των εξωγήινων να επικοινωνήσουν μαζί μας. Πώς όμως είμαστε τόσο σίγουροι γι’ αυτό, όταν δεν ξέρουμε πώς σκέφτονται και πώς αντιδρούν;
Υπάρχουν πραγματικά άπειροι λόγοι που θα κρατούσαν τους εξωγήινους πολιτισμούς μακριά μας. Ο φόβος είναι ένας από αυτούς. Στις κινηματογραφικές ταινίες, οι εξωγήινοι παρουσιάζονται ως εισβολείς που σκορπούν τον τρόμο και τον πανικό στους δρόμους των μεγαλουπόλεων της Γης. Μια ανάλογη ανησυχία μπορεί να τους διακατέχει και αυτούς.

Ταυτόχρονα, υποθέτουμε ότι η ύπαρξη εξωγήινης νοημοσύνης θα συνοδευόταν οπωσδήποτε από την επιθυμία για αναζήτηση ζωής στο υπόλοιπο σύμπαν. Αυτό όμως ενδέχεται να αποτελεί ένα από τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά μόνο των ανθρώπων. Η συνεχής δίψα για γνώση και η ανάγκη για επικοινωνία δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένες και για τους εξωγήινους.

Τέλος, δεν πρέπει να απορρίπτουμε το ενδεχόμενο να είναι απλώς αδιάφοροι απέναντί μας. Εάν υπάρχουν, θα πρέπει να έχουν εξαιρετικά προχωρημένο πολιτισμό και δεν θα περιμένουν να μάθουν κάτι καινούργιο από εμάς. Μόνο η θρησκεία, η τέχνη και τα έθιμά μας θα τους ενδιέφεραν πραγματικά. Αλλά και πάλι, είναι δυνατόν να επικρατεί τέτοια καθολική αδιαφορία; Γίνεται κανένας από τους εξωγήινους πολιτισμούς που υπάρχουν εκεί έξω να μη θέλει να επικοινωνήσει;

Έχουμε λάθος αντίληψη και δίνουμε διαφορετική ερμηνεία

Γνωρίζουμε άραγε την αλήθεια των πραγμάτων; Εξηγούμε σωστά τα φαινόμενα που συμβαίνουν τριγύρω μας; Μια απάντηση στο παράδοξο του Φέρμι μπορούμε να δώσουμε, εάν εικάσουμε ότι ο άνθρωπος έχει κάνει κάπου λάθος στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται το σύμπαν, για παράδειγμα. Μια πρώτη πρόταση είναι ότι οι εξωγήινοι διαφέρουν ριζικά από εμάς. Εμείς, για παράδειγμα, χρησιμοποιούμε τη γλώσσα για να επικοινωνήσουμε.

Οι εξωγήινοι ίσως επικοινωνούν με τηλεπάθεια! Μια άλλη εξήγηση –η οποία βασίζεται περισσότερο στην κβαντομηχανική– είναι αυτή που προτείνει τα παράλληλα σύμπαντα. Ένας παρατηρητής στο σύμπαν Α πειραματίζεται και συμπεραίνει τα ακριβώς αντίθετα από τον παρατηρητή που βρίσκεται στο σύμπαν Β. Βασική κατάληξη όλων αυτών είναι η ύπαρξη άπειρων παράλληλων συμπάντων, τα πλάσματα των οποίων αδυνατούν να συναντηθούν.

