ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ

Θέμα: ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ Δευ Ιουλ 10, 2023 4:02 pm

ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ

Παρόλο που η αντιβαρύτητα υπήρχε σαν τεχνογνωσία γνωστή ήδη από την αυγή του πολιτισμού, μονάχα πρόσφατα απέκτησε μια επιστημονικά τεκμηριωμένη θεωρητική μορφή. Παράλληλα, αναπτύχθηκε και η ανάλογη τεχνολογία που παρότι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, παρέμεινε στο περιθώριο για σκοτεινούς λόγους. Προκειμένου όμως να γίνει κατανοητή η αντιβαρύτητα, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε τον περίτεχνα δομημένο μηχανισμό της φαινομενικά απλής βαρύτητας.

Η βαρύτητα, παρά τις ατυχείς και γεμάτες ανακρίβειες προσεγγίσεις της από τα υπερ-απλοποιημένα μαθηματικά μοντέλα του Νεύτωνα και του Αϊνστάιν, δεν είναι μια έλξη αλλά ένα σπρώξιμο. Τα πιο θεμελιώδη σωματίδια από τα οποία αποτελείται η ύλη ρουφάνε Αιθέρα* από παντού τριγύρω. Η κίνηση αυτή του Αιθέρα προς τη συσσώρευση ύλης (όπως π.χ. τη γη) είναι που προκαλεί τη βαρύτητα. Διοχετεύοντας τη ροή αυτή του Αιθέρα γύρω από ένα σώμα μπορούμε να το κάνουμε να μην επηρεάζεται απ' αυτήν σε τέτοιο βαθμό που να μένει χωρίς βάρος (αιώρηση) ή και να ανυψώνεται.

Η αλληλεπίδραση με τον Αιθέρα μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους όπως ηχητικά, μαγνητικά, ηλεκτρικά, θερμικά, ηλεκτρομαγνητικά, ακόμα και ψυχονοητικά. Βεβαία, όλα αυτά δηλώνουν άμεσα μια σχετικά ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα στις θεμελιώδεις δυνάμεις με συνδετικό κρίκο τον Αιθέρα που αποτελεί και το λεγόμενο 5ο στοιχείο. Η θεωρία όμως αυτή (γνωστή και ως ενοποιημένων πεδίων) είναι ακόμα ανολοκλήρωτη αφού λίγοι είναι αυτοί που κάνουν προσπάθειες χρησιμοποιώντας πάνω από 3 διαστάσεις (ανάμεσά τους και ο Έλληνας φυσικός δρ. Νανόπουλος με τη θεωρία των υπερχορδών) ενώ ακόμα λιγότεροι αποδέχονται τον Αιθέρα σαν κάτι υπαρκτό. Όμως, αυτό που κάνει τη θεωρία αυτή απρόσιτη στον επιστημονικό κόσμο είναι η έλλειψη επαρκούς μαθηματικής διατύπωσης. Ο ίδιος ο Μάξουελ, όταν εργαζόταν πάνω στην ηλεκτρομαγνητική θεωρία έκανε χρήση τετραδονίων (αριθμοί τετραδικού συστήματος) και μαθηματικών που υπερβαίνουν τα τρισδιάστατα διανύσματα, όμως η επιστημονική κοινότητα της εποχής δέχτηκε μόνο όσα επέτρεπε η κατανόησή της αποκόβοντας τα «υπερβατικά και φανταστικά στοιχεία».

Παρόλο όμως που το θεωρητικό υπόβαθρο της αντιβαρύτητας είναι σχετικά ασταθές, μια και δεν έχει εδραιωθεί καμία θεωρία που να περιγράφει μαθηματικά το φαινόμενο, οι τεχνικές της έχουν να επιδείξουν αποτελεσματικότητα που εκπλήσσει ακόμα και τον πιο απαιτητικό σκεπτικιστή. Για παράδειγμα, η ηχητική αντιβαρύτητα είναι μια τεχνική χειρισμού της αιθερικής ροής μέσω ήχων, μια τεχνική που φαντάζει μαγεία στον παρατηρητή. Όμως τα όρια μαγείας και αιθερικής επιστήμης είναι ασαφή. Εξάλλου, την εποχή που αναπτύχθηκε η ηχητική αντιβαρύτητα ήταν περισσότερο θρησκευτικό φαινόμενο. Στο Θιβέτ, οι μοναχοί είχαν γίνει ειδήμονες σε αυτό καθώς μπορούσαν να ανυψώσουν τεράστιους ογκόλιθους σε πολύ μεγάλα ύψη (200-300 m) με ιδιαίτερα άνεση, χωρίς καν φυσική επαφή. Μοναδικό τους εργαλείο ήταν η πανδαισία αρμονικών ήχων από τις προσευχές που έψελναν σε συνδυασμό με ήχους από τύμπανα και σάλπιγγες. Βέβαια οι ηχητικές πηγές είχαν μια ειδική γεωμετρία σε σχέση με το αντικείμενο ανύψωσης ενώ οι συχνότητες των ήχων ήταν προσεκτικά επιλεγμένες ώστε να τηρούν την αναλογία 1:4:5 (π.χ. Ντο-Φα-Σολ).

