ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ     

Ας μοιραστούμε εδώ κάποιες παράξενες εμπειρίες που συναντήσαμε ή ακούσαμε στη ζωή μας!

Και ας κάνω την αρχή!

Θα σας διηγηθώ μία παράξενη ιστορία που μας τη διηγήθηκε ένας φίλος στην παρέα, την οποία, συμπτωματικά, την άκουσα και σε μία εκπομπή του κ. Χαρδαβέλα!

Ο φίλος μας, λοιπόν, υπηρετούσε στρατιώτης στην Κύπρο. Μέσα στο θάλαμο της μονάδας του, υπήρχε ένα παλικάρι με το οποίο άρχισε να κάνει παρέα. Η ιστορία έχει να κάνει με αυτό το παλικάρι...

Ένα βράδυ, το παλικάρι αυτό γυρνώντας στη μονάδα του (από άδεια), βλέπει μία κοπέλα στο δρόμο να του κάνει ωτοστόπ, στην "άκρη του πουθενά"! Σταματάει και τη ρωτάει που πάει. Εκείνη του λέει, "πηγαίνω σπίτι μου, είναι λίγο πιο κάτω". Μπαίνει στ' αυτοκίνητο, χαρούμενη, ευδιάθετη και αρχίζει να δημιουργείται μία ρομαντική ατμόσφαιρα ανάμεσά τους. Απ' ότι μας διηγήθηκε ο φίλος μας, δεν την πήγε αμέσως σπίτι. Πήγανε μία βόλτα, νομίζω και σε κάποιο κέντρο, χορέψανε και γενικά περάσανε μια όμορφη βραδιά. Στο τέλος την άφησε σπίτι της και εκείνη του υποσχέθηκε ότι θα ξαναβρεθούνε. "Ξέρεις", του λέει "που μένω, όποτε θέλεις έλα να με βρεις". Το παλικάρι, γυρνώντας στη μονάδα του, ανέφερε το γεγονός στο φίλο μας και έδειχνε πολύ ενθουσιασμένος!

Στην επόμενη άδειά του, το παλικάρι έτρεξε αμέσως στο σπίτι της κοπέλας! Χτυπάει το κουδούνι και του ανοίγει μία μαυροφορεμένη γυναίκα. Της εξηγεί ότι ψάχνει την "τάδε", ότι συναντήθηκαν πριν λίγες μέρες, ότι την άφησε εκεί κ.λ.π. Η γυναίκα μένει άφωνη! "Μα δεν το ξέρεις, παιδί μου, ότι η "τάδε" έχει πρόσφατα πεθάνει" του λέει κλαίγοντας... "Δεν το πιστεύω", της απαντάει, "θέλω να δω μία φωτογραφία της"! Η γυναίκα μπαίνει στο σπίτι και γυρνάει με ένα άλμπουμ. "Εδώ είναι οι τελευταίες της φωτογραφίες" του λέει. Εκείνος ανοίγει το άλμπουμ και μένει με τη σειρά του άφωνος! Ήταν η κοπέλα που συνάντησε εκείνο το βράδυ...

Η ιστορία αυτή είναι πέρα για πέρα αληθινή! Ο φίλος μας είναι αξιόπιστος, μάλιστα δεν πολυ-πιστεύει σε τέτοια φαινόμενα. Μας είπε ότι το παλικάρι, μετά από αυτή την εμπειρία, μπαινόβγαινε χρόνια σε ψυχιατρικές κλινικές...

Θα σας διηγηθώ δύο δικές μου παράξενες εμπειρίες, που μοιάζουν πολύ μεταξύ τους!

