Πολύ ενδιαφέρον θέμα!
Η ψυχή και δεν χάνεται ποτέ, αλλά έχει και μνήμη!
Βέβαια, όταν γυρίσει στη Εστία, διαθέτει μία ευρύτερη μνήμη, όλων δηλαδή, των ενσαρκώσεων της.
Ανάλογα τώρα, το επίπεδο στο οποίο βρίσκεται η ψυχή, τα πρόσωπα που συναντάει στις διάφορες ενσαρκώσεις της είναι συνήθως τα ίδια.
Η μητέρα μας π.χ. σε κάποια άλλη ενσάρκωση μας μπορεί να ήταν κόρη μας, αδελφή μας κ.ο.κ.
Λέγεται, πως υπάρχει ένας στενός δεσμός με κάποιες ψυχές, όπου διαλέγουν να ενσαρκώνονται την ίδια χρονική περίοδο και να εξελίσσονται μαζί, παίρνοντας διάφορους ρόλους.
Για την περίπτωση που έχουμε χάσει πρόσφατα ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, καλό θα ήταν να μην το μνημονεύουμε συνέχεια, γιατί δεν το αφήνουμε να φύγει... με αυτό τον τρόπο το "τραβάμε" πίσω.
Μία εκτεταμένη αναφορά για την πορεία και τη διαδικασία της ψυχής όταν φεύγει από τη γη υπάρχει στο βιβλίο "Η ρομφαία του Μιχαήλ", εκδόσεις ΚΡΥΩΝ.
Αξίζει να το διαβάσετε!