Σύμφωνα με μια θεωρία, το βαρυτικό πεδίο δεν είναι παρά μια έκφραση του ηλεκτρικού και του μαγνητικού. Άρα το βάρος ενός σώματος σχετίζεται με το μαγνητικό του δυναμικό. Αφού όμως όλα τα υλικά σώματα έχουν βάρος, πρέπει να είναι και μαγνητικά (!). Βέβαια, η σχέση βάρους - μαγνητικού δυναμικού δεν είναι γραμμική ενώ η συσχέτιση δεν είναι αμφίδρομη, όμως εφόσον είναι υπαρκτή μπορεί να επιτευχθεί αντιβαρύτητα με μαγνητικά αποκλειστικά μέσα. Δυστυχώς, η επίδραση των μαγνητικών πεδίων στους ζωντανούς οργανισμούς (όσον αφορά την αντιβαρύτητα) είναι πολύ μικρή. Για παράδειγμα, για τη μετεώριση ενός ανθρώπου απαιτείται ένας (ειδικός οβάλ) μαγνήτης εντάσεως γύρω στα 40 Tesla (!). Η δημιουργία ενός τέτοιου μαγνητικού πεδίου απαιτεί ισχύ της τάξης του 1 GW, γύρω στην τριπλάσια ισχύ από αυτή που απαιτείται για τις ενεργειακές ανάγκες της Κρήτης!

Την εποχή που άρχισαν να εμφανίζονται στην Αμερική τα λεγόμενα Α.Τ.Ι.Α. (1947) είχε ήδη ξεκινήσει να αναπτύσσεται η τεχνολογία της ηλεκτροβαρύτητας που έκανε εφικτή την αντιβαρύτητα με ηλεκτρικά αποκλειστικά μέσα. Ο Τόμας Τ. Μπράουν, 5 χρόνια αργότερα κατάφερε να εξελίξει την τεχνολογία αυτή αρκετά ώστε να είναι πρακτικά εφικτή η αντιβαρύτητα (τάση ενεργοποίησης: 50 ΚV, απαιτούμενη ισχύ: 50W). Τα επόμενα χρόνια ανέπτυξε περισσότερο την τεχνολογία αυτή, έγραψε βιβλία πάνω στο θεωρητικό της υπόβαθρο (φαινόμενο Biefeld-Brown) και κατασκεύασε αρκετούς ιπτάμενους δίσκους (!). Μια ήπια παρενέργεια της ηλεκτροβαρύτητας είναι ο ιονισμός του αέρα γύρω από τα ιπτάμενα σκάφη αυτή, κάτι που τα κάνει να φαίνονται με έντονα χρώματα που εναλλάσσονται, μια εικόνα εκπληκτικά όμοια με αυτή στις αναφορές των περισσοτέρων παρατηρητών Α.Τ.Ι.Α. στις Η.Π.Α.

Λιγότερο δημοφιλής και αρκετά πιο περίεργη είναι η αντιβαρύτητα που προκαλείται από θερμότητα (!). Παρόλο που ως τώρα δεν έχει επιτευχθεί αιώρηση μέσω της θερμο-βαρύτητας όπως λέγεται, ο αμερικανός Peter Fred κατάφερε να ελαττώσει το βάρος ενός αλουμινένιου ημισφαιρίου κατά 2,9% θερμαίνοντάς το για 530΄΄ με υπέρυθρη ακτινοβολία 3 KW. Επιπλέον, κατάφερε να εκφράσει τη σχέση θερμότητας και επιτάχυνσης της βαρύτητας (g) για ένα σφαιρικό σώμα: g = 8πRQ/Μ όπου Q η ολική ροή θερμότητας που αφήνει, Μ η μάζα του και R η ακτίνα του. Ένας άλλος τρόπο να υπερνικήσουμε τη βαρύτητα είναι ηλεκτρομαγνητικά. Αυτός είναι ίσως ο πιο γνωστός τρόπος και ο πιο κατανοητός. Στην πιο απλή του εκδοχή γίνεται χρήση διασταυρωμένων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων.