Υπάρχουμε γιατί μιλάμε;

Είναι ο άνθρωπος το μοναδικό είδος (από τα 50 δισεκατομμύρια που έχουν υπάρξει) που έχει αναπτύξει τη γλώσσα; Αν ναι, τότε ίσως να μην είμαστε οι μόνοι που μιλούν στη Γη, αλλά σε ολόκληρο το σύμπαν. Είναι γεγονός ότι η γλώσσα αποτελεί εργαλείο προόδου και κοινωνικότητας, με πιο απλά λόγια πρόκειται για ένα μέσο επικοινωνίας. Βέβαια, και τα ζώα επικοινωνούν μεταξύ τους. Μιλούν όμως;

Όταν ένας σκύλος γαυγίζει, θα μπορούσε όντως να μας μιλάει. Εμείς όμως αδυνατούμε να καταλάβουμε και ταυτόχρονα πέφτουμε σε μια αναπόφευκτη παγίδα. Τείνουμε να σκεφτόμαστε τα πάντα ανθρωπομορφικά και να τα εξηγούμε σύμφωνα με τα δικά μας μέτρα και σταθμά.

Ακούμε το σκύλο να γαυγίζει και εμείς αναρωτιόμαστε αν μιλάει. Αν μιλούσε όμως, πολύ απλά δεν θα ήταν σκύλος! Μπορεί όμως να ακούει ήχους, τους οποίους εμείς δεν ακούμε και να εντοπίζει μυρωδιές που εμείς ούτε καν διανοούμαστε πως υπάρχουν. Η βιοποικιλότητα βασίζεται στα μοναδικά χαρακτηριστικά κάθε είδους, που του επιτρέπουν να εξελιχθεί και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Ο έναρθρος λόγος είναι αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο του είδους μας. Αν κάποια μέρα επισκεφθούμε κάποιον άλλο κόσμο, τότε είναι πολύ πιθανό να βρεθούμε αντιμέτωποι με έναν εξωγήινο πολιτισμό με ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Μπορεί όμως να μη διαθέτει ότι εμείς: τη γλώσσα. Και προφανώς, πρώτα από όλα η ικανότητα για επικοινωνία είναι απαραίτητη για την ίδια την επικοινωνία.

Δεν έχω αυτοκίνητο καρδιά μου…

Εάν κάποιος εξωγήινος πολιτισμός ήθελε να επικοινωνήσει μαζί μας, θα χρειαζόταν τα απαραίτητα μέσα για να το επιτύχει. Ακόμα όμως και αν υποθέσουμε ότι τα έχει, θα έπρεπε να τα χρησιμοποιήσει με το σωστό τρόπο. Ίσως μόνο ο άνθρωπος έχει βρει το δρόμο προς… την επιστήμη. Εξάλλου, ακόμα και αυτός άργησε πολύ να τα καταφέρει. Οι απαρχές της μοντέρνας επιστήμης εντοπίζονται στην ελληνιστική περίοδο –πριν από 2.500 χρόνια, αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα παρέμεινε περιορισμένη στην παρατήρηση.
Αν αναζητήσουμε τους λόγους για τους οποίους η επιστήμη διαφόρων πολιτισμών δεν έφτασε στο απόγειό της, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν πολλοί, όπως η τύχη και οι πολιτιστικοί παράγοντες. Αυτοί οι λόγοι είναι αρκετοί για να υποθέσουμε ότι οι εξωγήινοι πολιτισμοί δεν έχουν αναπτύξει τις επιστημονικές τεχνικές που θα τους επέτρεπαν να έρθουν σε επαφή μαζί μας.

Τεκτονικές Πλάκες, τι ρόλο παίζουν;

Πρόκειται για μια ακόμα παράξενη εξήγηση στο παράδοξο του Φέρμι. Ο πλανήτης μας χαρακτηρίζεται από τρία μοναδικά στοιχεία: τη ζωή, το νερό των ωκεανών και τις τεκτονικές πλάκες. Γιατί όμως οι τελευταίες είναι τόσο σημαντικές για την εξέλιξη της ζωής;