Βρισκόμουν στο περίπτερο της γειτονιάς μου και βλέπω να εμφανίζεται από το «πουθενά» ένας γεροντάκος με πυτζάμες! Με πλησιάζει και μου λέει: «Παλικάρι μου, μπορείς να πετάξεις με το αυτοκίνητό σου λίγο πιο κάτω;» Φαντάστηκα ότι θα είχε φύγει από το σπίτι του (για να φοράει πυτζάμες, μάλλον θα είχε γεροντική άνοια). Προσφέρθηκα να τον εξυπηρετήσω, μια και οι δικοί του μπορεί να ανησυχούσαν. Τον αφήνω στο σημείο που μου υπέδειξε και μέχρι να γυρίσω να κοιτάξω είχε εξαφανιστεί (αφού φεύγοντας μου έδωσε πολλές ευχές)!

Στη δεύτερη περίπτωση, βρίσκομαι πάλι στο αυτοκίνητο και βλέπω μια μαυροφορεμένη γριούλα να μου κάνει νόημα. Σταματάω, ανοίγω το παράθυρο και μου λέει: «Παλικάρι μου, μπορείς να πετάξεις λίγο πιο πάνω;» Πράγματι, τη βάζω στο αυτοκίνητο και την αφήνω στο σημείο που μου υπέδειξε. Πάλι, μέχρι να γυρίσω να κοιτάξω, είχε εξαφανιστεί (αφού φεύγοντας μου έδωσε πολλές ευχές)!

Τα συμπεράσματα δικά σας!

Γεια σας αγαπητοί μου φίλοι!

Έχω βιώσει παράξενα γεγονότα με αόρατες παρουσίες... θα σας διηγηθώ ένα από αυτά...

Πριν μερικά χρόνια, ήμουν στο σπίτι μου το πατρικό. Η μαμά μου έλλειπε σε επίσκεψη, ο μπαμπάς μου διάβαζε εφημερίδα στο καθιστικό και εγώ καθόμουν στο δωμάτιό μου. Κάποια στιγμή, ακούγονται στην πόρτα κλειδιά, ακούω την πόρτα να ανοίγει, να κλείνει μετά και βήματα στο διάδρομο. Ρωτάει ο μπαμπάς μου, "ήρθες;", νομίζοντας ότι η μαμά μου επέστρεψε. Σιωπή... ξαναρωτάει... σιωπή...

Σηκώνομαι, και ψάχνω όλο το σπίτι... κανείς... Μετά από μία ώρα γύρισε η μητέρα μου....

Το περιστατικό συνέβη και τις τρεις φορές με τη μητέρα μου. Αυτό που είναι άξιο λόγου να συζητηθεί είναι, πως μία από αυτές τις φορές, λίγο μετά το γεγονός, ακούσαμε ένα δυνατό θόρυβο από το σαλόνι. Τρέξαμε ο πατέρας μου και εγώ και είδαμε το σώμα του καλοριφέρ πεσμένο κάτω και να έχει γεμίσει ο χώρος με νερό... τα καλοριφέρ, μόλις τα είχαμε αλλάξει και ήταν αδύνατον να πέσει από μόνο του (ο μάστορας που ήρθε μετά δεν μπορούσε να το εξηγήσει)!

Στο σπίτι μας είχαμε και άλλα φαινόμενα (βλέπαμε παρουσίες και μερικές φορές δημιουργούσαν και θόρυβο). Αν και τις έβλεπαν και οι γονείς μου, δεν έδιναν σημασία!

Δεν ξέρω τι συνέβαινε, ίσως το σπίτι ήταν χτισμένο επάνω σε κάποια "πύλη". Συνήθως, οι παρουσίες αυτές περνούσαν, χωρίς να μας δίνουν καμία σημασία. Άλλες φορές μας παρατηρούσαν... και άλλες φορές δήλωναν δυναμικά την παρουσία τους (π.χ. όταν πηγαίναμε να ανοίξουμε έναν διακόπτη, έπεφτε ο γενικός, γυρνούσαν το ρολό του χαρτιού στο μπάνιο κ.α.).

Αργότερα, βίωσα και άλλα παρόμοια φαινόμενα και σε άλλα σπίτια που έμενα (τα σπίτια αυτά ήταν παλιές μονοκατοικίες).

Τώρα που μένω σε νεόκτιστο σπίτι έχω πια ησυχάσει....