Τέλος, υπάρχει και ένας μεταφυσικός τρόπος για την αντιβαρύτητα, ο οποίος αξιοποιεί καθαρά ανθρώπινη ενέργεια. Πρόκειται για μια τεχνική παραπάνω από γνωστή στους κύκλος εσωτεριστών και ερευνητών του απόκρυφου. Ο καθηγητής Thury υποστήριξε ότι υπάρχει μια περίεργη ουσία που διαποτίζει όλη την ύλη*, την οποία και ονομάζει ψυχώδες. Η αλληλεπίδραση του νου πάνω στο ψυχώδες ασκεί μια δύναμη, την «εκτενική δύναμη» ή «ψυχική δύναμη», όπως την λέει ο Crookes. Η εκούσια χρήση της δύναμης αυτής (σε άτομα με σταθερή και αποφασιστική θέληση) ή η ακούσια (σε άτομα ιδιαίτερα ευαίσθητα) μπορεί να προκαλέσει φαινόμενα μετεώρισης. Ο διαχωρισμός αυτός έγινε από την Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, σύμφωνα με την οποία η μετεώριση αυτή οφείλεται στην έντονα εστιασμένη σκέψη των ατόμων αυτών.

Υπάρχουν βέβαια και άλλες τεχνικές όπως αυτή του Σάουμπεργκερ που βασίζεται στην αιθερική ενέργεια αξιοποιώντας το φαινόμενο της δίνης. Τη δεκαετία του 1930 ο σπουδαίος αυτός γερμανός εφευρέτης κατάφερε να κατασκευάσει ιπτάμενα οχήματα με βάση την τεχνική που είχε αναπτύξει καθώς ερευνούσε την μυστηριώδη αυτή τεχνολογία. Δυστυχώς, μετά το τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου τα σχέδια των μηχανών του έπεσαν στους Αμερικανούς και οι ανακαλύψεις του θάφτηκαν στη μεταπολεμική σιωπή. Παρόμοιοι εφευρέτες υπήρχαν και σε άλλα μέρη του κόσμου οι οποίοι αν και δεν έφτιαξαν μηχανές αντιβαρύτητας είχαν γνώση του θαυμαστού αυτού φαινομένου.

Παρά τη φαινομενική της πολυπλοκότητα, η αντιβαρύτητα ήταν και είναι ένα απλό και πρακτικά εφικτό μέσο, ιδιαίτερης σημασίας για τον άνθρωπο. Οι τεχνικές που αναπτύχθηκαν αποτελούν ισχυρή απόδειξη της δύναμης του ανθρώπου και των δυνατοτήτων της αλληλεπίδρασής του με την φύση με σεβασμό προς το περιβάλλον. Δεν είναι ουτοπικό να φανταστούμε έναν κόσμο όπου η αντιβαρύτητα θα παίζει τον κυρίαρχο ρόλο στις μετακινήσεις των ανθρώπων και τις μεταφορές αγαθών στον πλανήτη. Είναι μονάχα θέμα χρόνο και ωριμότητας.

Βιβλιογραφία
1. Ευαγγελόπουλος Δ., «Αντιβαρύτητα», εκδόσεις Αρχέτυπο, Θεσ/νίκη Ιούλιος 2001
2. Στάμκος Γ., «Ελεύθερη Ενέργεια», εκδόσεις Αρχέτυπο, Θεσ/νίκη Δεκέμβριος 2001
3. http://www.angelfire.com/mt/montalk/physicsfinal.html
4. http://paranormal.about.com/library/wee ... 31901a.htm

Πηγή: Ιντερνέτ

Θέμα: Απ: ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ Δευ Ιουλ 10, 2023 4:09 pm

Αντιβαρύτητα: Ισραηλινοί επιστήμονες βρήκαν την τεχνολογία των UFO;

Επιστήμονες κρατούν σταθερά αντικείμενα στον αέρα, με την βοήθεια της κβαντομηχανικής!
Ένα χαρακτηριστικό των Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενων Αντικειμένων (UFO) είναι ότι μπορούν να αιωρούνται στον αέρα και να ολισθένουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Ο τρόπος που το καταφέρνουν είναι άγνωστος, ίσως όμως όχι για πολύ…!