Οι τεκτονικές πλάκες αποτελούν μηχανισμό αναζωογόνησης και ανανέωσης της Γης, καθώς «καταναλώνουν» και γεννούν νέα στεριά. Ταυτόχρονα, απελευθερώνουν την ενέργεια που υπάρχει στο εσωτερικό της Γης και βοηθούν την εξελικτική πορεία και τη βιοποικιλότητα των οργανισμών. Φανταστείτε ένα απλό σενάριο με μακροχρόνιες συνέπειες. Η απομάκρυνση δύο κομματιών στεριάς λόγω τεκτονικών δυνάμεων θα επέφερε μια σημαντική αλλαγή στα είδη των ζώων που θα ζούσαν σε αυτά. Ένα είδος πουλιού, για παράδειγμα, θα ήταν αναγκασμένο να ζει και στην παλιά γη αλλά και στο νησί που μόλις σχηματίστηκε. Κάθε σμήνος θα έπρεπε να αντιμετωπίσει διαφορετικές συνθήκες, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί διαφορετικά και με το πέρας των αιώνων να οδηγήσει σε ένα νέο είδος πουλιών. Στην περίπτωση ενός μαζικού αφανισμού, οι τεκτονικές πλάκες θα λειτουργούσαν θετικά, καθώς όσο περισσότερα είδη οργανισμών υπάρχουν τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να επιζήσει κάποιο από αυτά.

Η γέννηση της ζωής είναι ένα σπάνιο φαινόμενο;

Ο πλανήτης μας θεωρείται ξεχωριστός, χάρη στην ύπαρξη της ζωής σε αυτόν. Πραγματικά, όποτε ο άνθρωπος κάνει λόγο για το στοιχείο της ζωής, αναφέρεται με μοναδικό και θαυμαστό τρόπο προς αυτό το μοναδικό αγαθό. Είναι πράγματι έτσι;

Το απέραντο σύμπαν φαίνεται στείρο από κάθε είδους ζωή. Αν και δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο ξεπρόβαλε αρχικά η ζωή, υπάρχει ένα μοναδικό στοιχείο που θα μας οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι και άλλοι πλανήτες θα μπορούσαν να έχουν δείγματα ζωής, έστω και αν πρόκειται για απλά μικρόβια: το νερό.

Στο παρελθόν, ο Άρης φαίνεται ότι διέθετε νερό και επομένως θα μπορούσε να υπάρχει σε αυτόν και κάποιο ίχνος ζωής. Μόνο η εύρεση απολιθωμάτων όμως θα μας οδηγούσε σε ασφαλή συμπεράσματα. Εκτός από τη Γη, τρία ακόμα ουράνια σώματα είναι πιθανό να έχουν ωκεανούς. Τα δύο από τα φεγγάρια του Δία –η Ευρώπη και η Καλλιστώ– ενδέχεται να διαθέτουν ωκεανούς, επειδή όμως βρίσκονται μακριά από τη «ζεστασιά» του Ήλιου, τους καλύπτει ένα λεπτό στρώμα πάγου. Το τρίτο ουράνιο σώμα είναι ο Τιτάνας, το φεγγάρι του Κρόνου, που μπορεί να διαθέτει ωκεανούς υγρής αμμωνίας και νερού κάτω από την επιφάνειά του. Και στις τρεις περιπτώσεις, η ύπαρξη ζωής θα σχετίζεται με πολύ αρχικές μορφές ζωντανών οργανισμών, με τους οποίους σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε. Παρ’ όλα αυτά, δεν θα ήταν αρκετό να γνωρίζουμε ότι η ζωή δεν γεννήθηκε μόνο μία φορά και άρα δεν είναι και τόσο σπάνια;

Ο μόνος μάστορας είναι ο άνθρωπος!

Ο άνθρωπος ανέκαθεν διέθετε μια μοναδική ικανότητα, την οποία εκμεταλλεύθηκε στο μέγιστο βαθμό, για να εξελιχθεί και να προοδεύσει: τη χρήση και την κατασκευή εργαλείων. Φυσικά, κάποιος θα ισχυριζόταν ότι, εκτός από τον άνθρωπο, υπάρχουν και ορισμένα ζώα που χρησιμοποιούν εργαλεία. Τα ζώα μπορούν όντως να χρησιμοποιήσουν εργαλεία και αυτό αντανακλά ταυτόχρονα την εξυπνάδα και την ικανότητα που διαθέτουν.