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Tel Aviv στο Ισραήλ κατάφεραν να δημιουργήσουν μια κβαντική παγίδα, βασισμένη στο φαινόμενο Meissner, μέσα στην οποία αιωρείται ένας δίσκος πάνω από ένα μαγνήτη! Το φαινόμενο λέγεται “quantum levitation” (κβαντική αιώρηση).

Όταν ένα υλικό βρίσκεται σε υπεραγώγιμη κατάσταση σε πολύ μικρή θερμοκρασία, είναι εξαιρετικά διαμαγνητικό. Αυτό σημαίνει ότι αν εφαρμοστεί ένα μαγνητικό πεδίο εξωτερικά, τότε δημιουργείται ένα ακριβώς αντίθετο, και “κλειδώνει” το ίδιο το αντικείμενο.

Το υλικό λέγεται yttrium barium copper oxide και μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε υπεραγωγό αν εκτεθεί σε υγρό άζωτο.

Θέμα: Απ: ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ Δευ Ιουλ 10, 2023 4:16 pm

Αντιβαρύτητα: Eλληνική εφεύρεση με εφαρμογή στο Διάστημα

Το πάθος για την τεχνολογία και οι ατέλειωτες ώρες εντατικής παρατήρησης και δουλειάς ενός μηχανουργού - εφευρέτη παντρεύτηκαν με την επιστημονική έρευνα ενός καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και γέννησαν μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, «καθ' όλα ελληνική». Εναν μηχανισμό αντιβαρύτητας και μία νέα κινηματική θεωρία της Φυσικής. Το πόσο ιδιοφυής, σημαντική και αξιοποιήσιμη είναι ή μπορεί να αποδειχθεί μια τέτοια ανακάλυψη θα το δείξει ο χρόνος.

Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης από την Κέρκυρα, ο οποίος έχει βραβευθεί στο παρελθόν (1982) για την εφεύρεση του «διαφορικού χωρίς γρανάζια», μία ελληνική πατέντα που έλαβε ανώτατες διακρίσεις, κέρδισε το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας. Ο καθηγητής της Σχολής Μηχανολόγων-Μηχανικών του ΕΜΠ Χριστόφορος Προβατίδης έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη δουλειά του κ. Τσιριγγάκη και έπειτα από 26 χρόνια έρευνας, συνεχούς κατασκευής δοκιμίων και στενής συνεργασίας κατέληξαν στη δημιουργία του μηχανισμού αντιβαρύτητας.

Η αξία ενός τέτοιου μηχανισμού, σύμφωνα με τους κ. Τσιριγγάκη και Προβατίδη, που επισημαίνουν ότι είναι κτήμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και επομένως του ελληνικού Δημοσίου, έγκειται στο γεγονός ότι υπόσχεται έναν νέο πρωτοποριακό τρόπο λειτουργίας των προωθητικών συστημάτων (μέσα μεταφοράς, μεταφορικά και ανυψωτικά συστήματα) με εφαρμογές στη διαστημική τεχνολογία, την αεροναυπηγική αλλά και άλλους τομείς. Οι έως σήμερα επιστημονικά γνωστοί τρόποι μετάδοσης κίνησης για τη λειτουργία συστημάτων προώθησης είναι η τριβή μεταξύ τροχών και επιφάνειας κίνησης, η προώθηση αέρα ή νερού σε αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή της κίνησης (πλοία, αεροπλάνα) και η εκδίωξη του καυσίμου (π.χ. πύραυλοι). Με αυτές τις μεθόδους, όμως προκαλείται δύναμη αντίδρασης, η οποία καταναλώνει σημαντικό έργο, ενώ με τον μηχανισμό αντιβαρύτητας μειώνεται η αντίδραση, άρα και οι απώλειες προς το περιβάλλον.

Οι δύο εκτιμούν ότι πρόκειται για μία σημαντική ανακάλυψη, για την οποία μάλιστα δέχθηκαν συγχαρητήρια επιστολή του πρύτανη του ΕΜΠ κ. Ν. Μουντζούρη. Ο μηχανουργός Θεόδωρος Τσιριγγάκης, ο οποίος αφιερώνει όλο του το έργο στη γυναίκα του Κατερίνα, που απεβίωσε πριν από μερικούς μήνες, εξηγεί στην «Κ» ότι πρώτη του έμπνευση ήταν ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (σχετικά παρακάτω στήλες).

Το 1967 ο κ. Τσιριγγάκης άρχισε να μελετά τον μηχανισμό των Αντικυθήρων και 13 χρόνια μετά έφτιαξε το διαφορικό χωρίς γρανάζια. Κατά τη διάρκεια κατασκευής του παρατήρησε ορισμένα παράξενα φαινόμενα ταλάντωσης. Αυτή η παρατήρηση ήταν η αφετηρία για τη σημερινη εφεύρεση, η πατέντα της οποίας έχει υποβληθεί στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ. Στόχος του εφευρέτη ήταν το έντεχνο «σπάσιμο» του κύκλου, στο οποίο τον βοήθησε ο γιος του, Βασίλης Τσιριγγάκης, μηχανικός υπολογιστών και συστημάτων.

Αρχή λειτουργίας

Πιο συγκεκριμένα, η αρχή λειτουργίας του καινοτόμου μηχανισμού συνίσταται σε δύο κινητήρες, οι οποίοι παράγουν δύο περιστροφές. Η πρώτη περιστροφή δημιουργεί μια τροχιά που μοιάζει με το σύμβολο του απείρου και πάνω της κινούνται απρόσκοπτα μία, δύο ή και περισσότερες μάζες. Η δεύτερη περιστροφή είναι καθοριστική για να επιτευχθεί η πρόωση. «Οταν οι στροφές των κινητήρων συνδυαστούν κατάλληλα, τότε συντονίζεται με τέτοιον τρόπο η φυγόκεντρος δύναμη, ώστε το αντικείμενο επί του οποίου προσαρτάται ο μηχανισμός μπορεί και προωθείται αντιβαρυτικά», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Χριστόφορος Προβατίδης, καθηγητής του ΕΜΠ.

Κατά τη διάρκεια λειτουργίας του μηχανισμού παρατηρήθηκε απώλεια βάρους σε ηλεκτρονική πλάστιγγα ακριβείας, δηλαδή οι κινούμενες μάζες ήταν σημαντικά ελαφρύτερες.

Οπως λέει ο κ. Προβατίδης αυτός ο προωθητικός μηχανισμός αξιοποιεί παρατηρήσεις αντιβαρυτικών φαινομένων της Φύσης (όπως ο τρόπος κίνησης των φτερών του πτηνού κολιμπρί) δεν «παραβιάζει» κανένα νόμο της φυσικής ούτε αξίωμα της Θερμοδυναμικής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως προωθητικός μηχανισμός ιπτάμενων αντικειμένων και οχημάτων, τα οποία στο μακρινό μέλλον θα κινούνται αυτόνομα χωρίς συγκρούσεις, όπως για παράδειγμα κινείται η σκόνη μέσα σε μια ηλιακή ακτίνα.

Πιο αναλυτικά, μία αρχική εφαρμογή θα μπορούσε να αφορά την άνετη και πλήρως αυτόνομη μετάβαση προς το Διάστημα. «Αν μία αποστολή στο Διάστημα εμφανίσει πρόβλημα θα μπορεί ανά πάσα ώρα να ανακληθεί και να επιστρέψει στη γη», υποστηρίζει ο εφευρέτης κ. Θ. Τσιριγγάκης.

Εκτός από τη διαστημική τεχνολογία, ο μηχανισμός αντιβαρύτητας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στα ελικόπτερα αλλά και στα αεροπλάνα. Ειδικότερα, με την προσθήκη ενός αντιβαρυτικού μηχανισμού, το ελικόπτερο θα μπορούσε να αναπτύσσει μεγαλύτερες ταχύτητες, να καταναλώνει λιγότερη ενέργεια και να μην είναι ευάλωτο στις κακές καιρικές συνθήκες. Όσο για τα αεροπλάνα, η χρησιμότητα ενός τέτοιου μηχανισμού αφορά κυρίως την ασφάλεια των πτήσεων.