Ο άνθρωπος όμως όχι μόνο τα χρησιμοποιεί, αλλά και τα κατασκευάζει ο ίδιος. Αν ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος ζωντανού οργανισμού που κατέχει το «κατασκευάζειν», τότε δεν θα περίμενε πραγματικά κανείς να δει ή να ακούσει εξωγήινους, αφού χωρίς την κατασκευή των απαραίτητων μέσων (διαστημόπλοιο, σταθμός μετάδοσης σημάτων κ.λπ.) δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν γνωστή την παρουσία τους.

Πρωταθλητές στη ζωή

Το SPONCH είναι το κλειδί αυτής της υπόθεσης. Αντιπροσωπεύει τα έξι στοιχεία από τα οποία εξαρτάται η βιοχημεία των γήινων και των εξωγήινων οργανισμών. Το θείο (S), ο φώσφορος (P), το οξυγόνο (Ο), το άζωτο (Ν), ο άνθρακας (C) και το υδρογόνο (Η) είναι τα απαραίτητα υλικά για τη συνταγή της ζωής. Αμέσως όμως μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, τα μοναδικά στοιχεία που υπήρχαν στο σύμπαν ήταν το υδρογόνο και το ήλιο, ενώ όλα τα υπόλοιπα σχηματίστηκαν από πυρηνικές αντιδράσεις, που έλαβαν χώρα μέσα σε αστέρια. Τα μέταλλα αυτά απελευθερώθηκαν, όταν έληξε ο παραγωγικός κύκλος των άστρων, ενώ σιγά - σιγά συγκεντρώθηκαν σε μεγάλα ποσοστά στο σύμπαν.

Οι πλανήτες γύρω από παλιά άστρα στερούνται των μετάλλων SPONCH, σε αντίθεση με αυτούς που βρίσκονται γύρω από νέα αστέρια, όπως ο Ήλιος, όπου η γέννηση της ζωής είναι εφικτή. Γι’ αυτό και είμαστε τα πρώτα δείγματα ζωής στο σύμπαν!

Είναι επικίνδυνα εκεί έξω…

Τι μπορεί να απειλήσει τον πλανήτη μας, να τον οδηγήσει στην ολοκληρωτική καταστροφή και εμάς στον απόλυτο αφανισμό; Οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Μπορούν ανά πάσα στιγμή να χτυπήσουν την πόρτα μας και να έρθουν είτε από το διάστημα (πρόσκρουση ενός τεράστιου μετεωρίτη) είτε από τις δυνάμεις της ίδιας της Γης (έλευση παγετώδους περιόδου, έκρηξη ενός υπέρ-ηφαιστείου).

Η πρόσκρουση μετεωρίτη στη Γη είναι ένας από τους μεγαλύτερους φόβους των επιστημόνων. Μικροί μετεωρίτες πέφτουν στη Γη σχεδόν κάθε μέρα, αλλά ένας μεγάλος αστεροειδής μπορεί να χτυπά τον πλανήτη μας κατά διαστήματα που απέχουν μεταξύ τους μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Ένας τέτοιος αστεροειδής, με μέγεθος 20 χιλιόμετρα, θα αφάνιζε ένα μεγάλο μέρος των ζωντανών οργανισμών από το πρόσωπο της Γης.

Θα μπορούσαν άραγε οι εξωγήινοι πολιτισμοί να αντιμετωπίζουν παρόμοιες απειλές; Αν ναι, τότε αποδεικνύεται ότι το σύμπαν είναι πολύ πιο επικίνδυνο από όσο νομίζουμε. Οι προσκρούσεις μετεωριτών, για παράδειγμα, είναι πολύ συχνό φαινόμενο στα πλανητικά συστήματα. Οι μαζικοί αφανισμοί μοιάζουν αναπόφευκτοι και ίσως συνιστούν μια εξήγηση για την ανυπαρξία ζωής σε άλλους πλανήτες.

Άνθρωπος: ο μοναδικός

Η τελευταία εξήγηση το παράδοξο του Φέρμι είναι ταυτόχρονα η πιο απλή. Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό νοήμον πλάσμα. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται ότι όλος ο υπόλοιπος γαλαξίας είναι έρημος. Απλούστερες μορφές ζωής είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν σε άλλους πλανήτες. Το μόνο αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι ο άνθρωπος διαφέρει από όλους τους ζωντανούς οργανισμούς του πλανήτη μας, χάρη στη γλώσσα, στην ηθική και στη συνείδηση που τον διακρίνουν. Αυτά τα τρία στοιχεία είναι αρκετά για να μας θεωρούμε μοναδικούς!

TO ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΣ ΕΞΩΓΗΙΝΟ ΡΑΔΙΟΣΗΜΑ SHGB0214A

Τον Φεβρουάριο του 2003, αστρονόμοι που συμμετείχαν στην αναζήτηση εξωγήινων σημάτων μέσω του προγράμματος SETI, εντόπισαν με το ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο, ένα περίεργο ραδιοσήμα. Το σήμα φαινόταν να προέρχεται από την περιοχή ανάμεσα στους αστερισμούς των Ιχθύων και του Κριού σε απόσταση 1000 ετών φωτός, όπου δεν φαίνεται να υπάρχουν άστρα ή πλανητικά συστήματα.



Το σήμα ονομάστηκε ‘’SHGb02 14a’’ και έχει συχνότητα περίπου 1420 MHz. Ήταν πολύ ασθενές, είχε διάρκεια περίπου ένα λεπτό, χρόνος όχι αρκετός για λεπτομερή ανάλυση από τους αστρονόμους. Επίσης ήταν απίθανο να οφείλεται σε παράσιτα ή σε ραδιοφωνικό θόρυβο ή σε κάποιο άλλο γνωστό αστρονομικό αντικείμενο. Η συχνότητα του σήματος διολίσθαινε από 8 έως 37Hz ανά δευτερόλεπτο (σαν να εκπεμπόταν από περιστρεφόμενο πλανήτη ο οποίος γύριζε 40 φορές πιο γρήγορα από τη Γη).

Πολλοί αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι εξωγήινοι αν προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με άλλους πολιτισμούς θα εξέπεμπαν σε αυτή τη συχνότητα, και γι αυτό άλλωστε οι ερευνητές του SETI έψαχναν σ' αυτό το εύρος.

Βέβαια και το 1967 ο Bell Burnell, παρατήρησε ένα περιοδικό ραδιοσήμα το οποίο η ερευνητική του ομάδα θεώρησε ότι προέρχεται από εξωγήινους, αλλά στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για την πρώτη ανίχνευση πάλσαρ.

Τελικά το σήμα ‘’SHGb0214a’’ δεν καταγράφηκε ως εξωγήινο σήμα, γιατί παρά τα όσα είχε υπέρ, θα γινόταν αποδεκτό επιστημονικά μόνο αν επιβεβαιωνόταν ταυτόχρονα και από ένα δεύτερο τηλεσκόπιο.

Πηγή: http://ufotruth-gr.blogspot.com/2011/10/to-shgb0214a.html

Θρίλερ στην Ανταρκτική: Ρωσία, ΗΠΑ υπονοούν εξωγήινη καταγωγή του ανθρώπου!



Την ώρα που η Ελλάδα παλεύει να επιβιώσει μέσα στην καταστροφή που την έχουν ρίξει εχθροί και «φίλοι», μια κοσμοϊστορικής σημασίας ανακάλυψη ήρθε από την Ανταρκτική: Η πρώτη σαφής ύπαρξη αποδείξεων ότι κάποτε, πριν εκατομμύρια χρόνια, επισκέφτηκαν τον πλανήτη μας εξωγήινα όντα με ανεπτυγμένη νοημοσύνη είναι γεγονός!

Η αποστολή των Ρώσων επιστημόνων την οποία έφερε στην Ελλάδα για πρώτη φορά στην δημοσιότητα του defencenet.gr το περασμένο Σάββατο, εντόπισε τελικά σαφή ίχνη ύπαρξης εξωγήινης ζωής σε ένα ανέγγιχτο εδώ και 20 εκατομμύρια χρόνια οικοσύστημα: Την υπόγεια λίμνης Βοστόκ, σε βάθος 3,8 χιλιομέτρων από την παγωμένη επιφάνεια της Ανταρκτικής.

Σύμφωνα με τα ρωσικά ΜΜΕ, η ρωσική αποστολή στέφθηκε με επιτυχία, καταφέρνοντας να διατρήσουν πάγο πάχους 3,766 μέτρων φτάνοντας στην αμόλυντη επιφάνεια της λίμνης που εδώ και 14 με 20 εκατ. χρόνια δεν έχει έρθει σε επαφή με την ατμόσφαιρα.

Η υπόθεση θυμίζει πραγματικό θρίλερ καθώς μέσω της κάμερας που ήταν τοποθετημένη στο τρυπάνι οι Ρώσοι ανακάλυψαν ένα αντικείμενο που έμοιαζε με μια «χρυσή σβάστικα» (golden-like swastika) και αμέσως μετά κτύπησαν στο σημείο όπου εντοπίστηκαν τα ίχνη εξωγήινης παρουσίας, τα οποία δεν διευκρινίζεται τι ακριβώς ήταν.

Αμέσως μετά την ανακάλυψη (όπως είχαμε αποκαλύψει η επικοινωνία με την ρωσική επιστημονική ομάδα διακόπηκε όταν ανήγγειλαν ότι «Είχαν βρει κάτι πολύ σοβαρό») η ρωσική ομάδα χάθηκε και δεν απαντούσε σε καμία κλήση από τις άλλες δύο ομάδες της αμερικανική και την βρετανική που βρίσκονταν κοντά.

Η εξήγηση ήταν ότι μόλις επικοινώνησαν με το ρωσικό κέντρο και μετέδωσαν το τι ακριβώς είχαν βρει το ρωσικό υπουργείο Αμύνης τους έδωσε εντολή για πλήρη «επικοινωνιακή σιγή» και να παραμείνουν στην περιοχή, μέχρι να τους παραδοθούν ειδικές τηλεπικοινωνιακές συσκευές με τεχνολογία μηδενικής υποκλοπής. Μόλις οι συσκευές τους παραδόθηκαν -άγνωστο πώς, αλλά εικάζεται ότι έγινε ειδική πτήση- τότε και μόνο πήραν εντολή για να απομακρυνθούν από την περιοχή σπάζοντας την επικοινωνιακή σιγή.

Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα τι εντοπίστηκε, αλλά η μυστικότητα και η αντίδραση του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, δείχνει ότι έχει βρεθεί κάτι πολύ σοβαρό και κρίσιμο, ίσως και για την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπινου γένους. Το βέβαιο είναι ότι εντοπίστηκαν στα δείγματα του νερού της λίμνης μορφές μικροβιακής ζωής ανάλογων με τα ίχνη εξωγήινης ζωής τα οποία υπάρχουν σε συγκεκριμένους πλανήτες, όπως ο Αρης, ο δορυφόρος του Δία, η Ευρώπη και ο δορυφόρος του Κρόνου, Εγκέλαδος.

Μάλιστα η φράση του Ρώσου επιστήμονα Λεβ Σαβατιούγκιν, που συμμετέχει στην αποστολή, ότι «Πιστεύω ότι θα εμπλουτισθούν οι γνώσεις μας για την προέλευση της ζωής στον πλανήτη μας. Κανένα άλλο μέρος της Γης δεν έχει μείνει απομονωμένο τόσο καιρό. Πρέπει να εξετάσουμε τι ακριβώς υπάρχει εδώ πριν στείλουμε αποστολές στο διάστημα» πυροδότησε συζητήσεις για το αν εννοούσε ότι η ύπαρξη ανθρώπινης ζωής στη Γη οφείλεται σε εξωγήινη επίσκεψη πριν από εκατομμύρια χρόνια!

Με την θέση αυτή του Ρώσου συμφώνησε από απόσταση μερικών χιλιάδων χιλομέτρων ένας «αντίπαλος» Αμερικανός ειδικός, ο Ουαλίντ Αμπνταλάτι, που εργάζεται για τη NASA, με την εξής συγκλονιστική φράση: «Πολύ απλά, μπορεί να αλλάξει ο τρόπος που σκεπτόμαστε για την ύπαρξη της ζωής».

Επίσης, σύμφωνα με τους Ρώσους επιστήμονες, το νερό που έχουν συλλέξει είναι τουλάχιστον δύο φορές πιο καθαρό από το αποσταγμένο, και θεωρείται τόσο "ξένο" -ως προς τη Γη- όσο και αυτό που βρίσκεται στις λίμνες της Ευρώπης ενός από τους δορυφόρους του Δία. Οι εργασίες θα συνεχιστούν τον Δεκέμβριο του 2012 όταν βελτιωθούν οι καιρικές συνθήκες λόγω του «καλοκαιριού» της Ανταρκτικής.

Πηγή: http://hellenicrevenge.blogspot.com/2012/02/blog-post_10.html?spref=fb

Οι εξωγήινοι απάντησαν στο χαιρετιστήριο μήνυμα της Γης!

Το κωδικοποιημένο μήνυμα που το 1974 εστάλη από τη Γη στο διάστημα σε αναζήτηση εξωγήινων νοήμονων πολιτισμών, απαντήθηκε 27 χρόνια αργότερα, το 2001. Το βίντεο αυτό δείχνει ακριβώς ποια ήταν η απάντηση.

Η μαθηματική αποκωδικοποίηση εξωγήινων μηνυμάτων προς εμάς, έχει επίσης αποκαλυφθεί (αν και χωρίς να λάβει δημοσιότητα) από την αμερικανική κυβέρνηση, όπως το βίντεο δείχνει στη συνέχεια. Μέσα σε όλη αυτή τη νοημοσύνη που εμπεριέχεται στους αστέρες και τους αιθέρες, φαινόμαστε να μην είμαστε παρά πάνω από μια κουκκίδα, μια ασήμαντη λεπτομέρεια.

Κι όμως, πόσο σημαντικά αισθανόμαστε τα καθημερινά μας γεγονότα, τις δυστυχίες και τις ευτυχίες, τη ζωή και το θάνατό μας… Αν μπορούσε ο νους μας να γεμίσει με τη συμπαντική νοημοσύνη, πόσο σημαντικές θα ήταν οι σωματικές μας λεπτομέρειες; Πόσο θα αγωνιούσαμε ή θα αναστενάζαμε για τις μεταπτώσεις μας μέσα στο χρόνο; Θα βλέπαμε τότε την αγωνία της επιβίωσής μας ως κάτι αξιοπερίεργο;

Από αυτή την αντικειμενική και επισκοπική οπτική, ποιος θα φαινόταν τότε ο λόγος της ζωής μας; Θα φαινόταν αυτή ως ατύχημα ή ως πορεία προς ένα σκοπό; Και ποιο θα φαινόταν το νόημα και ο σκοπός του θανάτου;



Το πιο πλήρες βίντεο που έχω φτιάξει για τους εξωγήινους:
http://www.youtubetranslations.gr/pro...

VideoTranslations