Παρέμβαση πρύτανη ΕΜΠ για την έρευνα

Ο πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κ. Κωνσταντίνος Ι. Μουτζούρης, ενημερώθηκε για την έρευνα στον μηχανισμό αντιβαρύτητας, και δήλωσε στην «Κ» ότι «το κορυφαίο τεχνολογικό ίδρυμα της χώρας, το 170 ετών Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, τις τελευταίες τύπου υλικοτεχνικές υποδομές, βρίσκεται στο μέτωπο των επιστημονικών εξελίξεων σε πολλά θέματα. Η Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών με τα στελέχη της, καθηγητές, φοιτητές και εργαζόμενους, είναι μία από τις πιο υποδειγματικές σχολές μας.

Νιώθουμε υπερήφανοι που ο καθηγητής κ. Προβατίδης και οι συνεργάτες του είναι μέλη του Ιδρύματός μας. Καλούμε την πολιτεία, η οποία μέχρι σήμερα έχει δείξει ελάχιστο ενδιαφέρον για την επιστημονική έρευνα στη χώρας μας, να μεταβάλει στάση και να αγκαλιάσει την έρευνα, η οποία είναι η μόνη οδός προς μια κοινωνία γνώσεως και προόδου».

Tο πρώτο πείραμα

Το 1982 ο ταλαντούχος Ελληνας μηχανουργός δημιούργησε μία τεχνολογική καινοτομία, ένα διαφορικό χωρίς γρανάζια, μία πατέντα που σάρωσε τα βραβεία του διαγωνισμού «ΕΥΡΗΚΑ» του Βελγίου και του χάρισε εκτός από φήμη πολλές προσκλήσεις και συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις και διαγωνισμούς.

Το πρωτότυπο διαφορικό, στο οποίο η κίνηση μεταδίδεται μέσω μικρών σφαιρών, οι οποίες κινούνται σε καμπύλες και μιμούνται την κίνηση των πλανητών, είχε δοκιμαστεί επιτυχώς σε αυτοκίνητο της εταιρείας ΠΥΡΚΑΛ επί 15.000 χλμ. σε όλες τις συνθήκες δρόμου με αρκετά αξιόλογες επιδόσεις. Από την ερευνητική εργασία και τα αποτελέσματα των δοκιμών που ακολούθησαν η ΠΥΡΚΑΛ κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «πρόκειται για καινοτομία στον τρόπο μετάδοσης της κίνησης, η οποία έχει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα έναντι των γνωστών διαφορικών μηχανισμών που χρησιμοποιούνται.

Πρώτον, μεταδίδει την κίνηση με πλήρη κύλιση με αποτέλεσμα μεγάλη διάρκεια ζωής και υψηλό συντελεστή απόδοσης. Δεύτερον, εξασφαλίζει μεγαλύτερη πρόσφυση τροχών στο δρόμο, κάτι που συνεπάγεται σημαντικά μεγαλύτερη ασφάλεια κατά την οδήγηση, καθώς το όχημα δεν ακινητοποιείται σε δυσμενείς συνθήκες δρόμου και εμφανίζει μεγαλύτερη ευστάθεια στις στροφές».

Αρκετές χώρες ενδιαφέρθηκαν να αγοράσουν την πατέντα (ΗΠΑ, Κίνα κ.ά.), όμως ο κ. Τσιριγγάκης αρνήθηκε να την πουλήσει, καθώς επιθυμούσε να παραμείνει και να αξιοποιηθεί η εφεύρεση στην Ελλάδα, ελπίζοντας ότι θα έβρισκε υποστήριξη από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές. Τα πρώτα τέσσερα χρόνια, το διαφορικό χωρίς γρανάζια το στήριξε η ΠΥΡΚΑΛ, αργότερα όμως η βοήθεια αποσύρθηκε και τη νομική και οικονομική υποστήριξη της πατέντας ανέλαβε για 20 χρόνια ο δικηγόρος του κ. Τσιριγγάκη, κ. Γ. Μπουρνούς.

Τελικά, παρήλθε ο χρόνος προστασίας της πατέντας και σύμφωνα με πληροφορίες το διαφορικό χωρίς γρανάζια βρήκε εφαρμογή στο εξωτερικό.

ΠΗΓΗ: http://www.thermopilai.org/

Θέμα: Απ: ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ Δευ Ιουλ 10, 2023 4:23 pm

Ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο!